အခန်း (၁၃) အဖြစ်များသော နာမကျန်းဖြစ်မှုများ

ခေါင်းစဉ်များ

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်သော ကလေးငယ်များသေဆုံးရခြင်းအကြောင်းအရင်းမှာ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာတွင်ရေဓါတ်လုံလလောက်စွာ မရှိခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ ဤကဲ့သို့ရေဓါတ်နည်းပါးခြင်းကို ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းဟုခေါ်ပါသည်။

ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်းမှ ရေများ သောက်နိုင်သည်ထက် ပိုမိုဆုံးရှုံးခဲ့လျှင် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကိုဖြစ်စေသည်။ ဤသို့ဖြစ်နိုင်သော အခြေ အနေမှာ ပြင်းထန်စွာဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်ပြီး အထူးသဖြင့်အန်ထွက်ခြင်းပါတွဲသည့် အခြေအနေတွင်ဖြစ်တတ်သည်။ ပြင်းထန်စွာ နာမကျန်းဖြစ်သူ (အစားအစာနှင့်ရေကို လုံလောက်စွာမသောက်စားနိုင်သူ) များတွင်လည်း ဖြစ်တတ်သည်။

လူတိုင်းအသက်အရွယ်မရွေး ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း ကလေးငယ်များတွင်မူ ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ရေဓါတ် ခမ်းခြောက်ပြီး အသက်အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သည်။

"အရည်ကျဲကျဲဝမ်းသွားသော ကလေးငယ်တိုင်း အသက်အန္တရာယ်ရှိသော ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းဖြစ်နိုင်ပါသည်။"

အရေးကြီးသောအချက်မှာ လူတိုင်း အထူးသဖြင့် မိခင်များသည် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း လက္ခဏာများကို ကြိုတင်သိရှိထားပြီး မည်သို့ ကာကွယ်ကုသရမည်ကို နားလည်ရမည်။

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းလက္ခဏာများ

ရေငတ်ခြင်းသည် ပထမဦးဆုံးနှင့်အစောဆုံးလက္ခဏာဖြစ်သည်။
ဆီးနည်းခြင်း (သို့) လုံးဝဆီးမထွက်ခြင်း။ ဆီးအရောင်မှာ အဝါရောင်ရင့်ရင့်ဖြစ်နေခြင်း။
ကိုယ်အလေးချိန် ချက်ချင်းလျော့ကျခြင်း။
နှုတ်ခမ်း၊ ပါးစပ်အာခြောက်သွေ့ခြင်း။
မျက်တွင်းချိုင့်ဝင်၍ မျက်ရည်မထွက်ခြင်း။
မွေးကင်းစကလေးငယ်များတွင် "ငယ်ထိပ်" ချိုင့်ဝင်ခြင်း။
အရေပြားတင်းအားနှင့် တင်းနိုင်လျော့နိုင်အား လျော့နည်းခြင်း။

အလွန်ပြင်းထန်သော ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းတွင် လက်ကောက်ဝတ်သွေးခုန်နှုန်းမှာ အားပျော့၍အလွန်မြန်နေမည်။ (သွေးလန့်ခြင်းတွင်ကြည့်)

အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ဦးသည် အရည်ဝမ်းသွားခြင်း (သို့) ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောနှင့် အန်ခြင်းဖြစ်ခဲ့လျှင် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်သည့် လက္ခဏာများဖြစ်လာသည် အထိ မစောင့်ပါနှင့်။ ချက်ခြင်းအရေးယူဆောင်ရွက်ရမည်။

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကိုကာကွယ်ရန်နှင့်ကုသရန်မှာ လူတစ်ယောက်အရည်ဝမ်းသွားနေလျှင် အောက်ပါအတိုင်းချက်ခြင်းဆောင်ရွက်ပါ။

အရည်များများသောက်နိုင်ရန်ကူညီပါ။ ရေဓါတ်ကို လျှင်မြန်စွာဖြည့်နိုင်သောအရည်သည်သာ အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ဓါတ်ဆားရည် (သို့) ဆန်ပြုတ်၊ နို့ဆန်ပြုတ်၊ လက်ဖက်ရည်၊ စွပ်ပြုတ်နှင့် ရိုးရိုးသောက်ရေသန့်ကို တိုက်ပါ။
အစားကို ဂရုတစိုက်ကျွေးပါ။ ကလေးလူကြီးမရွေး နေမကောင်းစဖြစ်ခဲ့လျှင်အစားကိုကျွေးမွေးရမည်။ သူကြိုက်နှစ်သက်သော (သို့) သူလက်ခံနိုင်သော အစားအစာများကို မကြာခဏကျွေးမွေးပါ။
ကလေးငယ်များကို မိခင်နို့စို့နိုင်ရန်ကူညီပါ။ မကြာခဏနို့တိုက်ပါ။ နို့မရှိမှသာလျှင် အခြားအရည်များတိုက်ပါ။

အထူးပြုလုပ်ဖန်တီးထားသော ရေဓါတ်ကို လျှင်မြန်စွာဖြည့်နိုင်သော အရည်(ဓါတ်ဆားရည်) rehydaration drinkသည် အလွန်အမင်း ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောနေသော လူနာကို ကာကွယ်ကုသကယ်တင်နိုင်ပေသည်။

အရေးတကြီးမှာရန်မှာ ဓါတ်ဆားရည်ဖျော်ရာတွင် အသုံးပြုသော တစ်လီတာဝင်ပုလင်းများနှင့် လက်ဖက်ရည်ဇွန်းများ အလွယ်တကူမရပါက အိမ်တွင်အသုံးပြုနေသော အိုးခွက်များကို ဒေသအချင်အတွယ်များ ဖြင့်သုံးနိုင်ပေသည်။ ကလေးများတွင် ဆန်ပြုတ်တိုက်ရာတွင်လည်း ရေလုံလောက်စွာ ပါဝင်အောင် ရေဖြည့်စွက်ပေးရမည်။ အလွယ်တကူနှင့် ရိုးရှင်းစွာပြုလုပ်ပါ။

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်နေသူကို ၅မိနစ်ခြားတစ်ခါ ဓါတ်ဆားဖျော်ရည်ကိုတိုက်ပါ။ နေ့ရောညပါတိုက်နိုင်ပြီး ဆီးပုံမှန်ထွက်သည်အထိတိုက်ပါ။ လူကြီးတစ်ဦး အတွက် တစ်နေ့လျှင်၃လီတာနှင့်အထက်လိုအပ်ပြီး ကလေးငယ်များအတွက်မူ တစ်နေ့ ၁လီတာခန့်လိုအပ်ပေသည်။ ဝမ်းသွားနေလျှင် ဝမ်းတစ်ကြိမ်သွားပြီးတိုင်း ဓါတ်ဆားရည်တစ်ဖန်ခွက်တိုက်ပါ။ အကယ်၍ လူနာအန်နေလျှင် တစ်ငုံပြီးတစ်ငုံသာတိုက်ပါ။သောက်သမျှအားလုံးတော့ အန်မည်မဟုတ်ပါ။

သတိပြုရန်။ ။အကယ်၍ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းပိုမိုဆိုးဝါးလာလျှင်(သို့) အခြားသော အသက်အန္တရာယ်ရှိလက္ခဏာများပေါ်လာလျှင် ဆေးရုံဆေးခန်းသို့ပြသပါ။ ဓါတ်ဆားရည်ကို အကြောတွင်းမှသွင်းရန်လိုအပ်ပေမည်။ (အကြောသွင်းဆေးရည်)

မှတ်ချက်။ ။အချို့သောနိုင်ငံများတွင် ဓါတ်ဆားထုပ်များကိုအလွယ်တကူရနိုင် ပြီး ရေနှင့်ဖျော်သောက်ရန်သာလိုပေသည်။ ၎င်းဓါတ်ဆားထုပ်တွင် သကြား၊ ဆား၊ အချဉ်ဓါတ်၊ ဇင့်ဓါတ်နှင့်ပိုတက်စီယမ်ဓါတ် များပါဝင်ပါသည်။ သို့သော်လည်း အိမ်တွင်း လုပ်ဖျော်ရည်များ၊ အထူးသဖြင့် ဆန်ပြုတ်အား ကောင်းမွန်သန့်ရှင်းစွာပြုလုပ်ပါလျှင် ဓါတ်ဆားထုပ်ထက်ပိုမိုသက်သာ၊ ပိုမိုဘေးကင်းပြီး ပိုမိုထိရောက်စေပါသည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် ဝမ်းကိုက်ခြင်း

တစ်စုံတစ်ဦးသည် မကြာခဏဝမ်းအရည်သွားခြင်း၊ လျောခြင်းဖြစ်လျှင် ထိုသူသည် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါဖြစ်၏။ အကယ်၍ ဝမ်းထဲတွင် အကျိအချွဲများနှင့်သွေးပါလျှင် ထိုသူသည်ဝမ်းကိုက်ရောဂါဖြစ်၏။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါသည် အသင့်အတင့်မပြင်းထန်သောအခြေအနေနှင့် အလွန်ပြင်းထန်သော အခြေအနေတို့ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ချက်ခြင်းဖြစ်သော အခြေအနေ (ချက်ခြင်းနှင့်ပြင်းထန်ခြင်း) သို့ နာတာရှည်အခြေအနေ (ရက်ရှည်ဖြစ်ခြင်း) ဟူ၍လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါသည် ငယ်ရွယ်သောကလေးငယ်များ၊ အထူးသဖြင့်အာဟာရချို့တဲ့သောကလေးငယ်များတွင် ပိုမိုအဖြစ်များပြီး ပို၍လည်း အန္တရာယ်ရှိပေသည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်ဖြစ်တတ်သည်။ ပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်လျှင် ဆေးသောက်ရန်သိပ်မလိုအပ်ပါ။ ကလေးငယ်ကို ဓါတ်ဆားရည်နှင့်အစားအစာကျွေးမွေးခြင်းဖြင့် ရက်အနည်းငယ်အတွင်းပြန်ကောင်းနိုင်ပါသည်။(အကယ်၍သူငယ်သည် အစားသိပ်မစားနိုင်လျှင် နည်းနည်းနှင့်မကြာခဏကျွေးပါ။) တစ်ခါတစ်ရံ အထူးကြပ်မတ်ကုသရန်လိုအပ်တတ်သည်။ သို့သော် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါသည် မည်သည့်အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်စေကာမူ အိမ်တွင်အလွယ်တကူအောင်မြင်စွာကုသနိုင်ပါသည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါ ဖြစ်စေသော အဓိကအကြောင်းရင်းများ

အာဟာရချို့တဲ့ခြင်း ကလေးငယ်အား အားနည်းစေပြီး အခြား အကြောင်းများဖြင့် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောပိုဖြစ် ပိုဆိုးစေသည်။
ရေရှားပါးခြင်းနှင့် မသန့်ရှင်းသောအခြေအနေ (အိမ်သာမရှိခြင်း)တို့ သည်ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောဖြစ်စေသောရောဂါပိုးများကိုပိုမိုပျံ့နှံ့စေသည်။
ဗိုင်းရပ်(စ်)ပိုးဝင်ခြင်း (သို့) အစာလမ်းကြောင်းတုပ်ကွေးပိုးဝင်ခြင်း
အူလမ်းကြောင်းအတွင်းရောဂါပိုးဝင်ခြင်း၊ဘတ်တီးရီးယား amebas၊ (သို့) giardia ။
သန်ကောင်ရောဂါပိုးဝင်ခြင်း။ သန်ကောင် တော်တော် များများတော့ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှော ရောဂါမဖြစ်စေပါ။
အူပြင်ပတွင်ရောဂါပိုးဝင်ခြင်း (နားတွင်းပိုးဝင်ခြင်း၊ အာသီး ရောင်ခြင်း၊ ဝက်သက်ရောဂါ၊ ဆီးလမ်းကြောင်း ပိုးဝင်ခြင်း။
ငှက်ဖျားရောဂါ (အာဖရိက အချို့နေရာများ၊ အာရှနှင့်ပစိဖိတ် တို့တွင် တွေ့ရေလေ့ရှိသော ဖယ်စီပေရမ်အမျိုးအစား)။
အစာအဆိပ်သင့်ခြင်း (သိုးနေသောအစားအစာ)

HIV (နာတာရှည်ဝမ်းလျှောခြင်းသည် AIDS ရောဂါ၏ ကနဦး လက္ခဏာဖြစ်နိုင်သည်။)
နို့ကိုအစာမချက်နိုင်ခြင်း။ (အာဟာရချို့တဲ့သောကလေးငယ်များ နှင့်အချို့လူကြီးများ)
နို့စို့ကလေးငယ်များအား အစာစကျွေးချိန်တွင် အစာချေရန် ခက်ခဲ ခြင်း။
အချို့အစားအစာများနှင့်ဓါတ်မတည့်ခြင်း(ပင်လယ်စာ၊ပုဇွန်ထုပ် အစရှိသဖြင့် ) ရှားပါးစွာအချို့ကလေးငယ်များ နွားနို့(သို့) အခြားနို့များနှင့်မတည့်ခြင်း။
အချို့သောက်ဆေးများ၏ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ(ဥပမာ Ampicillin, Tetracycline ) ။
ဝမ်းနှုတ်ဆေး၊ ဝမ်းပျော့ဆေး၊ မအီမသာဖြစ်စေသော (သို့)တောက် စေတတ်သော အပင်များ၊ အချို့အဆိပ်များ။
စိမ်းလွန်းသောအသီးများ (သို့) အစားများများနှင့်အဆီများသော အစားများစားမိခြင်း။

ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်းကိုကာကွယ်ခြင်း

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်ရခြင်းအကြောင်းရင်း များစွာရှိသော်လည်း အဖြစ်အများဆုံးမှာ ရောဂါပိုးဝင်ခြင်းနှင့် အာဟာရ ချို့တဲ့ခြင်း တို့ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းကျန်းမာစွာနေထိုင်စားသောက်ခြင်းဖြင့် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကိုကာကွယ်နိုင်ပေသည်။ ထိုမှတပါး ထိရောက်မှန်ကန်စွာ ကုသခြင်း (အရည်များများနှင့်အစာကျွေးခြင်း) ဖြင့် ကလေးငယ်များဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါဖြင့် သေဆုံးခြင်းကို မဖြစ်စေနိုင်ပါ။

HIV ရောဂါရှိသူ အထူးသဖြင့်ကလေးငယ်များတွင်ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်းသည် အသက်အန္တရာယ်ရှိစေနိုင်သည်။ ထိုသူများတွင် Cotrimoxazole ကိုသုံးနိုင်သည်။

အာဟာရချို့တဲ့သောကလေးငယ်များတွင် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်လျှင် အာဟာရပြည့်ဝသောကလေးငယ်များတွင်ဖြစ်သည်ထက် ပိုမိုသေစေနိုင်သည်။ ဒါ့အပြင် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းကြောင့်လည်း အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းဖြစ်စေတတ်၏။

အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်သည်။ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းကြောင့် အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် နဂိုကအာဟာရချို့တဲ့နေလျှင် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းလိုက်ပါက အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကို လျှင်မြန်စွာ ပိုဆိုးစေပါသည်။

အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းနှင့်ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းသံသရာသည် ကလေးငယ်ပေါင်းများစွာ၏အသက်အန္တရာယ်ကို ခြိမ်းခြောက်စေပါသည်။

ထိုရလဒ်မှာ မကောင်းကျိုး သံသရာစက်ဝိုင်းကိုဖြစ်စေပါသည်။ တစ်ခုကတစ်ခုကို ပိုဆိုးစေသည့်သံသရာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကို ကာကွယ်ရန်နှင့် ကုသရန်မှာ အာဟာရပြည့်ဝစွာ ကျွေးခြင်းသည် အဓိကကျပေသည်။

အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကို ကာကွယ်ခြင်းဖြင့် ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောရောဂါကိုကာကွယ်ပါ။
ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကို ကာကွယ်ခြင်းဖြင့် အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကို ကာကွယ်ပါ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါအပါအဝင် ရောဂါအမျိုးမျိုးမှကြိုးစားဖယ်ရှားရန်နှင့် ကိုယ်ခံအားကောင်းစေသော အစားအစာများ အကြောင်းကို အခန်း ၁၁တွင် လေ့လာပါ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကိုကာကွယ်ရန်မှာ အာဟာရကောင်းမွန်ပြည့်ဝခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းစွာနေထိုင်ခြင်း ဓလေ့ပေါ်တွင်မူ တည်ပေသည်။ လူတစ်ဦးချင်းစီနှင့်လူထုတစ်ရပ်လုံးသန့်ရှင်းစွာနေထိုင်ခြင်းဓလေ့များအပေါ် အကြံပြုချက်ပေါင်းများစွာကို အခန်း(၁၂)တွင်တင်ပြခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ထိုထဲတွင် ယင်လုံအိမ်သာအသုံးပြုနည်းအကြောင်း၊ ရေကောင်းရေသန့်၏အရေးကြီးပုံနှင့် အစားအစာများကိုပုံနှင့် ယင်လုံအောင် ကာကွယ်နည်းများ အကြောင်းစုံလင်စွာပါဝင်ပေသည်။

နို့စို့ကလေးငယ်များ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါမဖြစ်အောင်ကာကွယ်ရန် အရေးကြီးအကြံပြုချက်တစ်ချို့ကို ဖော်ပြပါဦးမည်။

ကလေးငယ်ကိုနို့ဘူးတိုက်မည့်အစား မိခင်နို့တိုက်ပါ။ ပထမ ၆လတွင်မိခင်နို့တစ်မျိုးတည်းသာ တိုက်ရန်လိုသည်။ မိခင်နို့သည် ကလေး ငယ်အား ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါဖြစ်စေသော ပိုးမွှားများအား ခုခံရာတွင်ကူညီပေးသည်။ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ကလေးငယ် နို့မစို့နိုင်လျှင် မိခင်နို့ကို ခွက်တွင်ခံ၍ဇွန်းနှင့်တိုက်ပါ။ နို့ဘူးမသုံးပါနှင့်။ နို့ဘူးသည်သန့်ရှင်းရန်ခက်ခဲပြီး ရောဂါပိုးကူးစက်လွယ်ပါသည်။
ကလေးငယ်အား အစာစတင်ခွံ့မည်ဆိုလျှင် ကောင်းစွာကြေညက်အောင်ချေ၍ မိခင်နို့အနည်းငယ်ဖြင့်ရောနှော၍ နည်းနည်း နည်းနည်း ခွံ့ရပါမည်။ ကလေးငယ်ကအစာသစ်ကို မည်သို့ချေရမည်ကို သင်ယူနေသောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။ အကယ်၍ စစချင်း များများ ကျွေးလိုက်ပါက ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်နိုင်ပါသည်။မိခင်နို့ကိုလည်း ချက်ချင်းမရပ်သင့်ပါ။ ကလေးငယ် နို့စို့ရင်းဖြင့် အခြားဖြည့်စွက် အစာများကို စတင်ရပေမည်။
ကလေးငယ်အားသန့်ရှင်းပေးရန်နှင့် သန့်ရှင်းသည့်နေရာတွင်ထားပါ။ ကလေးငယ်၏ပါးစပ်ပေါက်အတွင်းသို့ မသန့်ရှင်းသောအရာများကို ထည့်သွင်းခြင်းမပြုအောင်ကာကွယ်ပေးပါ။
ကလေးငယ်အား မလိုအပ်သော ဆေးဝါးများ မတိုက်ကျွေးရ။

မိခင်နို့တိုက်ခြင်းဖြင့် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါမဖြစ်အောင်ကာကွယ်ရာတွင် ကူညီရာရောက်ပေသည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကိုကုသခြင်း။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါဖြစ်တိုင်း ဆေးတိုက်ရန်သိပ်မလိုပါ။ ဆိုးဝါးသော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါတွင် အကြီးဆုံးအန္တရာယ်မှာ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းပင်ဖြစ်၏။ နာတာရှည်ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါတွင် အရေးအကြီးဆုံးအန္တရာယ်မှာ အာဟာရဓါတ်ချို့တဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် အရေးကြီးဆုံးလိုအပ်သောကုသမှုမှာ အရည်လုံလောက်စွာပေးခြင်းနှင့် အစာလုံလောက်စွာပေးခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မည်သည့် အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါဖြစ်ပါစေ အောက်ဖော်ပြပါအချက်များကို လုံးဝလိုက်နာပါ။

၁။ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကိုကာကွယ်ပါ (သို့)ထိန်းသိမ်းပါ။ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောသူတစ်ယောက်သည် ရေများများသောက်ရမည်။ အကယ်၍ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်မှုဆိုးဝါးလျှင် (သို့) ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်သောလက္ခဏာများတွေ့လျှင်ဓါတ်ဆားရည်တိုက်ပါ။ အကယ်၍ လူနာ ရေ/အရည်သောက်ရန် ငြင်းဆန်လျှင် စိတ်ရှည်စွာ သောက်ရန်အားပေးပါ။

၂။ အာဟာရလိုအပ်ချက်ကိုကြည့်ပါ။ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်သူသည် အစာစားချင်စိတ်ရှိသည်နှင့် အစားစစားရန်လိုအပ်သည်။ ဤသည်မှာ ကလေးငယ်များနှင့်အာဟာရချို့တဲ့နေသူများတွင် အထူး အရေးကြီးပါသည်။ထို့အတူဝမ်းလျှောနေသူသည် အူလမ်းကြောင်း တစ်လျှောက် အစာများ လျှင်မြန်စွာ ဖြတ်သန်းသွား၍ အစာအားလုံး စုပ်ယူချိန်မရလိုက်သောကြောင့် အားမဖြစ်ပါ။ ထို့ကြောင့် ထိုသူကို အစားကို နည်းနည်းချင်း အကြိမ်များများ ကျွေးပေးပါ။

ကလေးငယ်များ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောလျှင် မိခင်နို့ကို ဆက်တိုက်ပါ။
ကိုယ်အလေးချိန် လျော့နည်းနေသော ကလေးငယ်များကို အားအင်ဖြစ်စေသော အစာကိုများများကျွေးပါ။ ကိုယ်ခန္ဓာကြီးထွားစေသော အစားအစာများကို (ပရိုတိန်း) ကျွေးပါ။ ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောနေလျှင် ပိုကျွေးပါ။ အကယ်၍အဖျားကြီးပြီး အစာမစားလျှင် (သို့) အန်နေလျှင် လူနာစားနိုင်သည်နှင့် ချက်ခြင်းကျွေးပါ။ ဓါတ်ဆားရည်လုံလောက်စွာ တိုက်ကျွေးခြင်းသည်လည်း ကလေးငယ် အစာစားနိုင်အောင် ကူညီပေးပါသည်။ အစာကျွေးခြင်းဖြင့် ဝမ်းမကြာခဏသွားနိုင်သော်လည်း ကလေးအသက်အန္တရာယ်မဖြစ်နိုင်ပါ။
ကိုယ်အလေးချိန် လျော့နည်းနေသော ကလေးငယ် ရက်ရှည်/နာတာရှည် ဝမ်းလျှောနေလျှင် အစားများများ မကြာခဏကျွေးပါ။ အနည်းဆုံးတစ်နေ့ ၅ ကြိမ် ၆ ကြိမ်ကျွေးပါ။ အခြားကုသချက်များ မလိုတတ်ပါ။
ဖြစ်နိုင်လျှင် ဇင့်ဓါတ်ကို ဖြည့်ပေးပါ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောနေသူအတွက်အစားအစာ

တစ်စုံတစ်ဦးအန်နေလျှင်(သို့)မစားမသောက်ချင်လောက်အောင်ဖျားနေလျှင် ၎င်းသောက်သင့်သည်မှာ

ဆန်ပြုတ်၊ ပြောင်းဖူးအရည်ကျဲကျဲ (သို့)အာလူးပြုတ်ရည်။
ထမင်းရည်၊ (ဆန်ပြုတ်ရည်)
ကြက်သား၊ အသား၊ ငါး၊ ဥနှင့် ပဲပြုတ်ရည်ကျဲကျဲ။
ဓါတ်ဆားရည်။
မိခင်နို့ရည်။
ဒိန်ချဉ် (သို့)နို့ချဉ်ရည်။

ဝမ်းလျှောနေသူအစား စားချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့်တဖက်ပါဇယားပါအရည်များကို တိုက်ပါ။ ထို့အတူ အောက်ဖော်ပြပါအစားအစာများကိုလည်းတစ်ပြိုင် နက်စားနိုင်အောင်ကူညီပါ။

အားအင်ဖြစ်စေသောအစားအစာ

ငှက်ပျောသီးမှည့်(သို့)ပြုတ်။
မုန့်ကြွပ်။
ထမင်း၊ ကွေကာအုပ်နှင့်အခြား ကောင်းမွန်စွာချက်ပြုတ်ထားသော အစေ့အဆန်များ။
လတ်ဆတ်သောပြောင်းဖူး(ကောင်း မွန်စွာချက်ပြုတ်ပြီး၊ ချေမွပြီး)
အာလူး။
ပန်းသီးအချဉ်ရည်။ (ချက်ပြုတ်ပြီး)
သင်္ဘောသီး (အစေ့အဆန် အစား အစာများတွင် သကြားအနည်းငယ်နှင့် ဟင်းရွက်ဆီအနည်းငယ်ဖြည့်စွက်ပါ။

ကိုယ်ခန္ဓာကြီးထွားစေသောအစားအစာ

ကြက်သား(ပြုတ် သို့ အကင်)။
ဥများ (ပြုတ်ပြီး)။
အသားများ(အဆီထုတ်ပြီးကောင်းမွန် စွာချက်ပြုတ်ထားသော)။
ပဲအမျိုးမျိုး (ချက်ပြုတ်ပြီး၊ချေမွပြီး)။
ငါး(ကောင်းမွန်စွာချက်ပြုတ်ပြီး)။
နို့ (တစ်ခါတစ်ရံပြဿနာဖြစ်တတ်၍ နောက်စာမျက်နှာတွင်ဖတ်ပါ။

မစား/မသောက်ပါနှင့်

အဆီများလွန်းသောအစာများ အမည့်လွန်သောအသီးများ။
ဝမ်းနှုတ်ဆေး၊ ဝမ်းပျော့ဆေးအမျိုးမျိုး။
ရာသီချိန်မဟုတ်သောအစားများ အရက်သေစာ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် နို့

မိခင်နို့သည် ကလေးငယ်အတွက်အကောင်းဆုံးအာဟာရဖြစ်သည်။ မိခင်နို့သည် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောမဖြစ်အောင် ကူညီတိုက်ခိုက် ပေးသည်။ ကလေးငယ် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်လျှင်မိခင်နို့ကိုဆက်တိုက်ပါ။

နွားနို့၊ နို့မှုန့်နှင့် အသင့်စားနို့ပုလင်းများသည် အားအင်ဖြစ်၍ ကိုယ်ခန္ဓာ ကြီးထွားစေသော အစာများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ကလေးငယ်အား တိုက်ကျွေးနိုင်ပါသည်။ တစ်ချို့သောကလေးငယ်များတွင်သာ ၎င်းသည် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်စေပါသည်။ ဖြစ်ခဲ့လျှင် နို့ကိုလျော့၍ အခြားအစားအစာများနှင့်ရောနှော၍ကျွေးပါ။ မှတ်သားရန်မှာ အာဟာရချို့တဲ့သောကလေး ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောဖြစ်လျှင် အားအင်ဖြစ်စေသော အစာနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာကြီးထွားစေသော အစားအစာများကို လုံလောက်စွာရရှိရန်လိုအပ်သည်။ နို့နည်းနည်းသာ ရမည်ဆိုလျှင် ချက်ပြုတ်၍ ချေမွထားသော အစားအစာများ(ဥပမာ ကြက်သား၊ ကြက်ဥ၊ အသား၊ ငါးနှင့် ပဲအမျိုးမျိုး)တို့ကို ဖြည့်စွက် တိုက်ကျွေးပါ။ အခွံချွတ်ထားသော ပဲအမျိုးမျိုးသည် ချက်ပြုတ်ချေမွရန် လွယ်ကူသကဲ့သို့ အစာကျေညက်ရန်လည်း လွယ်ကူပါသည်။

ကလေးနေပြန်ကောင်းလာလျှင် ကလေးငယ်သည် ဝမ်းလျှောခြင်းမဖြစ်ပဲ နို့ကိုပိုမိုသောက်နိုင်လာပေမည်။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါအတွက်ဆေးဝါးများ

ရိုးရိုးဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါအတွက် ဆေးဝါးမလိုအပ်တတ်ပါ။ သို့သော် အချို့သူများတွင် သင့်တော်သောဆေးဝါးပေးရန် အရေးတကြီးလိုတတ်သည်။ ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါတွင် အသုံးများသောဆေးဝါးများသည် အာနိသင်နည်းပါး၍မကောင်းတတ်ပါ။ တစ်ခါတစ်ရံ အန္တရာယ်ပင်ဖြစ်စေနိုင်သည်။

ယေဘုယျအားဖြင့်ကောင်းမွန်သော်လည်း ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောကုသရာတွင်မသုံးသင့်သောဆေးဝါးများ

Kaolin နှင့် Pactin ပါဝင်သောဝမ်းပိတ်ဆေးများ(ဥပမာ Kaopectate) သည် ဝမ်းကိုပျစ်စေပြီးအကြိမ်နည်းစေသည်။ သို့သော် ယင်းသည်ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းနှင့်ရောဂါပိုးကိုမကာကွယ်နိုင်ပါ။မထိန်းချုပ်နိုင်ပါ။အချို့ဝမ်းပိတ်ဆေးများဖြစ်သော Loperamide(Imodium) သို့မဟုတ် diphenoxylate (Lomotil) တို့သည် အန္တရာယ်ဖြစ်စေပြီးရောဂါကို ပိုကြာစေပါသည်။

Neomycin (သို့) Streptomycin ပါဝင်သောဝမ်းပိတ်ဆေးရည်များသည် မသုံးသင့်ပါ။ ၎င်းသည်အူတွင်းတွင် မအီမသာဖြစ်အောင်လှုံ့ ဆော်တတ်ပြီးကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးပိုများ၏။

Ampicillin နှင့် Tetracycline ကဲ့သို့ ပိုးသတ်ဆေးများသည် အချို့ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါတွင်သုံးနိုင်သည် ။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းတို့ကြောင့် ဝမ်းပိုလျောတတ်၏။ အထူးသဖြင့် ကလေးငယ်များတွင်ပိုဖြစ်တတ်သည်။ ၎င်းဆေးများကို ၂ရက် ၃ရက် ဆက် တိုက်သောက်ခဲ့လျှင် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောမှာ ပိုကောင်းမလာပဲ ပိုဆိုးခဲ့လျှင် ၎င်းဆေးကိုရပ်လိုက်ပါ။ ဆေးကြောင့်ဝမ်းလျှောခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

Chloramphenicol ကိုသုံးလျှင်လည်းအန္တရာယ်ရှိသည်။ ၎င်းကို သာမန်ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောဖြစ်ရုံ(သို့) ၁လအောက်ကလေးငယ်များတွင် လုံးဝမသုံးရပါ။

ဝမ်းလျှောနေသူကို ဝမ်းနှုတ်ဆေးနှင့်ဝမ်းပျော့ဆေးလုံးဝမတိုက်ရပါ။ ရောဂါပိုဆိုးစေပြီး အသက်အန္တရာယ်ရှိသော ရေဓါတ်ခမ်းခြောက် ခြင်းအထိ ဖြစ်စေနိုင်သည်။

ကွဲပြားခြားနားသော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါများအတွက် အထူးကုသချက်များ

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါအတော်များများအတွက် အကောင်းဆုံးကုထုံးမှာ ရေ/အရည်များများတိုက်ခြင်း၊ အစားများများကျွေးခြင်းနှင့် ဆေးတိုက်ရန်မလိုသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံမှာ အထူးကုသချက်/ကုထုံးများလည်း လိုတတ်ပေသည်။

အချို့သော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါ အထူးသဖြင့် ကလေးငယ်များတွင်ဖြစ်သော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါမှာ အူပြင်ပမှဖြစ်သော ရောဂါပိုးများကြောင့်လည်း ဖြစ်တတ်ကြောင်း စဉ်းစားသင့်သည်။ ထို့ကြောင့် နားတွင်းရောဂါပိုးဝင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ လည်ချောင်းနှင့် ဆီးလမ်းကြောင်း ပိုးဝင်ခြင်းရှိ မရှိ အမြဲစစ်ဆေးရမည်။ ရှိခဲ့လျှင် ၎င်းရောဂါပိုးများကို ကုသရမည်။ ဝက်သက်ရောဂါ လက္ခဏာများကို ကြည့်ရန်လည်း မမေ့ပါနှင့်။

အကယ်၍ကလေးငယ်သည် သာမန် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်ပြီး နှာချေ၊ ချောင်းဆိုး(တုပ်ကွေး) လက္ခဏာဖြစ်နေလျှင် ၎င်းဝမ်းပျက်ခြင်းသည် ဗိုင်းရပ်စ်ပိုး(သို့)အူတုပ်ကွေးရောဂါကြောင့်ဖြစ်ပြီး အထူးကုသရန်မလိုတတ်ပါ။ အရည်များများတိုက်၊ အစားများများကျွေးခြင်းဖြင့် ပျောက်ကင်းနိုင်ပါသည်။

အချို့ပြင်းထန်ခက်ခဲသော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါများတွင် စနစ်တကျမှန်ကန်စွာကုသနိုင်ရန် ဝမ်းကိုဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်စစ်ဆေးရန် လိုအပ်ပါမည်။ သို့သော် အချို့သော တိကျသည့်မေးခွန်းများကိုမေးမြန်းခြင်း၊ ဝမ်းကိုကြည့်ရှုခြင်းနှင့် ရောဂါလက္ခဏာများကို ရှာဖွေကြည့်ရှု ခြင်းဖြင့် ဆေးကုသခြင်းကို အထောက်အကူပြုနိုင်ပါသည်။ အောက်ဖော်ပြပါ ရောဂါလက္ခဏာပေါ်မူတည်၍ ကုသချက် လမ်းညွှန်အချို့ကို ကြည့်ပါ။

အဖျားမရှိပဲ ရုတ်တရက် သာမန် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်း၊ (အစာမကျေခြင်းလား၊ အူတုပ်ကွေးလား)

ရေများများ သောက်ပါ။ အများအားဖြင့် အထူးကုသရန် မလိုပါ။ အခြေအနေ ကောင်းပါသည်။ ဝမ်းပိတ်ဆေး ဥပမာ Kaolin နှင့် Pactin (Kaopectate) သို့မဟုတ် diphenoxylate (Lomotil)မသုံးရပါ။ ၎င်းတို့သည် လုံးဝမလိုအပ်ပါ။ ၎င်းသည် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း ကိုလည်း မကုနိုင်၊ ရောဂါပိုးကိုလည်း မဖယ်ရှားနိုင်ပါ။ ၎င်းဆေးများ ဝယ်တိုက်ခြင်းဖြင့် ငွေမဖြုန်းတီးပါနှင့်။ အရမ်းဖျားနာနေသူများနှင့် ကလေးငယ်များကို ၎င်းဝမ်းပိတ်ဆေးများကို မတိုက်ရပါ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောနှင့်အန်ခြင်း။ (အကြောင်းများစွာရှိသည်)

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်နေသူသည် အန်ခဲ့လျှင် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းသည် ပို၍ အန္တရာယ်ရှိသည်။ ကလေးငယ်များတွင်ဖြစ်လျှင် ပိုဆိုးသည်။ ထို့ကြောင့် ဓါတ်ဆားရည်ပြန်ဖြည့်ခြင်းသည် အဓိကလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။ လက်ဖက်ရည်၊ စွပ်ပြုတ်ရည်နှင့် အခြား မည်သည့် အရည်ကိုမဆို ဖြည့်စွက်သောက်ရမည်။ သောက်သမျှအန်နေလျှင်တောင်မှ ဆက်သောက်စေရန်အားပေးရမည်။ တစ်ချို့တစ်ဝက် ကျန်နေမည် ဖြစ်သည်။ ၅မိနစ် ၁၀ မိနစ်ခြား တစ်ငုံ နှစ်ငုံတိုက်ရမည်။
အကယ်၍သင်သည် အအန်ပျောက်အောင်မလုပ်ပေးနိုင်လျှင် (သို့) ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း ပိုမိုဆိုးရွားလာလျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးပေးခန်း သို့ သွားရောက်ပြသရန်လိုအပ်သည်။

ချွဲနှင့်သွေးဝမ်းများသွားခြင်း။ နာတာရှည်ဖြစ်တတ်သည်။ အဖျားမရှိတတ်ပါ။ တစ်ချို့ရက်များတွင် ဝမ်းသွား၍ အချို့ရက်များတွင် ဝမ်းချုပ် တတ်၏။

Metronidazole ကိုသုံးပါ။ ဆေးကိုဆေးချိန်အပြည့်ဖြင့် ဆေးပတ်လည်အောင်သောက်ပါ။ ဝမ်းမရပ်ခဲ့လျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြပါ။

ဆိုးရွားစွာဝမ်းသွားခြင်း၊ သွေးပါခြင်းနှင့်အဖျားတက်ခြင်း။ (ဘတ်တီးရီးယားပိုးကြောင့် ဝမ်းကိုက်ခြင်း Shigella ပိုး)

လူကြီးများတွင် Ciprofloxacin ၅၀၀ မီလီဂရမ်၊ တစ်နေ့ (၂) ကြိမ် ၃ ရက်တိုက်ပါ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်များနှင့် ၁၈ နှစ်အောက် ကလေးများတွင် မသုံးသင့်ပါ။ (၈ ပတ်ထက်ငယ်သော ကလေးများဖြစ်လျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပြပါ။) Shigella ပိုးသည် Ampicillin ကိုခုခံနိုင်သည်။ Cotrimoxazole ကိုလည်း ခုခံနိုင်သည်။ သို့သော် သုံးနိုင်ပါသေးသည်။ သင် ပထမဆုံးရွေးချယ် တိုက်ကျွေးသောဆေးသည် ၂ ရက်အတွင်းထူးခြားမှုမရှိပါက နောက်အခြားဆေးတစ်မျိုးသော်၎င်း၊ ဆေးရုံ/ ဆေးခန်းသော်၎င်း ပြသပါ။ ကိုယ်ဝန် ၃ လအတွင်း အမျိုးသမီးများ Cotrimoxazole မသုံးသင့်ပါ။ Azithromycin ကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်နှင့် ကလေးများတွင် အသုံးပြုပါ။ လူကြီးကိုတိုက်မည်ဆိုလျှင် ၅၀၀ မီလီဂရမ် ပထမနေ့တွင်တိုက်ပြီး ၂၅၀မီလီဂရမ် တစ်နေ့တစ်ကြိမ် ၄ ရက်ဆက်သောက်ပါ။ ကလေးငယ်များအတွက် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများကို မေးမြန်းပါ။

ဆိုးရွားစွာဝမ်းသွားခြင်း၊ အဖျားတက်ခြင်း၊ သွေးမပါခြင်း။

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကြောင့် အဖျားတက်ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဓါတ်ဆားရည် များများတိုက်ကျွေးပါ။ ၆နာရီအတွင်းအဖျားကြီးလျှင် (သို့) မသက်သာလျှင် ဆေးရုံ/ဆေးခန်းပြပါ။
တိုက်ဖွိုက် (အူရောင်ငန်းဖျား) ရောဂါလက္ခဏာရှာပါ။ တွေ့လျှင်ကုပါ။
Falciparum ငှက်ဖျားပေါများသောဒေသတွင်ဖြစ်ပါက လူနာသည်ဘေလုံးပါကြီးနေပါက ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောရောဂါရော ငှက်ဖျားရောဂါပါ ကုသပါ။

အလွန်အနံ့ဆိုးဝါးပြီး အဝါရောင်အရည်များသွားခြင်း၊ ပူစီဖောင်း အမြှုပ်များပါခြင်း၊ ချွဲနှင့်သွေးမပါခြင်း။

ဝမ်းဗိုက်အတွင်းလေပွခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီး အရသာဆိုးဝါးသော လေချဉ်တက်ခြင်း (Sulfur) ဖြစ်တတ်၏။
Parasites (giardia) ရောဂါပိုးကြောင့်ဖြစ်သည်။(သို့မဟုတ်)အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုသို့ ဖြစ်ခဲ့လျှင် ရေ/အရည်များများတိုက်ခြင်း၊ အာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာကျွေးမွေးခြင်းနှင့် အနားယူခြင်းသည်အကောင်းဆုံးကုထုံးဖြစ်သည်။ ဆိုးရွားသော giardia ရောဂါဖြစ်လျှင် metronidazole ၊ ြှuinacrine (Atabrine) ပေးပါ။ ဆေးသည်စျေးပေါသော်လည်း ဆိုးရွားသော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးရှိသည်။

နာတာရှည်ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်း (ရက်ရှည်ဝမ်းသွားခြင်းနှင့်ထပ်ကာထပ်ကာဖြစ်ခြင်း)

ဤသည်မှာ အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သကဲ့သို့ amebas (သို့) giardia ကဲ့သို့ နာတာရှည်ပိုးဝင်ခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်တတ်သည်။ ကလေးကိုအာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာကို နေ့တိုင်းမကြာခဏကျွေးမွေးပါ။ ရောဂါမသက်သာလျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပြပါ။

ဆန်ဆေးရည်ကဲ့သို့ ဝမ်းသွားခြင်း (ကာလဝမ်းရောဂါ)

ဆန်ဆေးရည်ကဲ့သို့ အရည်များများသွားခြင်းသည် ကာလဝမ်းရောဂါ၏ လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤရောဂါဖြစ်သောဒေသ (သို့) နိုင်ငံသည် ကပ်ရောဂါအသွင် (တစ်ချိန်တည်းတွင်လူများစွာဖြစ်ခြင်း) ဖြစ်ပြီး လူငယ်လူရွယ်များနှင့် လူကြီးပိုင်းတွင် ပိုဆိုးစေသည်။ အကယ်၍ အန်ခြင်းနှင့်တွဲဖြစ်လျှင် ပြင်းထန်စွာ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကို လျှင်မြန်စွာဖြစ်စေသည်။ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကို ဓါတ်ဆားရည် (သို့) အခြား ဖြည့်စွက်ရည် များကို ဆက်တိုက်ပေးခြင်းဖြင့် အရေးတကြီး ကုသပေးရမည်။ ကာလဝမ်းရောဂါကို အာဏာပိုင်များ/ ကျန်းမာရေးဌာနသို့ သတင်းပို့ရမည်။ ဆေးဝါးအကူအညီရရှိရန်အရေးကြီးသည်။

ကာလဝမ်းရောဂါကုတင်ကို တစ်ဖက်ပါပုံအတိုင်းပြုလုပ်နိုင်သည်။လူနာဝမ်းမည်မျှများများသွားသည်ကို မှတ်သားထားရန်နှင့်အရည်၊ ဓါတ်ဆားရည်ကို များနိုင်သမျှ များများတိုက်ရမည်။ ဆက်တိုက်နှင့်သောက်နိုင်သမျှတိုက်ရမည်။ ပလပ်စတစ်ဖြင့် ကျည်တောက်ကဲ့သို့ ပြုလုပ်ပါ။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောကလေးငယ်များအား ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

နို့စို့ကလေးငယ်များနှင့် ကလေးငယ်များတွင် ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောဖြစ်လျှင် အလွန်အသက်အန္တရာယ်ရှိပေသည်။ ဆေးတိုက်ရန် မလိုသော်လည်း အထူးဂရုစိုက်ပြုစုရန်လိုအပ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကလေးငယ်သည်ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကြောင့် လျှင်မြန်စွာ သေဆုံးနိုင်ပေသည်။

မိခင်နို့ကိုဆက်တိုက်ရန်လိုအပ်ပြီး ဓါတ်ဆားရည်ကိုလည်း အနည်းငယ်စီတိုက်ကျွေးရန်လိုအပ်သည်။
အကယ်၍ခဏခဏအန်လျှင် မိခင်နို့ကိုမကြာမကြာတိုက်ပါ။ သို့သော်တစ်ကြိမ်လျှင် အနည်းငယ်သာတိုက်ပါ။ ထို့အပြင်ဓါတ်ဆားရည်ကို အနည်းငယ်စီ ၅မိနစ် ၁၀ မိနစ် တစ်ကြိမ်တိုက်ပါ။
မိခင်နို့မရှိပါ အခြားနို့(သို့)နို့ထွက်ပစ္စည်း၊နို့အစားထိုး(ပဲနို့ရည်)အနည်းငယ်စီတိုက်ပါ။၎င်းတို့ကိုရေပွက်ပွက်ဆူဖြင့် တစ်ဝက်ခန့်ရောနှော တိုက်ကျွေးရမည်။ အကယ်၍ နို့ကြောင့်ဝမ်းပိုသွားပါက အခြားပရိုတိန်း(ချေမွထားသော ကြက်သား၊ ဥအမျိုးမျိုး၊ အဆီမပါသောအသား (သို့) အခွံချွတ်ပြီးချေမွထားသော ပဲအမျိုးမျိုးတို့ကို သကြားအနည်းငယ်နှင့် ရောနှောပါ။ (သို့) ကျက်အောင်ချက်ထားသောထမင်း (သို့) အခြား ကစီဓာတ်ပါသောအစာ နှင့် ရေပွက်ပွက်ဆူအောင် ကြိုချက်ထားသောအစာ)။
ဖြစ်နိုင်လျှင် ဇင့်ဓါတ်အပိုကျွေးပါ။
အကယ်၍ ကလေးငယ်သည်တစ်လအောက်ဖြစ်ခဲ့လျှင် ဆေးတစ်စုံတစ်ရာမတိုက်မီ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းနှင့်ပြပါ။ အကယ်၍ ကျန်းမာရေး ဝန်ထမ်းမရှိပဲ ကလေးအရမ်းဖျားနေလျှင်ကလေးငယ်ကို Ampicillin ဆေးရည်တိုက်ပါ။ လက်ဖက်ရည်ဇွန်းတစ်ဝက်တစ်နေ့၄ကြိမ်တိုက်ပါ အခြားပိုးသတ်ဆေးများနှင့်စာလျှင်ပိုကောင်းသည်။

ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှော ရောဂါ အတွက် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများ၏ အကူအညီ လိုအပ်ချိန်

ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောရောဂါနှင့်ဝမ်းကိုက်ရောဂါတို့သည် အထူးသဖြင့် ကလေးငယ်များတွင်အသက်အန္တရာယ်အလွန်ကြီးပေသည်။ အောက်ဖော်ပြပါအခြေအနေများတွင် သင်သည် ဆေးအကူအညီလိုအပ်ပေလိမ့်မည်။

အကယ်၍ ၄ရက်ထက်ပိုဝမ်းလျှောပြီးမသက်သာလျှင် (သို့) ကလေးငယ်များတွင် ၁ရက်ထက်ပိုပြီးပြင်းထန်စွာဝမ်းလျှောလျှင်။
အကယ်၍ဝမ်းလျှောသူသည် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းလက္ခဏာများပေါ်လာပြီးပိုဆိုးလာလျှင်။
ကလေးသောက်သမျှအန်လျှင် (သို့) ဘာမှမသောက်လျှင် (သို့) ဓါတ်ဆားရည်စတိုက်သော်လည်း ၃နာရီဆက်တိုက်မကြာခဏအန်လျှင်။
ကလေးငယ်တက်လာလျှင် (သို့) ခြေထောက်နှင့်မျက်နှာဖောယောင်လာလျှင်။
လူနာသည်ဝမ်းမလျောမီကပင် အရမ်းဖျားခြင်း၊ အားနည်းနေခြင်း (သို့) အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းရှိခဲ့လျှင် (အထူးသဖြင့် ကလေးငယ်များနှင့်သက် ကြီးရွယ်အိုများ)။
သွေးဝမ်းများစွာသွားခြင်း။ ဤအခြေအနေသည် ဝမ်းအနည်းငယ်သာသွားသော်လည်း အသက်အန္တရာယ်ရှိနိုင်ပါသည်။ (အူပိတ်ခြင်းအခန်းတွင်ကြည့်)

အော့အန်ခြင်း

လူအတော်များများ အထူးသဖြင့်ကလေးငယ်များသည် မကြာခဏအစာမကြေဖြစ်၍ အန်တတ်သည်။ အန်ရခြင်းအကြောင်းရင်း မရှိတတ်ပါ။ အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် အနည်းငယ်နာကျင်တတ်ပြီး ဖျားတတ်၏။ ဤကဲ့သို့ရိုးရိုးအန်ခြင်းသည် အရေးမကြီးပဲ အလိုလို ပျောက်တတ်၏။

အန်ခြင်းသည် ကွဲပြားခြားနားသောပြဿနာ/ရောဂါအမျိုးမျိုး၏လက္ခဏာဖြစ်တတ်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံသိပ်အရေးမပါသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ အလွန်ဆိုးဝါးတတ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့်လူနာကို ဂရုတစိုက်စမ်းသပ်စစ်ဆေးရန်အရေးကြီးပေသည်။ အန်ခြင်းသည် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် ဖြစ်ပွားသောပြဿာနာများတွင်တွေ့ရတတ်သည်။ ဥပမာ-ရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်း(ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်း) သိုးနေသောအစာများကိုစားမိ၍ အစာအဆိပ်သင့်ခြင်း သို့မဟုတ် ရုတ်တရက် ချက်ချင်းဗိုက်အောင့်ဗိုက်နာခြင်း (အူအတက်ရောင်ခြင်း၊ အူလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တစ်စုံတစ်ရာပိတ်ဆို့ခြင်း)။

ထို့အပြင် အပြင်းအထန် အဖျားတက်သော အခြေအနေ သို့မဟုတ် ပြင်းထန်စွာ နာကျင်ခြင်းကြောင့်လည်းအန်တတ်သည်။ အထူးသဖြင့်ငှက်ဖျားရောဂါ အသည်းရောင် အသားဝါရောဂါ ၊ အာသီးရောင်ရမ်းခြင်း ၊ နားကိုက်ခြင်း ၊ ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ခြင်း ၊ ဆီးလမ်းကြောင်းပိုးဝင်ခြင်း ၊ သည်းခြေအိတ်နာကျင်ခြင်း သို့မဟုတ် ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း တို့တွင်လည်း အန်လေ့ရှိသည်။

အန်ခြင်းကြောင့်အန္တရာယ်ရှိလက္ခဏာများ (ကျန်းမာရေးဌာန၏အကူအညီကိုအမြန်ရယူပါ။)

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း၊ ပြင်းထန်းစွာဆိုးရွားလာခြင်းနှင့်ထိန်းချုပ်ရန်ခက်ခဲခြင်း
၂၄နာရီထက်ကြာအောင် ပြင်းထန်စွာအန်ခြင်း။
အလွန်ပြင်းထန်စွာအန်ခြင်း အထူးသဖြင့် အစိမ်းရင့်ရောင်များအန်ခြင်း၊ အညိုရောင်အန်ခြင်းနှင့် မစင်အနံ့ပါအန်ထွက်ခြင်း
အူလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် ဆက်တိုက်တစ်ဆက်တည်းနာကျင်ခြင်း အထူးသဖြင့် မစင်/ဝမ်းမသွား/စွန့်နိုင်သူ (သို့မဟုတ်) ဝမ်းဗိုက် နားနားကပ်ထောင်ခြင်းဖြင့် လေသံများဆူညံစွာကြားရခြင်း။ (ရုတ်တရက်ချက်ချင်း ဗိုက်အောင့်ခြင်း၊ အူလမ်းကြောင်းပိတ်ဆို့ခြင်း၊ အူအတက်ရောင်ခြင်း)
သွေးအန်ခြင်း (အစာအိမ်နာ၊ အသည်းခြောက်ရောဂါ)။

အအန်ရပ်အောင်

အလွန်ပြင်းထန်စွာအန်နေလျှင် မည်သည့်အစာမျှ မစားပါနှင့်။
အချိုရည် (သို့) ဂျင်းအနံ့အရသာရှိသော အဖျော်ယမကာအနည်းငယ်သောက်ပါ။ ရေနွေးကြမ်း ဥပမာ လက်ဖက်ခြောက်ရည် သောက်နိုင်သည်။
ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းအတွက် ကိုလာရည်၊ လက်ဖက်ရည် (သို့) ဓါတ်ဆားရည် အနည်းငယ်စီအကြိမ်များများသောက်ပါ။
အအန်မရပ်ပါက အအန်ပျောက်ဆေး promethazine သို့မဟုတ် diphenhydramine ကဲ့သို့သော ဆေးများကို တိုက်ပါ။ သို့သော် ၂နှစ်အောက်ကလေးများကို ဤဆေးများမတိုက်ရပါ။

ဤဆေးများသည် ဆေးခဲ၊ ဆေးရည်၊ ထိုးဆေးနှင့် စအိုသွင်းဆေးများအနေဖြင့်ရှိပါသည်။ ဆေးခဲနှင့်ဆေးရည်များကိုလည်း စအိုတွင်းသို့ထည့်ပေးနိုင်သည်။ ဆေးခဲကိုအမှုန့်ကြိတ်၍ ရေအနည်းငယ်နှင့်ရောပါ။ ၎င်းကိုဝမ်းချူတောင့်နှင့်ရော၍သော်၎င်း၊ အပ်မပါသော ဆေးထိုးပိုက်နှင့်သော်၎င်း ထည့်ပေးနိုင်သည်။

ဆေးသောက်မည်ဆိုလျှင် ဆေးကိုရေအနည်းငယ်နှင့်သောက်ပြီးနောက် ၅မိနစ်အတွင်းအစာမစားပါနှင့်။ သတ်မှတ်ထားသော ဆေးအချိန်အဆထက် ပိုမတိုက်ပါနှင့်။ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကို မထိန်းချုပ်နိုင်မချင်းနှင့် ဆီးမထွက်မချင်း ဒုတိယအကြိမ်အတိုက်ပါနှင့်။ အထက်လှန်အောက်လျောဖြစ်၍ မသောက်နိုင် စအိုမှမသွင်းနိုင်လျှင် အအန်ပျောက်ဆေးထိုးပေးနိုင်သည်။ Promethazine ဆေးထိုးနိုင်သည်။ ဆေးမများစေရန် ဂရုစိုက်ပါ။

ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့်ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း

ရိုးရိုးခေါင်းကိုက်ခြင်းအတွက်အနားယူခြင်းနှင့် aspirin အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးပေးခြင်းဖြင့် ပျောက်ပါသည်။ လည်ပင်းနောက်သို့ ရေနွေးအိတ်ကပ်ပေးခြင်း (သို့) လည်ပင်းနှင့်ပခုံးတစ်လျှောက် ညင်သာစွာနှိပ်နယ်ပေးခြင်းလည်း ပျောက်ကင်းနိုင်ပါသည်။ အိမ်သုံးဆေး တစ်ချို့လည်း သုံးနိုင်ပါသည်။

ခေါင်းကိုက်ခြင်းသည် ဖျားနာခြင်းတွင်တွဲ၍အဖြစ်များတတ်သည်။ ခေါင်းကိုက်ခြင်းအလွန်ပြင်းထန်လျှင် ဦးနှောက်အမြှေးရောင် လက္ခဏာရှိ မရှိစစ်ဆေးပါ။

ခေါင်းမကြာခဏကိုက်ခြင်းသည် နာတာရှည်ဖျားနာခြင်း၊ အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းနှင့် အလုပ်အကိုင်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဓါတုပစ္စည်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကြောင့်ရနိုင်သော လက္ခဏာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အချိန်မှန်မှန်ကောင်းမွန်စွာ စားသောက်ခြင်း၊ အိပ်ရေးဝဝအိပ်ခြင်းသည် အလွန် အရေးကြီးပေသည်။ အကယ်၍ သင်ခေါင်းကိုက်ခြင်းသည် ဓါတုဗေဒပစ္စည်း တစ်စုံတစ်ခုကြောင့် ခေါင်းကိုက်သည်ဟု ထင်မြင်လျှင် (သို့) ခေါင်းကိုက်မပျောက်လျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြသပါ။

ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းသည်ပြင်းထန်ပြီး ရင်ခုန်သံနှင့်စီးချက်ညီညီခေါင်းကိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ဦးခေါင်း၏တစ်ခြမ်းတွင်သာဖြစ်သည်။ ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းသည် မကြာခဏဖြစ်တတ်သလို လနှင့်နှစ်နှင့်ချီ၍လည်း ခြား၍ဖြစ်တတ်သည်။

ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း၏အဓိကလက္ခဏာမှာ အမြငေ်ဝဝါးခြင်း၊ ထူးဆန်းသောအလင်းရောင်အပျောက်များမြင်ရခြင်း (သို့) ခြေတစ်ဖက်၊ လက်တစ်ဖက်ထုံခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းနောက်ပြင်းထန်စွာခေါင်းကိုက်ခြင်းဖြစ်၍ နာရီပိုင်းမှရက်ပိုင်းအထိကြာတတ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အန်တတ်သည်။ ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းသည် အလွန်နာကျင်ကိုက်ခဲသော်လည်း အသက်အန္တရာယ်မရှိပါ။

ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းသက်သာရန် ခေါင်းစတင်ကိုက်လျှင်ကိုက်ခြင်း အောက်ဖော်ပြပါအချက်များကိုလိုက်နာပါ။

aspirin (အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးပြား) ၂ ပြားကို ကော်ဖီပြင်းပြင်းတစ်ခွက် (သို့) ဘလက်လက်ဖက်ရည် (နို့မပါ) ဖြင့်သောက်ပါ။

မှောင်၍ငြိမ်သက်အေးဆေးသောနေရာတွင် လှဲလျောင်းအနားယူပါ။ အကြောများကိုလျော့ထားပါ။ ပြဿနာများအကြောင်း မစဉ်းစားမိအောင် ကြိုးစားပါ။

အလွန်ဆိုးဝါးသော ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းဖြစ်ခဲ့လျှင် aspirin သောက်ပါ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် codeine (သို့) စိတ်ငြိမ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးသောက်ပါ။ Ergotamine နှင့် Caffeine (Cafergot) ၂ ပြားကိုဦးစွာသောက်ပြီး ခေါင်းကိုက်မပျောက်မချင်း နာရီဝက် ၁ပြားသောက်ပါ။ တစ်နေ့ ၆ ပြား ထက်မပိုရန်သတိပြုပါ။

မှတ်ချက်။ ။ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်တွင် cafergot ဆေးကို မသောက်ရပါ။

အအေးမိခြင်းနှင့်တုပ်ကွေး

အအေးမိခြင်းနှင့်တုပ်ကွေးရောဂါသည်ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးဝင်ရောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီးနှာရည်ယိုခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ လည်ပင်း နာကျင်ခြင်းနှင့် တစ်ခါတစ်ရံအဖျားတက်ခြင်း၊ အဆစ်အမြစ်ကိုက်ခဲခြင်းတို့ဖြစ်တတ်သည်။ ကလေးငယ်/လူငယ်လူရွယ်များတွင် ဝမ်းအနည်းငယ် လျောတတ်သည်။

အအေးမိခြင်းနှင့်တုပ်ကွေးဖြစ်ခြင်းသည် ဆေးသောက်ရန်မလိုပဲ အလိုလိုပျောက်တတ်ပါသည်။ penicillin ၊ tetracycline နှင့် အခြားပိုးသတ်ဆေးများကိုမသုံးပါနှင့်။ ၎င်းတို့သည် အကူအညီမရပဲဘေးဖြစ်စေတတ်သည်။

ရေများများသောက်၍လုံလောက်စွာအနားယူပါ။
aspirin သို့မဟုတ် acetaminophen တို့သည် ကိုယ်အပူချိန်ကျစေခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ နာကျင်ကိုက်ခဲခြင်းကို သက်သာစေသည်။ စျေးပိုကြီးသော အအေးမိတုပ်ကွေးပျောက်ဆေးများသည် aspirin လောက်မသက်သာနိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့်ငွေကို မဖြုန်းတီးပါနှင့်။
အထူးအစားအသောက်များမလိုပါ။ သို့သော် သစ်သီးဖျော်ရည်များ အထူးသဖြင့်လိမေ်မာ်နှင့်သံပုရာရည်သောက်ပါ။ အအေးမိခြင်းကြောင့်နှာစေးခြင်းနှင့်ချောင်းဆိုးခြင်းကို ကုသရန် နောက်စာမျက်နှာတွင်ကြည့်ပါ။

မှတ်ချက်။ ။သာမန်အအေးမိခြင်းအတွက်ကလေးငယ်များကို မည်သည့်ပိုးသတ်ဆေးမျှမတိုက်ရ၊ မထိုးရပါ။ ၎င်းသည် အကူအညီ မဖြစ်ပဲ အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်သည်။

အကယ်၍ အအေးမိခြင်းနှင့်တုပ်ကွေးဖြစ်ခြင်းသည် တစ်ပတ်ထက်ပိုကြာခြင်း သို့မဟုတ် လူနာသာအဖျားဝင်၍ ချွဲ (သလိပ်နှင့်ပြည်) ချောင်းဆိုးခြင်း၊အသက်ရှုတိမ်၍မြန်ခြင်း သို့မဟုတ် ရင်ဘတ်အောင့်ခြင်းဖြစ်ခဲ့လျှင် လေပြွန်ရောင်ခြင်းနှင့်အဆုတ်ရောင်ခြင်း(နှင့်၁၇၁) ဖြစ်တတ်သည်။ ပိုးသတ်ဆေးများတိုက်ရမည်။ အအေးမိခြင်းမှအဆုတ်ရောင်ခြင်းသည် သက်ကြီးရွယ်အိုများ၊ နာတာရှည်လေပြှှန်ရောင်ခြင်း ကဲ့သို့ အဆုတ်ရောဂါအခံရှိသူများ၊ လှုပ်ရှားမှုမလုပ်နိုင်သူများ(လေဖြတ်)နှင့် HIV ရောဂါရှိသူများတွင်ပိုဖြစ်တတ်သည်။ HIV ပိုးရှိသူများသည်

Cotrimoxazole ကိုနေ့စဉ်သောက်ခြင်းဖြင့် အဆုတ်ရောင်ရောဂါနှင့်အခြားရောဂါပိုးဝင်ရောက်ကူးစက်ခြင်းမှ ကာကွယ်နိုင်သည်။

လည်ပင်း/ချောင်း နာကျင်ခြင်းသည် အအေးမိခြင်း၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ အထူးဆေးကုသရန်မလိုအပ်ပါ။ သို့သော် ရေနွေးဖြင့် အာလုတ်ကျင်းပါ။ သို့သော် ရုတ်တရက်ချက်ချင်း အာသီးရောင်ခြင်းနှင့်အဖျားကြီးခဲ့လျှင် sore throat ပိုးကြောင့် လည်ပင်းနာခြင်း ဖြစ်တတ်သည်။ အထူးဆေးကုသရန် လိုတတ်သည်။

အအေးမိခြင်းကိုကာကွယ်ခြင်း

လူအများထင်မြင်ယူဆသကဲ့သို့အအေးမိခြင်းသည် အအေးမိ၍(သို့)စိုစွတ်၍ (အလွန်အအေးမိခြင်း၊ စိုစွတ်ခြင်းနှင့်ပင်ပန်းခြင်းကြောင့် အအေးပိုမိခြင်း) ဖြစ်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ အအေးမိရောဂါပိုးဝင်ရောက်သူမှ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးများကိုလေထုတွင်းသို့ နှာချေခြင်းဖြင့် အခြား သူတစ်ယောက်ကို ကူးစက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။
အခြားသူများသို့အအေးမိခြင်းမကူးစက်စေရန်အတွက် လူနာသည် သီးခြားခွဲအိပ်ခွဲစားရမည်။ ကလေးငယ်များနှင့် ဝေးရာတွင်နေရမည်။ နှာချေချောင်းဆိုးလျှင် နှာခေါင်းနှင့်ပါးစပ်ကိုအုပ်ရမည်။
အအေးမိခြင်းမှနားကိုက်ခြင်း မဖြစ်အောင်ကာကွယ်ပါ။ နှာခေါင်းကိုမညှစ်ပါနှင့်။ သုတ်ပေးပါ။ ကလေးငယ်များအား ထိုသို့ပြုလုပ်ရန် သင်ပေးပါ။

နှာစေး နှာပိတ်ခြင်းနှင့်နှာရည်ယိုခြင်း

နှာစေးနှာပိတ်ခြင်း (သို့) နှာရည်ယိုခြင်းသည်အအေးမိခြင်း (သို့) ဓါတ်မတည့်ခြင်းကြောင့်(နောက်စာမျက်နှာတွင်ကြည့်) ဖြစ်ရခြင်း ဖြစ်သည်။နှာခေါင်းပေါက်အတွင်းပြည့်နေသောနှပ်ရည်များသည် ကလေးများတွင်နားရောဂါပိုးဝင်ခြင်းကိုဖြစ်စေပြီး လူကြီးများတွင် နှာရည်အိတ် ပြဿနာများ ဖြစ်စေတတ်သည်။

နှာစေးနှာပိတ်ခြင်းပျောက်ကင်းရန်အတွက် အောက်ပါအတိုင်းပြုလုပ်ပါ။

၁။ အလွန်ငယ်သောကလေးငယ်များတွင် နှာခေါင်းတွင်းမှ နှပ်ရည်များကို စုတ်ခွက်နှင့်ကော်လုံး(သို့) အပ်မပါသော ဆေးထိုးပိုက်ဖြင့် ပုံပါအတိုင်း ဂရုတစိုက် စုပ်ထုတ်ပါ။

၂။ အနည်းငယ်ကြီးသောကလေးငယ်များနှင့် လူကြီးများတွင်ဆားရည်အနည်းငယ်ခန့်ကို လက်ခုပ်တွင်းထည့်၍ နှာခေါင်းတွင်းသို့ ရှုသွင်းခိုင်းလိုက်ပါ။ နှပ်ရည်များ ထွက်ကျလာပါမည်။ ဆားရည်သည် အလွန်အမင်း မငန်စေရပါ။ ရေတစ်ဖန်ခွက်တွင် ဆားလက်ဖက်ရည်ဇွန်း လေးပုံတစ်ပုံခန့် ထည့်လျှင် လုံလောက်ပါသည်။

၃။ ရေနွေးငွေ့ကိုတွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ရှုသွင်းခြင်းဖြင့်လည်း နှာစေးနှာပိတ်ခြင်းကို သက်သာစေနိုင်သည်။

၄။ နှာရည်ယိုခြင်းနှင့်နှာပိတ်ခြင်းတွင် နှပ်ရည်ကိုသုတ်ပစ်ပါ။ သို့သော် နှပ်မညှစ်ရ။ နှပ်ညှစ်ခြင်းအားဖြင့် နားကိုက်ခြင်းနှင့် နှာရည်အိတ် ရောဂါပိုး ဝင်ရောက် ရောင်ရမ်းခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

၅။ အအေးမိခြင်းကြောင့်မကြာခဏနားကိုက်ခြင်းနှင့် နှာရည်အိတ်ရောင်ခြင်းဖြစ်တတ်သူများတွင် phenylephrine (သို့) ephedrine ပါဝင်သောနှာခေါင်းတွင်းအစက်ချဆေးများကိုသုံးနိုင်သည်။ ဆားရည်အနည်းငယ်ရှုသွင်းပြီးလျှင် ပုံပါအတိုင်း နှာခေါင်းအတွင်းသို့အစက်ချပါ။ ခေါင်းတစ်ဖက်စောင်း၍ ဆေးရည် ၂စက် ၃စက်ကို နှာခေါင်းတွင်းသို့ထည့်ပေးပါ။ မိနစ်အနည်းငယ်စောင့်ပြီး နောက်တစ်ဖက်ကိုဆက်ထည့်ပါ။

မှတ်ချက်။ ။နှာခေါင်းအစက်ချဆေးကို တစ်နေ့ကို(၃)ကြိမ်) (၃)ရက်ထက်ပိုမထည့်ပါနှင့်။

နှပ်ပျော်ဆေးရည် (phenylephrine သို့မဟုတ် ဆင်တူသောအခြားဆေးတစ်မျိုးမျိုး)ကိုသုံးနိုင်သည်။

နားနှင့်နှာရည်အိတ်ရောဂါပိုးဝင်ရောင်ရမ်းခြင်းကိုကာကွယ်ရန် နှပ်မညှစ်ပါနှင့်။ သုတ်ပစ်ပါ။

နှာရည်အိတ်ပြဿနာ (နှာရည်အိတ်ရောင်ရမ်းခြင်း)

နှာရည်အိတ်ရောင်ရမ်းခြင်းသည် နှာရည်အိတ်များ (သို့မဟုတ်) နှာခေါင်းတွင်းသို့ပွင့်နေသောအရိုးရှိ ချိုင့်ခွက်ငယ်များ ရုတ်တရက် ချက်ချင်း(သို့) နာတာရှည်(ရက်ရှည်) ရောင်ရမ်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။

ရောဂါလက္ခဏာများ

မျက်လုံး၏အပေါ်နှင့်အောက်ရှိ မျက်နှာတွင်နာကျင်ခြင်း။ (၎င်းအရိုးပေါ်သို့ညင်သာစွာဖိကြည့်ခြင်း သို့မဟုတ် လူနာရှေ့သို့ကိုင်းခြင်းဖြင့်ပို၍ နာကျင်သည်။)
နှာခေါင်းတွင်းတွင် နှပ်ရည်ပျစ်ပျစ်(သို့)ပြည်များဖြင့် ပြည့်နေတတ်၏။ တစ်ခါတစ်ရံအလွန်အနံ့ဆိုးသည်။ နှာခေါင်းအမြဲတမ်းပိတ်နေသည်။
အဖျားတက်ခြင်း။ (တစ်ခါတစ်ရံ)
ဆက်စပ်လျက်ရှိသောသွားများနာကျင်နိုင်သည်။

ကုသခြင်း

ရေများများသောက်ပါ။
နှာခေါင်းတွင်းသို့ ဆားရည်အနည်းငယ်ရှုသွင်းပါ။ သို့မဟုတ် နှာခေါင်းပွင့်ရန်အတွက်ရေနွေးငွေ့ရှုပါ။
မျက်နှာပေါ်သို့ရေနွေးအိတ်ကပ်ပေးပါ။
phenylephrine (Neosynephrine) ကဲ့သို့သော နှပ်ပျော်နှာခေါင်းတွင်းအစက်ချဆေးများသုံးပါ။
tetracycline ၊ ampicillin သို့မဟုတ် penicillin ကဲ့သို့ ပိုးသတ်ဆေးများသုံးပါ။
မသက်သာပါက ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြသပါ။

ကာကွယ်ရန်

အကယ်၍ သင်အအေးမိလျှင် (သို့) နှာခေါင်းပိတ်နှာစေးလျှင် သင်၏ နှာခေါင်းကို သန့်ရှင်းစွာ ရှိရန် ဂရုစိုက်ပါ။ တွင်ဖော်ပြချက်များ အတိုင်း လိုက်နာပါ။

Hay အဖျား (ဓါတ်မတည့်မှုကြောင့် နှာရည်ယိုခြင်း)

နှာရည်ယိုခြင်းနှင့် မျက်စိများယားယံခြင်းသည် လေထဲရှိ ဓါတ်မတည့်ခြင်းဖြစ်စေသောအရာတစ်ခုခုကို ရှုသွင်းမိခြင်း (နောက်စာမျက်နှာတွင်ကြည့်) ကြောင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်စဉ်ဖြစ်နေကျအချိန်တွင် ပိုဆိုးတတ်သည်။

ကုသခြင်း

Chlorpheniramineကဲ့သို့သော antihistamine ဆေးမျိုးကိုသုံးနိုင်သည်။ အမူးပျောက်ဆေး(ကား/လှုပ်ရှားမှုကြောင့်မူးဝေခြင်း) Dimenhydrinate (Dramamine) ကဲ့သို့ဆေးများဖြင့်လည်းသက်သာနိုင်သည်။

ကာကွယ်ရန်

ဤကဲ့သို့ဖြစ်စေသောအကြောင်းအရာကိုရှာဖွေပါ။ (ဥပမာ ဖုန်မှုန့်၊ ကြက်/ငှက်မှှေးများ၊ ပန်းဝတ်မှုန်၊ မှို)။ တွေ့လျှင်ရှောင်ပါ။

ဓါတ်မတည့်ခြင်း

ဓါတ်မတည့်ခြင်းဆိုသည်မှာ လူတစ်ချို့သည် ပြင်ပမှလှုံ့ဆော်မှုတစ်စုံတစ်ရာ (သို့) မတည့်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ရသော နာမကျန်းမှု တစ်ခု (သို့မဟုတ်) တုန့်ပြန်မှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းမတည့်သောအရာများကို

ရှုသွင်းမိခြင်း။
စားသောက်မိခြင်း။
ထိုးသွင်းမိခြင်း။
သို့မဟုတ် အရေပြားနှင့်ထိတွေ့မိခြင်းတို့ကြောင့်ဖြစ်ရသည်။

ဓါတ်မတည့်ခြင်းများအား တုန့်ပြန်မှုသည် သာမန်အဆင့်မှ အလွန်ပြင်းထန်သောအဆင့်အထိဖြစ်နိုင်ပြီး

ယားယံသောအဖုအပိန့်များ၊ အကျိတ်အခဲအကွက်များ သို့မဟုတ် ပျားအုံကွက်များ ။
နှာရည်ယိုခြင်းနှင့်ယားယံခြင်း (သို့) မျက်လုံးပူလောင်ခြင်း (Hay အဖျား)။
လည်ချောင်းတွင်း အပူလောင်နာဖြစ်ခြင်း၊ အသက်ရှုခက်ခဲခြင်း (သို့)ပန်းနာရင်ကြပ် (နောက်စာမျက်နှာတွင်ကြည့်)။
ဓါတ်မတည့်ခြင်းကြောင့်သွေးလန့်ခြင်း ။
ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်း (ကလေးငယ်များတွင် နို့ရည်နှင့်ဓါတ်မတည့်ခြင်း၊ ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောရှားရှားပါးပါးဖြစ်တတ်သည်။)

ဓါတ်မတည့်ခြင်းသည် ရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့် တစ်ဦးမှအခြားတစ်ဦးသို့မကူးစက်တတ်ပါ။ သို့သော် မိဘ ၂ ပါးတွင်ဖြစ်လျှင် ကလေးတွင်လည်း ဖြစ်တတ်သည်။

ဓါတ်မတည့်ခြင်းဖြစ်တတ်သူများသည် အမြဲဖြစ်တတ်သောရာသီတွင်သေချာစွာဖြစ်သည်။ (သို့) ၎င်းတို့ကိုဒုက်ခပေးတတ်သော အရာများနှင့် ထိတွေ့လျှင် ဖြစ်တတ်သည်။ မကြာခဏ ဖြစ်တတ်သော ဓါတ်မတည့်ခြင်းများအား တုန့်ပြန်မှုများမှာ

ရင်ကြပ်ပန်းနာ

ရင်ကြပ်ပန်းနာဖြစ်သူသည် တက်ခြင်း(သို့) အသက်ရှုကြပ်ခြင်းဖြစ်သည်။၎င်းတို့အထူးသဖြင့် အသက်ရှုထုတ်ချိန်တွင် တစ်ရှှီရှှီ မြည်တတ်သည်။ ၎င်းအသက်ရှုသွင်းချိန်တွင် လက်ပြင်နှင့်ပခုံးရိုးပေါ်ရှိအရေပြားများနှင့်နံရိုးများသည် လေရရန်ချိုင့်ဝင်သွားသည်။ ရင်ကြပ်ချိန်တွင် လေကိုလုံလောက်စွာမရှုနိုင်သဖြင့် လက်သည်းခြေသည်းနှင့်နှုတ်ခမ်းများတွင်ပြာလာတတ်သည်။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ထလာသည်။ အဖျားလုံးဝမရှိပါ။

ရင်ကြပ်ပန်းနာသည် ကလေးဘဝကစတင်ပြီး ဘဝတစ်သက်လုံးဖြစ်တတ်သည်။ ၎င်းသည်ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် မကူးစက်သော်လည်း မျိုးရိုးရှိကလေးငယ်များတွင်ပိုဖြစ်တတ်သည်။ ၎င်းသည်တစ်ချို့လများနှင့်ညပိုင်းတို့တွင် ပိုဆိုးတတ်သည်။

ပန်းနာရင်ကြပ်သည် မတည့်သောအစာများစားမိခြင်း (သို့) ရှုမိခြင်းကြောင့်ထတတ်သည်။ ကလေးငယ်များတွင် အအေးမိခြင်းမှစ၍ ဖြစ်တတ်သည်။ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခြင်း(သို့) စိတ်ပူပန်ခြင်းတို့ကြောင့်လည်း ပန်းနာထတတ်သည်။ ပန်းနာရင်ကြပ်သည် မသန့်ရှင်းသော လေ (လေထုညစ်ညမ်းခြင်း) ဥပမာ စီးကရက်မီးခိုးငွေ့များ၊ မီးဖိုချောင်တွင်ချက်ပြုတ်ခြင်းများ၊ မီးလောင်ပြင်များ (သို့) မော်တော်ကား ထရပ်ကားမီးခိုးငွေ့များကြောင့်လည်း ထတတ်သည်။

ကုသခြင်း

ရင်ကြပ်ပန်းနာသည် အိမ်တွင်းတွင်ပိုဆိုးနေလျှင်လေကောင်းလေသန့်ရရန် အိမ်အပြင်သို့ထွက်သင့်သည်။ ငြိမ်ငြိမ်နေ၍ ညင်သာစွာ လှုပ်ရှားသင့်သည်။ မစိုးရိမ်ရန် သတိပေးပါ။
ရေများများတိုက်ပါ။ ၎င်းကြောင့်ချွဲများပျော်စေပြီး အသက်ရှုချောင်စေသည်။ ရေနွေးငွေ့ရှုခြင်းသည်လည်းအသုံးဝင်ပါသည်။

ကော်ဖီပြင်းပြင်းနှင့်လက်ဖက်ရည်ကြမ်းများသည်လည်း ရင်ကြပ်သက်သာစေသည်။
ရင်ကြပ်ထလျှင် Salbutamol (albuterol) ရှုဆေးဖြင့်ကုသပါ။ ၎င်းသည် အာခံတွင်းဖျန်းဆေးဖြစ်ပြီး ၎င်းအား ရှုသွင်းလျှက်တတ်နိုင်သမျှ အသက်ဝဝရှုသွင်းရမည်။
ရှုဆေးကိုကြားခံပစ္စည်းဖြင့် မည်သို့ရှုရမည်ကိုလေ့လာပါ။
မကြာခဏရင်ကြပ်ထလျှင် (သို့) လမ်းလျှောက်ရင်း၊ သာမန်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင်းဖြင့် အလွန်အသက်ရှုကြပ်လျှင် ထိန်းချုပ်ရှုဆေး (beclomethasone) ကိုသုံးပါ။ ထိန်းချုပ်ရှုဆေးသည်သင့်အားရင်ကြပ်မထရန်၊ ငွေမဖြုန်းတီးရန်နှင့်အရေးပေါ်ရင်ကြပ်အခြေအနေမှ ပြန်ကောင်းရန်ကူညီပေးနိုင်သည်။ ကြားခံပစ္စည်းသုံး၍ ရှုခြင်းဖြင့်အဆုတ်တွင်းသို့ဆေးကိုပိုမိုရောက်ရှိစေနိုင်သည်။
လေလုံလောက်စွာမရရှိသောနေရာတွင် အလွန်ပြင်းထန်စွာရင်ကြပ်ခြင်းနှင့် sulbutamol ဖြင့်မသက်သာလျှင် prednisolone ကိုသောက်ပါ။ ပြီးလျှင် ၃ရက်မှ ၇ရက်အထိဆက်သောက်ပါ။ အရေးပေါ်အခြေအနေဖြစ်၍ အခြားဆေးဝါးများမရှိခဲ့လျှင် eliinelihrine (adrenalin) ကို အရေပြားအောက်သို့ထိုးပါ။
ရှားပါးစွာဖြင့် သန်ကောင်များသည်လည်း ရင်ကြပ်စေပါသည်။ Mebendazole ကို သန်ကောင်ကြောင့် ဖြစ်သော ရင်ကြပ်ပန်းနာကလေးငယ် အားပေးပါ။
မသက်သာလျှင် ဆေးရုံ/ဆေးခန်းသို့ပြသပါ။

ကာကွယ်ရန်

ပန်းနာရင်ကြပ်ရောဂါရှိသူသည် မတည့်သော အစားအစာစားခြင်း၊ ရှုမိခြင်း မဖြစ်ရန်ဂရုစိုက်ပါ။ အိမ်နှင့်အလုပ် ပတ်ဝန်းကျင် သန့်ရှင်းစွာ ထားပါ။ ကြက်၊ ငှက် တိရိစ္ဆာန်များကို အိမ်အပြင်တွင်ထားပါ။ နေပူစာလှုံပါ။တစ်ခါတစ်ရံအိမ်အပြင်တွင်အိပ်ပါ။ ချွဲပျော်စေရန် အတွက် တစ်နေ့ ရေ(၈)ဖန်ခွက်သောက်ပါ။ ရင်ကြပ်ပန်းနာထနေသူသည် လေကောင်းလေသန့်ရသည့် နေရာသို့ရှှေ့လျှင် ပိုသက်သာသည်။

ရင်ကြပ်ပန်းနာရှိလျှင် ဆေးလိပ်လုံးဝမသောက်ရ။ ဆေးလိပ်သောက်ခြင်းဖြင့် သင်၏အဆုတ်ကို ဆိုးရွားစွာပျက်စီးစေနိုင်သည်။

ချောင်းဆိုးခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းသည်ပုံမှန်အားဖြင့် တစ်ခုတည်းနှင့်တော့ နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ သို့သော် လည်ချောင်း၊ အဆုတ်နှင့် လေပြွန်များ (အဆုတ်တွင်းသို့ဖြာဝင်လျှက်ရှိသောလေပြွန်ငယ်လေးများ)တွင်ဖြစ်တတ်သော အမျိုးမျိုးသောနာမကျန်းဖြစ်ခြင်းများ၏ လက္ခဏာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ အောက်တွင်ဖော်ပြထားသည့် ချောင်းဆိုးခြင်း အမျိုးမျိုးကြောင့်ဖြစ်ရသောပြဿနာများကို ကြည့်ပါ။

ချောင်းချောက်ဆိုးခြင်းနှင့်ချွဲသလိပ်
အနည်းငယ်(သို့)
လုံးဝမထွက်ခြင်း

အအေးမိခြင်း(သို့)တုပ်ကွေး
သန်ကောင်များအဆုတ်တွင်းသို့ ဝင်ရောက်သောအခါ၊
ဝက်သက်ရောဂါ
ဆေးလိပ်သမားချောင်း (ဆေးလိပ်သောက်ခြင်း)

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့်
ချွဲသလိပ်များများ(သို့)
အနည်းငယ်ထွက်ခြင်း

လေပြွန်ရောင်ခြင်း
နမိုးနီးယား/အဆုတ်ရောင်ခြင်း
ရင်ကြပ်ပန်းနာ
ဆေးလိပ်သမားချောင်း၊ အထူးသဖြင့် မနက်အိပ်ယာထချိန်

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့်
တရွှီးရွှီးမြည်နေခြင်း (သို့)
ကြက်ညှာချောင်းနှင့်အသက်ရှုခက်ခဲခြင်း

ရင်ကြပ်ပန်းနာ
ကြက်ညှာချောင်းဆိုး
ဆုံဆို့ချောင်း
နှလုံးရောဂါများ
လည်ချောင်းတွင်တစ်စုံတစ်ရာကပ်ငြိခြင်း

နာတာရှည် (သို့) မရပ်မနားချောင်းဆိုးခြင်း

တီဘီရောဂါ
ဆေးလိပ်သမား(သို့)မိုင်းတွင်းလုပ်သားချောင်း
ရင်ကြပ်ပန်းနာ (ထပ်ခါထပ်ခါဖြစ်ခြင်း)
နာတာရှည်လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း
အသက်ရှုကြပ်သည့်အဆုတ်ရောဂါ

ချောင်းဆိုးသွေးပါခြင်း

တီဘီရောဂါ
နမိုးနီးယား/အဆုတ်ရောင်ခြင်း (အဝါရောင်၊အစိမ်းရောင် သို့မဟုတ် ချွဲသလိပ်တွင်သွေးစများ ကပ်ပါခြင်း)
ပြင်းထန်သော သန်ကောင်စွဲကပ်ခြင်း
လည်ချောင်းနှင့်အဆုတ်ကင်ဆာရောဂါများ

ချောင်းဆိုးခြင်းသည် ကိုယ်ခန္ဓာမှအသက်ရှုစနစ်/လမ်းကြောင်းအားသန့်ရှင်းအောင်ပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်ပြီး လည်ချောင်းနှင့် အဆုတ်တွင်းမှ ချွဲသလိပ် (ချွဲနှင့်ပြည်) နှင့်ရောဂါပိုးမွှားများကို ထုတ်ပစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ချောင်းဆိုး၍ချွဲသလိပ်များပါလျှင် ချောင်းဆိုးရပ်တန့်ရန်အတွက် ဆေးမသောက်ပါနှင့်။ သို့သော်ချွဲသလိပ်များပျော်အောင်နှင့်ချွဲထွက်လွယ်ကူရန်တစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်ပေးပါ။

ချောင်းဆိုးခြင်းကို ကုသခြင်း

ချွဲသလိပ်ပျော်ရန်နှင့် မည်သည့်ချောင်းမဆိုလွယ်ကူရန်ရေများများသောက်ပါ။ ဤနည်းသည် ဆေးများများသောက်ခြင်းထက် ပိုကောင်းမွန်ပေသည်။ရေနွေးငွေ့ရှုသွင်းခြင်းကိုလည်းပြုလုပ်ပါ။ ထိုင်ခုံတစ်လုံးတွင်ထိုင်၍ သင်၏ခြေ (၂)ချောင်းကြားတွင် ရေနွေးထည့်ထားသောပုံးကို ထားပါ။ စောင်တစ်ထည်ဖြင့်ပုံးတွင်းမှထွက်လာသော ရေနွေးငွေ့များကို အုပ်မိုးလိုက်ပါ။ ၁၅မိနစ်ခန့် ရေနွေးငွေ့များကိုပြင်းပြင်းရှုသွင်းပါ။ တစ်နေ့ကို အကြိမ်များစွာပြုလုပ်နိုင်သည်။ အချို့မှာ ပူရှိန်းပရုတ်ဆီ၊ ယူကလစ်ရွက်များနှင့်ရှုဆေးတစ်မျိုးမျိုးထည့်ရှုသော်လည်း ရေနွေးငွေ့ တစ်မျိုးတည်းရှုလျှင်လည်း အသုံးဝင်ပါသည်။

မှတ်ချက်။ ။ယူကလစ်ရွက်များနှင့်ရှုဆေးများကို ပန်းနာရင်ကြပ်လူနာများတွင်မသုံးပါနှင့်။ ရောဂါပိုဆိုးစေသည်။

ချောင်းဆိုးခြင်းအမျိုးမျိုးအတွက် အထူးသဖြင့် ချောင်းခြောက်ဆိုးခြင်းအတွက် အောက်ဖော်ပြပါချောင်းဆိုးပျောက်နည်းများကိုသုံးနိုင်သည်။

သတိပြုရန်။ ။(၁)နှစ်အောက်ကလေးများတွင် ပျားရည်မသုံးရ။ ပျားရည်အစားသကြားကိုသုံးပါ။

ညအိပ်မရအောင်ပြင်းထန်သော ချောင်းခြောက်ဆိုးခြင်းအတွက် codeine ဆေးရည်သောက်ပါ။ aspirin နှင့် codeine တွဲ၍ (aspirin တစ်မျိုးတည်းသော်၎င်း)သုံးနိုင်သည်။ အကယ်၍ချွဲသလိပ်များများထွက်ခြင်း(သို့)တစ်ရှှီရှှီမြည်နေလျှင် codeine ကိုမသုံးပါနှင့်။
တစ်ရှှီရှှီမြည်၍ချောင်းဆိုးခြင်းအတွက်(ခက်ခဲစွာ၊ဆူညံစွာအသက်ရှုခြင်း)၊ ရင်ကြပ်ပန်းနာ ၊ နာတာရှည် လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း နှင့် နှလုံးပြဿနာ ။
ချောင်းဆိုးရခြင်းအကြောင်းရင်းကိုရှာဖွေ၍ ၎င်းကိုကုသပါ။ အကယ်၍ချောင်းဆိုးရက်ရှည်နေလျှင် သွေး၊ပြည်နှင့်သလိပ်အနံ့ဆိုးနေလျှင် (သို့) ချောင်းဆိုးသူကိုယ်အလေးချိန်ကျဆင်းနေလျှင် (သို့)ဆက်တိုက်အသက်ရှုရန် ခက်ခဲခြင်းရှိလျှင် ကျန်းမာရေးဌာနသို့ပြသပါ။
ဘာအကြောင်းကြောင့် ချောင်းဆိုးဆိုး ဆေးလိပ်မသောက်ပါနှင့်။ ဆေးလိပ်သောက်ခြင်းသည်အဆုတ်ကို ဆိုးရွားစွာထိခိုက်စေပါသည်။

ချောင်းဆိုးခြင်းကိုကာကွယ်ရန် ဆေးလိပ်မသောက်ပါနှင့်။
ချောင်းဆိုးခြင်းပျောက်ရန် အကြောင်းရင်းကိုရှာဖွေကုသပါ။ ဆေးလိပ်မသောက်ရ။
ချောင်းဆိုးသက်သာရန်နှင့် ချွဲသလိပ်ပျော်စေရန် ရေများများသောက်ပေးပါ။ ဆေးလိပ်မသောက်ရ။

အဆုတ်တွင်းမှချွဲသလိပ်များထွက်အောင်ပြုလုပ်နည်း (ပုံစံထိုင်ဖြင့်ချွဲထုတ်ခြင်း)

အလွန်ဆိုးဝါးစွာချောင်းဆိုးနေသူသည် အသက်ကြီးလွန်းသူ (သို့) အားနည်း၍ရင်ဘတ်အတွင်းမှစေးကပ်သော ချွဲသလိပ်များကို မထုတ်နိုင်သူဖြစ်လျှင် ဤနည်းသည်အသုံးဝင်ပေသည်။ ချောင်းဆိုးနေသူသည် ရေများများသောက်ရမည်ဖြစ်ပြီး အောက်ပါအတိုင်းဆက်လက် ပြုလုပ်ပါ။

ပထမဦးစွာ ထိုသူအားချွဲပျော်စေရန်အတွက် ရေနွေးငွေ့ရှုခိုင်းလိုက်ပါ။
ထို့နောက် လက်ခုပ်ဖြင့် လူနာ၏ကျောကိုညင်သာစွာပုတ်ပေးပါ။ ဤနည်းဖြင့်သလိပ်ထွက်အောင်ကူညီနိုင်ပါသည်။

လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း

အဆုတ်လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်းသည် လေပြွန်များ (သို့) အဆုတ်တွင်းသို့လေကိုသယ်ယူပို့ဆောင်ပေးသော လေပိုက်ငယ်များ ရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။၎င်းသည် ဆူညံသောချောင်းဆိုးခြင်းကိုဖြစ်စေပြီး ချွဲသလိပ်များထွက်တတ်သည်။ ၎င်းသည် ဗိုင်းရပ်စ်များကြောင့် ဖြစ်တတ်ပြီး ပုံမှန်အားဖြင့် ပိုးသတ်ဆေးပေးရန်မလိုပါ။ လေပြှှန်ရောင်ရမ်းခြင်းသည် တစ်ပတ်ထက်ပိုကြာခဲ့လျှင်နှင့် မသက်သာလျှင် အကယ်၍ လူနာသည် နမိုးနီးယား/အဆုတ်ရောင် (နောက်ဆက်တွဲစာမျက်နှာတွင်ကြည့်) ရောဂါလက္ခဏာများတွေ့ရှိခဲ့လျှင် (သို့) လူနာတွင် နာတာရှည်အဆုတ်ပြဿနာများရှိခဲ့လျှင် ပိုးသတ်ဆေးသုံးရန်လိုအပ်သည်။

နာတာရှည်အဆုတ်လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း

လက္ခဏာများ

လနှင့်နှစ်နှင့်ချီ၍ ချောင်းဆိုးသလိပ်ပါခြင်း၊ တစ်ခါတစ်ရံချောင်းဆိုးခြင်းမှာအလွန်ဆိုးဝါး၍ အဖျားတက်တတ်သည်။ ဤကဲ့သို့ ချောင်းဆိုးနေသော လူနာသည် တစ်ခြားနာတာရှည်အဆုတ်ရောဂါများ၊ တီဘီရောဂါ (သို့) ပန်းနာရင်ကြပ်ရောဂါများမရှိခဲ့လျှင် နာတာရှည် အဆုတ်လေပြွန်ရောင်ရောဂါဖြစ်သည်။
၎င်းသည် အထူးသဖြင့် (ဆေးလိပ်အလွန်အကျွံသောက်ခဲ့သော) သက်ကြီးရွယ်အိုများတွင်အဖြစ်များသည်။
၎င်းသည် အသက်ရှုကြပ်သောအဆုတ်ရောဂါ (အလွန်ဆိုးရွားပြီးကုသ၍မရနိုင်သောသေးငယ်သော အဆုတ်လေအိတ်ငယ်လေးများ ပျက်စီးသော အခြေအနေ)သို့ ရောက်ရှိသွားနိုင်သည်။ ဤရောဂါဖြစ်နေသောလူနာသည် အသက်ရှုရန်ခက်ခဲသောအချိန် အထူးသဖြင့် လေ့ကျင့်ခန်း ပြုလုပ်ချိန်ကို တွေ့ရှိရပြီး လူနာရင်ဘတ်သည်လည်း ကြီးမား၍ "သစ်သားအရက်စည်" ကဲ့သို့ပုံစံဖြစ်လာသည်ကိုတွေ့ရပါမည်။

ကုသခြင်း

ဆေးလိပ်ဖြတ်ပါ။
ရင်ကြပ်သက်သာစေသောဆေးများ sulbutamol သောက်ပါ။
နာတာရှည်အဆုတ်လေပြွန်ရောင်ရမ်းနေသောလူနာသည် အအေးမိလျှင် (သို့) တုပ်ကွေးမိ၍ အဖျားတက်လျှင် cotrimoxazole (သို့) Amoxicillin ဆေးကိုသုံးပါ။
အကယ်၍ လူနာသည် သလိပ်စေးကပ်ပြီး ချောင်းဆိုးခက်နေလျှင် ရေနွေးငွေ့ရှု ရန်လိုအပ်ပြီး ပုံစံထိုင်ဖြင့် ချွဲထုတ်နိုင်ရန် ကူညီပေးပါ။

အဆုတ်ရောင်ရောဂါ (နမိုးနီးယား)

နမိုးနီးယား/အဆုတ်ရောင်ရောဂါသည် အဆုတ်တွင်းသို့ရုတ်တရက်ချက်ခြင်းရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အခြားသောအဆုတ်ရောဂါများ ဥပမာ ဝက်သက်ရောဂါ၊ ကြက်ညှာချောင်းဆိုးရောဂါ၊ တုပ်ကွေးရောဂါ၊ အဆုတ်လေပြှှန်ရောင်ရောဂါ၊ ရင်ကြပ်ပန်းနာကဲ့သို့ရောဂါများ၏ နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့် ဖြစ်တတ်သည်။ ကလေးငယ်များနှင့်သက်ကြီးရွယ်အိုများ ပြင်းထန်စွာ နာမကျန်းဖြစ်ပြီး နောက်တွင်လည်းဖြစ်တတ်သည်။ HIV ရောဂါပိုးရှိသူများတွင်လည်း နမိုးနီးယားရောဂါဖြစ်လာနိုင်သည်။

လက္ခဏာများ

ရုတ်တရက် ချမ်းတုန်ခြင်းနှင့် အဖျားကြီးခြင်း။
အသက်ရှုတိမ်၍မြန်နေပြီး အသံအနည်းငယ်ပြင်းနေမည်။ တစ်ခါတစ်ရံတစ်ရှှီရှှီမြည်နေမည်။ အသက်ရှုတိုင်း နှာခေါင်းပွစိပွစိဖြစ်နေမည်။
အဖျားတက်မည်။ (တစ်ခါတစ်ရံ မွေးကင်းစကလေးငယ်နှင့်သက်ကြီးရွယ်အိုများ သို့မဟုတ် အလွန်အားနည်းနေသူများတွင် ပြင်းထန်သော နမိုးနီးယားဖြစ်သော်လည်း အဖျားအနည်းငယ် (သို့) လုံးဝမရှိတတ်ပါ။)
ချောင်းဆိုးခြင်း (အဝါရောင်၊ အစိမ်းရောင်၊ သံချေးရောင် သို့မဟုတ် ချွဲသလိပ်တွင် သွေးစများကပ်ပါနိုင်သည်။
ရင်ဘတ်အောင့်ခြင်း(တစ်ခါတစ်ရံ)။
လူနာကိုကြည့်ရသည်မှာပြင်းထန်ပြီးအားမရပါ။
မျက်နှာနှင့်နှုတ်ခမ်းများပေါ်တွင် အအေးမိသောအနာ(အပူကန်နာ)တွေ့ရမည်။

အဖျားကြီးသော ကလေးငယ်များအသက်ရှုတိမ်ပြီးမြန်နေပါကနမိုးနီးယားရောဂါဖြစ်တတ်သည်။မွေးကင်းစကလေးငယ်များ တစ်မိနစ်လျှင် ၆ဝ ချက်ထက်ပိုရှုနေပါက အသက်ရှုမြန်နေသည်ဟုခေါ်သည်။ အသက်(၂)လမှ(၁)နှစ်အထိမှာ တစ်မိနစ်လျှင် အချက်(၅၀)ထက်ပိုလျှင်နှင့် အသက်(၁)နှစ်မှ(၅)နှစ်ကြားတစ်မိနစ်လျှင်အချက်(၄၀)ထက်ပိုလျှင်အသက်ရှုမြန်နေသည်။ (အကယ်၍အသက်ရှုမြန်ပြီးအားစိုက်ထုတ်နေရလျှင် ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း ကိုစစ်ဆေးပါ။ (သို့) အသက်ရှုမြန်ခြင်း ကိုကြည့်ပါ။) ကလေးငိုနေချိန်နှင် ့အငိုတိတ်စတွင် အသက်ရှုခြင်းကိုမရေတွက်ပါ။

ကုသခြင်း

နမိုးနီးယားရောဂါအတွက် ပိုးသတ်ဆေးကိုပေးပါ။ penicillin ကို cotrimoxazole သို့ erythromycin ကိုသုံးပါ။ အလွန်ပြင်းထန်သောလူနာကို procaine penicillin ထိုးဆေး လူကြီး ၄၀၀,၀၀၀ ယူနစ်(၂၅၀ မီလီဂရမ်)တစ်နေ့၂ကြိမ်မှ ၃ကြိမ်ထိုးပါ။ သို့မဟုတ် amoxicillin ၅၀၀ မီလီဂရမ် တစ်နေ့ ၃ ကြိမ်တိုက်ပါ။ ကလေးငယ်များကို လူကြီးဆေးတစ်ခွက်စာ၏ လေးပုံတစ်ပုံ မှ နှစ်ပုံတစ်ပုံအထိပေးနိုင်သည်။ ၆နှစ်အောက်ကလေးငယ်များအတွက် amoxicillin သည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။
aspirin သို့မဟုတ် acetaminophen ကိုယ်ပူကျရန်နှင့်နာကျင်ကိုက်ခဲမှုသက်သာရန်ပေးပါ။ acetaminophen သည် ၁၂ နှစ်အောက်ကလေးများတွင်သုံးလျှင် စိတ်ချရသည်။
ရေများများသောက်ပါ။ အကယ်၍လူနာအစာမစားချင်လျှင် အရည်များသောအစာနှင့် ဓါတ်ဆားရည် တိုက်ပါ။
ချောင်းဆိုးလွယ်ကူစေရန်နှင့်ချွဲသလိပ်ပျော်စေရန် ရေများများတိုက်ခြင်းနှင့်ရေနွေးငွေ့ရှုခြင်း ပုံစံထိုင်ချွဲထုတ်ခြင်းကို ပြုလုပ်ပါ။
အကယ်၍လူနာသည် တစ်ရှှီရှှီမြည်၍ အသက်ရှုနေလျှင် ရင်ကြပ်ပျောက်ဆေးကိုပေးပါ။

အသည်းရောင်ခြင်း

အသည်းရောင်ခြင်းသည်အများအားဖြင့်ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့်ဖြစ်ရသော်လည်းဘက်တီးရီးယား၊ အရက်သေစာ(သို့) ဓါတုအဆိပ်သင့်ခြင်းကြောင့်လည်းဖြစ်တတ်သေးသည်။အသည်းရောင်ခြင်းတွင် အဓိကကျသောအမျိုးအစားကွဲ (အေ၊ ဘီနှင့်စီ) ဟူ၍ရှိပြီး ရောဂါလက္ခဏာပြခြင်း ရှိရှိ၊ မရှိရှိ လူတစ်ဦးမှ အခြားလူတစ်ဦးသို့ကူးစက်နိုင်သည်။ အချို့ဒေသများတွင်အသည်းရောင်ခြင်းကို အဖျား အမည်တွင် သော်လည်း အဖျားအနည်းငယ်နှင့်လုံးဝအဖျားမရှိပဲလည်းဖြစ်နိုင်သည်။

အသည်းရောင်ရောဂါအေနှင့် အသည်းရောင်ရောဂါဘီ ကူးစက်ခံရသူသည် ၂ပတ် ၃ပတ်ခန့် အလွန်နေမကောင်းဖြစ်ပြီး ၁ လမှ ၄ လအထိ အားနည်းနေတတ်သော်လည်း မကြာမီ ပြန်၍နေကောင်းလာတတ်သည်။

အသည်းရောင်ရောဂါအေသည် ကလေးငယ်များတွင်သာမန်မျှလောက်သာဖြစ်သော်လည်း သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်များတွင် ပိုဆိုးတတ်သည်။အသည်းရောင်ရောဂါဘီသည်ပိုမိုဆိုးရွားပြီး အသည်းတွင် မပျောက်ပျက်နိုင်သော အမာရွတ်ဖြစ်စေပြီးအသည်းခြောက်ခြင်း၊ အသည်းကင်ဆာနှင့်အသက်သေဆုံးသည်အထိဖြစ်စေနိုင်သည်။အသည်းရောင်ရောဂါစီသည် အဆိုးဆုံးဖြစ်ပြီး အသည်းတွင် နာတာရှည်ရောဂါပိုးဝင် ပိုးသယ်ဆောင်သူဖြစ်တတ်သည်။ ၎င်းသည် HIV ပိုးရှိသူများ သေဆုံးရခြင်းတွင် အဓိကအနေဖြင့် ပါဝင်ပါသည်။

လက္ခဏာများ

ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စွာခံစားရသည်။ မစား၊မသောက်ချင်ဖြစ်တတ်သည်။ တစ်နေကုန်အစာမစားပဲနေဖြစ်တတ်သည်။
တစ်ခါတစ်ရံ ကိုယ်ခန္ဓာယာဘက်ခြမ်းအသည်းရှိရာနေရာတွင် နာကျင်တတ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံကြွက်သားများနှင့် အဆစ်အမြစ်များ ကိုက်ခဲတတ်သည်။
ကိုယ်ပူမည်။
ရက်အနည်းငယ်အတွင်း မျက်လုံးနှင့်အရေပြားတို့ ဝါထိန်လာတတ်သည်။
အစားအစာမြင်လျှင်၊ အနံ့ရလျှင် အန်တတ်သည်။
ဆီးအရောင်ရင့်လာပြီး ကိုကာကိုလာရောင်ဖြစ်လာမည်။ ဝမ်းမှာဖြူဖွေးလာမည် (သို့) ဝမ်းလျှောလာမည်။

ကုသခြင်း

အသည်းရောင်ရောဂါတွင် ပဋိဇီဝပိုးသတ်ဆေးများအသုံးမဝင်ပါ။ အချို့ဆေးများ acetaminophen ကဲ့သို့ဆေးများသည် အသည်း ပျက်စီးမှုကို ပိုဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဆေးမသုံးပါနှင့်။
ရောဂါဖြစ်သူသည် အနားယူရန်လိုအပ်ပြီး အရည်များများသောက်ရမည်။ အကယ်၍အစာမစားချင်လျှင် လိမ္မော်ရည်၊ သင်္ဘောသီးဖျော်ရည်နှင့် အခြားအသီးဖျော်ရည်များ (သို့) ဟင်းသီးဟင်းရွက်စွပ်ပြုတ်တိုက် နိုင်သည်။ ဗိုက်တာမင်အားဆေး တိုက်ကျွေးနိုင်သည်။ အနံသက်သာစေရန် တွင်ကြည့်။
လူနာ အစာ စစားနိုင်လျှင် မျှတသော အစားအစာ ကျွေးမွေးပါ။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်နှင့် အသီးအနှံသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်ပြီး အသားဓာတ် (ပရိုတိန်း-protein) ကျွေးပါ။ သို့သော် protein (အသား၊ ငါးနှင့် ဥများ)ကို များများမကျွေးရပါ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းသည် ပျက်စီးနေသော အသည်းကို အလုပ်ပိုစေသည်။ အဆီများသော အစာမကျွေးပါနှင့်။ အနည်းဆုံး ၆ လခန့် အရက် လုံးဝ မသောက်ရပါ။

ကာကွယ်နည်းများ

ကလေးငယ်များတွင် အသည်းရောင်ရောဂါဖြစ်လျှင် ရောဂါလက္ခဏာ မပြသော်လည်း အခြားသူများကို ကူးစက်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် နေအိမ်ရှိ အိမ်သားအားလုံးသန့်ရှင်းစွာ နေထိုင်သော ဓလေ့အတိုင်း လိုက်နာနေထိုင်ပြီး သတိကြီးစွာ ထားရန် အလွန်အရေးကြီးပေသည်။
အသည်းရောင်ရောဂါအေဗိုင်းရပ်စ်ပိုးသည် မစင်မှ တစ်ဆင့်တခြားလူတစ်ဦး၏ ပါးစပ်ပေါက်သို့မသန့်ရှင်းသော ရေနှင့်အစာမှ တစ်ဆင့် ကူးစက်စေသည်။ တစ်ခြားသူအား မကူးစက်စေရန် ရောဂါရှိသူ၏ မစင်ကို မြေမြှုပ်ရမည်။ နေမကောင်းဖြစ်သူ၊ မိသားစုဝင်များနှင့် ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးသူ အားလုံးလက်ကို သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ရန် မကြာခဏဆေးရမည်။
အသည်းရောင်ရောဂါဘီနှင့်စီ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးများသည် လူတစ်ဦးမှ တစ်ဦးဆီသို့လိင်ဆက်ဆံခြင်း၊မသန့်ရှင်းသောဆေးထိုးအပ်ဖြင့်ထိုးခြင်း၊ သွေးသွင်းကုသခြင်းနှင့် မိခင်မှကလေးသို့မွေးဖွားချိန်တွင် ကူးစက်စေနိုင်သည်။ အသည်းရောင်ရောဂါကူးစက်ခြင်းကိုကာကွယ်ရန် လိင်ဆက်ဆံချိန်တွင် ကွန်ဒုံးအသုံးပြုပါ ။ HIV ရောဂါကာကွယ်ရန်လမ်းညွှန်ချက်များကိုလိုက်နာပါ။ နှင့် ဆေးထိုးအပ်နှင့် ဆေးထိုးပိုက်များကို အသုံးမပြုမီရေပွက်ပွက်ဖြင့်ပြုတ်ပါ။
အသည်းရောင်ရောဂါအေနှင့် အသည်းရောင်ရောဂါ ဘီ ကာကွယ်ဆေးများ ရှိသော်လည်း စျေးကြီးခြင်းနှင့် နေရာတိုင်း အလွယ်တကူ မရနိုင်သေးပါ။ အသည်းရောင် ရောဂါဘီသည် ပိုအန္တရာယ်ရှိပြီး ကုသ၍ မပျောက်ကင်းနိုင်သဖြင့် ကလေးငယ်များအား အလျဉ်းသင့်လျှင် ကာကွယ်ဆေး ထိုးထားပေးပါ။

မှတ်ချက်။ ။အသည်းရောင်ရောဂါသည် မသန့်ရှင်းသောဆေးထိုးအပ်ကိုအသုံးပြုဆေးထိုးခြင်းဖြင့် ကူးစက်စေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဆေးထိုးအပ်နှင့်ဆေးထိုးပိုက်ကိုအသုံးပြုတိုင်းအမြဲ ရေနွေးဖြင့်ပြုတ်ပါ။

အဆစ်ရောင်ခြင်း (နာကျင်သောရောင်ရမ်းနေသောအဆစ်များ)

နာတာရှည်အဆစ်နာကျင်ခြင်း (သို့) အဆစ်ရောင်ခြင်းသည် သက်ကြီးရွယ်အိုများတွင် လုံးဝပျောက်ကင်းအောင် မစွမ်းဆောင် နိုင်သော်လည်း သက်သာစေရန်အောက်ပါအတိုင်းပြုလုပ်ပါ။

အနားယူခြင်း။ဖြစ်နိုင်လျှင်နာကျင်နေသောအဆစ်ကိုအနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော ပြင်းထန်သောအလုပ်နှင့်လေ့ကျင့်ခန်းများကိုရှောင်ကြဉ်ပါ။ အကယ်၍အဆစ်ရောင်၍အဖျားတက်ပါက နေ့လည်ခင်းတွင် တစ်မှေးအိပ်ခြင်းဖြင့်ကူညီပါ။
နာကျင်နေသောအဆစ်ပေါ်သို့ရေနွေးကြပ်ထုပ်ထိုးပေးပါ။
aspirin အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးသည် နာကျင်မှုကိုသက်သာစေသည်။ အဆစ်ရောင်ချိန်တွင်သာမန်နာကျင်ချိန်ထက် ဆေးချိန်အဆ ပိုပါသည်။ လူကြီးဆိုလျှင် ဆေး ၃ပြား တစ်နေ့ ၄ကြိမ်ပေးနိုင်သည်။ နားအူလာလျှင်ဆေးလျှော့ပါ။ aspirin ကြောင့် အစာအိမ်ပြဿနာ မဖြစ်စေရန် အစာစားပြီး ဆေးသောက်ပါ။ (သို့) ရေများများသောက်ပါ။ အစာအိမ်ဆက်လက်နာကျင်နေသေးလျှင် aspirin ကို အစာနှင့် အတူရေများများ သောက်သည့် အပြင် Maalox (သို့) gelusil ကဲ့သို့ အစာချေဆေးများနှင့်တွဲတိုက်ပါ။
သာမန်လေ့ကျင့်ခန်းများကိုပြုလုပ်ပေးရန်အရေးကြီးသည်။ သို့မှသာနာကျင်နေသော အဆစ်ကိုထိန်းသိမ်းရန်နှင့် လှုပ်ရှားမှုပိုကောင်းစေရန် ဖြစ်သည်။

အကယ်၍ အဆစ်တစ်ဆစ်သည် ရောင်၍ပူလာလျှင်အထူးသဖြင့် အဖျားဝင်လာလျှင် ၎င်းသည် ရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ penicillin ကဲ့သို့သော ပဋိဇီဝပိုးသတ်ဆေးများကိုသုံးပါ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပြပါ။

လူငယ်လူရွယ်များနှင့် ကလေးငယ်များတွင် အဆစ်နာကျင်လာလျှင် အခြားပြင်းထန်စွာနေမကောင်းဖြစ်ခြင်း ဥပမာ လေးဖက်နာ သို့မဟုတ် တီဘီရောဂါ၏ လက္ခဏာဖြစ်တတ်သည်။ အဆစ်နာကျင်ခြင်းအကြောင်း ပိုသိလိုလျှင် အခန်း ၁၅ နှင့် ၁၆ ရှိ ကလေးဒုက်ခိတကျေးရွာခေါင်းစဉ်တွင်ကြည့်ပါ။

ခါးနာခြင်း

ခါးနာခြင်းဖြစ်ရခြင်း အကြောင်းများစွာ ရှိပါသည်။

နာတာရှည်ကျောအပေါ်ပိုင်းနာကျင်ခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန် ကျဆင်းခြင်းရှိလျှင် အဆုတ်တီဘီရောဂါကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။
အထူးသဖြင့် ကျောရိုးမတွင် ဘု (သို့) အကျိတ် ဖြစ်နေပြီး ကလေးတွင် နောက်ကျော အလယ်ပိုင်း နာကျင်ခြင်းသည် ကျောရိုးတီဘီ ဖြစ်နိုင်သည်။
ကျောအောက်ပိုင်း နာကျင်ခြင်းသည် နေ့ခင်းဘက်တွင် ပိုဆိုးပြီး၊ အလေးအပင်မခြင်း၊ အားထည့်အလုပ်လုပ်ခြင်းကြောင့် အဆစ်လွဲကာ ခါးနာတတ်သည်။
အလေးအပင်မခြင်း(သို့)ခါးလှည့်ခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက် ချက်ချင်းပြင်းထန်စွာ ခါးအောက်ပိုင်း နာကျင်လာလျှင် ကျောရိုးမ အဆစ်ချော်ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ အထူးသဖြင့်ခြေထောက် (သို့) ခြေဖျားနာကျင်ခြင်း (သို့) ထုံကျင်ခြင်းနှင့်အားနည်းခြင်း ဖြစ်လျှင် ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အာရုံကြောညှပ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။
ပခုံးလျော၍မတ်တပ်ရပ်ခြင်း၊ ထိုင်ခြင်းသည် နောက်ကျောအောင့်ခြင်း၊ နာခြင်း၏ လက္ခဏာဖြစ်သည်။
သက်ကြီးရွယ်အိုးများတွင် နာတာရှည် ကျောအောင့်ကျောနာခြင်း ခြင်းသည် အဆစ်ရောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။
နောက်ကျောညာဘက် အပေါ်ပိုင်းအောင့်လျှင် သည်းခြေအိတ်ပြဿနာကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။
ဤနေရာတွင် ရုတ်တရက် (သို့မဟုတ် နာတာရှည်) နာ ကျင်လျှင်ဆီးလမ်းကြောင်းရောဂါကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။
အမျိုးသမီးများ ရာသီပေါ်ချိန်နှင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်တွင် ခါး အောက်ပိုင်း နာတတ်သည်။ ရောဂါမဟုတ်။
ခါးအောက်ဆုံးပိုင်းနာကျင်လျှင် သားအိမ်၊သားဥအိမ် (သို့) ဝမ်းအိမ်တွင် ဖြစ်သော ရောဂါတို့ကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

ကျောနာ၊ ခါးနာခြင်းကို ကုသခြင်းနှင့်ကာကွယ်ခြင်း

ကျောနာ၊ ခါးနာခြင်းသည် တီဘီရောဂါ၊ ဆီးလမ်းကြောင်းပိုးဝင်ခြင်းနှင့် သည်းခြေအိတ်ရောဂါများကြောင့် ဖြစ်ခဲ့လျှင် ရောဂါကို ကုသပါ။ ရောဂါဆိုးဝါးလျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြပါ။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခြင်း အပါအဝင် ရိုးရိုးကျောနာ၊ ခါးနာခြင်းကို ကြိုတင်ကာကွယ်နိုင်ပြီး အောက်ပါအတိုင်း လိုက်နာခြင်းဖြင့် သက်သာစေနိုင်ပါသည်။

aspirin (သို့) ရေနွေးအိတ် သုံးခြင်းဖြင့် ကျောနာ၊ ခါးနာသက်သာအောင်လုပ်ပါ။
ခါးလှည့်ခြင်း၊ အလေးအပင်မခြင်း၊ ရှေ့နောက်ကိုင်းခြင်း (သို့) ကျောဆန့်ခြင်းကြောင့်ရုတ်တရက် ချက်ချင်းခါးနာလာပါက အောက်ပါအတိုင်း ပြုလုပ်ပေးခြင်းဖြင့် မြန်စွာသက်သာစေပါသည်။

မှတ်ချက်။ ။ အကယ်၍ ကျောနာ၊ ခါးနာခြင်းသည် အမြင့်မှကျခြင်း(သို့)ထိခိုက်ဒါဏ်ရာရခြင်းကြောင့်ဖြစ်ခဲ့လျှင် ဤကဲ့သို့ မပြုလုပ်ရ။

အလေးအပင်မခြင်း (သို့)ခါးလှည့်ခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက်ခါးနာခြင်းနှင့်ရှေ့ကိုင်းကြည့်လျှင် ဓါးနှင့်ထိုးသကဲ့သို့ ပြင်းထန်စွာ နာကျင်ပြီး ခြေထောက်တစ်လျှောက်သို့နာကျင်ခြင်း(သို့)ခြေဖျားထုံ၍ အားနည်းခြင်းရှိခဲ့လျှင် အလွန်ဆိုးရွားစွာ ထိခိုက်မိခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ ခါးဆစ်ရိုး၂ဆစ်ကြား အံချော်ခြင်း (ခါးဆစ်ရိုး ၂ခုကြားရှိအရိုးနုချပ်ပြားလေး)ဖြစ်ခဲ့လျှင် ခါးရှိအာရုံကြောများ ဆိတ်ဆွဲ သကဲ့သို့ဖြစ်မည်။ ရက်အနည်းငယ်ခန့်ပက်လက်အိပ်အနားယူခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကျောအလယ်ပိုင်း၊ ခါးနေရာနှင့် ဒူးအောက်တွင် စောင်ခုပေးခြင်းဖြင့် ပိုသက်သာစေသည်။
aspirin သောက်ပါ။ ရေနွေးအိတ်ကပ်ပါ။ ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမသက်သာပါက ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြပါ။

သွေးပြန်ကြောထုံးခြင်း

သွေးပြန်ကြောများ ရောင်ရမ်းခြင်း၊ ထုံးခြင်းနှင့် အမြဲတမ်း နာကျင်ကိုက်ခဲနေမည်။ သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင် အမျိုးသမီးများ (သို့) ကလေးများစွာ မွေးထားသူ မိခင်များ၏ ခြေထောက်တွင် အများဆုံး တွေ့ရတတ်သည်။

ကုသခြင်း

သွေးပြန်ကြောထုံးခြင်းအတွက် တိကျသောဆေးမရှိပါ။ သို့သော် အောက်ပါအတိုင်းကုနိုင်သည်။

ကြာကြာမတ်တပ်ရပ်ခြင်း (သို့) ခြေထောက်အောက်ချ၍ ကြာကြာထိုင်ခြင်း မပြုပါနှင့်။ အကယ်၍ကြာကြာထိုင်(သို့) မတ်တပ်ရပ် ရမည်ဆိုလျှင် နာရီဝက်တစ်ခါ မိနစ်အနည်းငယ်ခန့်ခြေထောက် မြောက် (ခြေထောက်ကို နှလုံးထက်ပိုမြင့်သော အနေအထား)၍ ပက်လက် လှဲအိပ်ပေးပါ။ မတ်တပ်ဖြစ်နေလျှင်လမ်းထွက်လျှောက်ပေးပါ။ (သို့) ခြေဖနောင့်ကို ကြွလိုက် ချလိုက် ထပ်ခါထပ်ခါပြုလုပ်ပေးပါ။ ထို့ပြင်ခြေထောက်ကို အမြင့်တွင် (ခေါင်းအုံးခု၍) ထား၍ အိပ်ပါ။
ဆွဲသားခြေအိတ်ရှည်(သို့) ဆွဲသားပတ်တီး elastic bandage ဖြင့် သွေးကြောကိုထိန်းသည့် အနေဖြင့် ပတ်ထားပေးပါ။ ညအချိန် ဖြုတ်အိပ်ပါ။
ဤကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ခြင်းဖြင့် နာတာရှည်အရေပြားနာ (သို့) ခြေကျင်းဝတ်တွင် ချိုင့်ခွက်နာ မဖြစ်အောင် ကာကွယ်နိုင်သည်။

လိပ်ခေါင်းရောဂါ (သွေးလိပ်ခေါင်း)

စအိုဝနှင့်ဝမ်းအိမ်ရှိ သွေးကြောများထုံးခြင်းဖြင့် လိပ်ခေါင်းရောဂါ(သို့)သွေးလိပ်ခေါင်းဖြစ်တတ်သည်။ စအိုဝတွင်စူထွက်(သို့)ဘုအလုံးရှိသည်။ ၎င်းသည် နာကျင်သော်လည်းအသက်အန္တရာယ်မရှိတတ်ပါ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်တွင် တစ်ခဏသာဖြစ်တတ်ပြီး ကလေးမွေးပြီးလျှင် အလိုအလျောက်ပျောက်တတ်သည်။

ခါးသော အရည်ရှိသော အပင် (ကြက်ဆူပင်၊ ရှားစောင်းလက်ပတ်စသဖြင့်) မှအရည်များဖြင့် လိပ်ခေါင်းပေါ် ကြပ်ထုပ် ထိုးပေးခြင်း ဖြင့် ညှိုးရော် သွားစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်လိပ်ခေါင်းလိမ်းဆေး သုံးနိုင်သည်။
ရေနွေးဇလုံတွင်ထိုင်ပေးခြင်းဖြင့်လည်း လိပ်ခေါင်းသက်သာစေသည်။
ဝမ်းချုပ်ခြင်းဖြင့်လည်း လိပ်ခေါင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ရေများများသောက်ခြင်း (သို့) အမျှင်ဓါတ်များသောအစားအစာ (ပီလောပီနံ၊ ဂျုံဖွဲ) စားပေးခြင်းဖြင့် ကာကွယ်နိုင်သည်။
အလွန်ကြီးမားသော လိပ်ခေါင်းမှာ ခွဲစိတ်ကုသရန် လိုအပ်သည်။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပြပါ။

လိပ်ခေါင်းရောဂါမှသွေးထွက်လျှင် သွေးတိတ်စေရန်အဝတ်သန့်သန့်ဖြင့် လိပ်ခေါင်းကိုဖိထားခြင်းဖြင့် ပြုလုပ်နိုင်သည်။ အကယ်၍ သွေးမတိတ်ခဲ့လျှင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပြပါ။ သို့မဟုတ် ရောင်ရမ်းနေသော သွေးကြောထုံးများအတွင်းမှ သွေးခဲများကို ဖယ်ထုတ်ရန်ကြိုးစားပါ။

ပထမဦးစွာ စအိုဝကို ဆပ်ပြာနှင့် ရေဖြင့် စင်ကြယ်အောင် ဆေးကြောပါ။ ခွဲစိတ်ဓါး တစ်ချောင်းကို ပြုတ်၍ လိပ်ခေါင်း ပေါ် အပေါက်ငယ် ဖြစ်အောင် ခွဲပါ။ ပိုးသတ်ထားသော ညှပ်ဖြင့်သွေးခဲများ ဖယ်ရှားပါ။ သန့်ရှင်းသော အဝတ်တစ်စဖြင့် သွေးတိတ်ရန် အနာပေါ်ဖိထားပေးပါ။

မှတ်ချက်။ ။လိပ်ခေါင်းကိုဖြတ်ထုတ်ပစ်ရန်စိတ်မကူးပါနှင့်။ သွေးထွက်လွန်၍သေစေနိုင်သည်။

ခြေဖျားနှင့်ကိုယ်ခန္ဓာအခြားအစိတ်အပိုင်းများရောင်ရမ်းခြင်း

ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုး ရောင်ရမ်းခြင်းသည် ပြဿနာ ပေါင်းမြောက်များစွာ ထဲမှ တစ်ခုခုကြောင့် ဖြစ်ရပြီး အချို့မှာ သာမန်သာဖြစ်ပြီး အချို့မှာ အလွန်ဆိုးရွားပါသည်။ သို့သော်လည်း မျက်နှာနှင့် အခြားကိုယ်ခန္ဓာ အစိတ်အပိုင်းများပါ ရောင်ရမ်းခဲ့လျှင် ၎င်းသည် ပြင်းထန်စွာနာမကျန်းဖြစ်ခြင်း၏ လက္ခဏာပင်ဖြစ်သည်။

အမျိုးသမီးများ ကိုယ်ဝန်ဆောင် နောက်ပိုင်း ၃လတွင် ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုးများ ရောင်တတ်သည်။ ဤသည်မှာ သာမန်သာဖြစ်သည်။ ကလေး၏ ကိုယ်ခန္ဓာ အလေးချိန်သည် ခြေထောက်မှ ှသွေးပြန်ကြောများပေါ် ဖိမိထားသကဲ့သို့ ဖြစ်ပြီး သွေးစီးဆင်းခြင်းကို ဟန့်တားသကဲ့သို့ ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူနာသည် သွေးဖိအား မြင့်တက်နေခြင်း၊ မျက်နှာ ဖောရောင်နေခြင်း၊ ဆီးတွင်း အသားဓာတ် (protein) ပါဝင်မှုများနေခြင်း (သို့) ရုတ်တရက် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးလာခြင်းတို့နှင့် တွဲလာလျှင် ၎င်းသည် ကိုယ်ဝန်ဆိပ်တက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ ချက်ချင်းပြသပါ။

သက်ကြီးရွယ်အိုများ တစ်နေရာတည်းတွင် ကြာကြာထိုင် (သို့) ကြာကြာမတ်တပ်ရပ်ပါက ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုးများ ရောင်ရခြင်းမှာ သွေးလှည့်ပါတ်မှု နည်းသောကြောင့် ဖြစ်ရသည်။ သို့သော် သက်ကြီးရွယ်အိုများတွင် ခြေဖျားရောင်ခြင်းသည် နှလုံးရောဂါပြဿနာ သို့မဟုတ် ရှားပါး ကျောက်ကပ်ရောဂါတစ်ခုခု ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

ကလေးငယ်များတွင် ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုးရောင်ခြင်းမှာ သွေးအားနည်းရောဂါ သို့မဟုတ် အာဟာရချို့တဲ့ခြင်း ကြောင့်ဖြစ်ရသည်။ အာဟာရ လွန်စွာ ချို့တဲ့ခြင်း ဖြစ်ခဲ့လျှင် မျက်နှာနှင့် လက်များပါ ရောင်လာတတ်သည်။ (Kwashiorkor ကိုရှု)

ကုသခြင်း

ရောင်ရမ်းခြင်းကို လျော့ကျစေရန် အကြောင်းရင်းကို ကုပါ။ ဆားအနည်းငယ် (သို့) ဆားမထည့်ပဲ စားပါ။ လက်ဖက်ရည်ကြမ်း သောက်ခြင်း ဖြင့်လည်း ဆီးများများသွားစေပါသည်။ (ပြောင်းဖူးရည်)။ အောက်ပါအတိုင်းလည်း ပြုလုပ်ပါ။

သင့်ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုးရောင်ခဲ့လျှင်

အူကျခြင်း (အူကျွံခြင်း)

အူကျခြင်းဆိုသည်မှာ ဝမ်းဗိုက်ကို ဖုံးအုပ်ထားသော ကြွက်သားမှအပေါက် (သို့) ကွဲထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အူခွေများကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး အရေပြားအောက်တွင် ဖုထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ အူကျခြင်းသည် အလေးအပင်မခြင်း (သို့) အလွန်အမင်း အားအင်စိုက်ထုတ်ခြင်း (ကလေးမွေးဖွားချိန်) တို့ကြောင့် အများအားဖြင့် ဖြစ်တတ်သည်။ အချို့ကလေးများတွင် မွေးရာပါအူကျခြင်း ဖြစ်တတ်သည်။ အမျိုးသားများတွင် အူကျခြင်းသည် ဆီးစပ်တွင် ဖြစ်တတ်သည်။ ပြန်ရည်ကျိတ်ရောင်ခြင်း ကြောင့်လည်း ဆီးစပ်တွင် အကျိတ်ဖြစ်တတ်သေးသည်။ သို့သော်လည်း

အူကျလျှင်

လေးလံသောပစ္စည်းများကို မ, ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။
အူကျခြင်းကို မ, တင်ရန် ဝတ်ရသည့်ကိရိယာ(ထရပ်စ်-truss)ဖြင့်နေပါ။

သာမန်ထရပ်စ် truss တစ်ခုပြုလုပ်နည်း

သတိပြုရန်။ ။အကယ်၍ အူကျခြင်းသည် ရုတ်တရက် ချက်ခြင်းကြီး၍ နာကျင်လာလျှင် ၎င်းပြန်ဝင်သွားရန် အတွက် ခြေထောက်ကို ဦးခေါင်းထက် မြင့်အောင် လှဲအိပ်၍ အကျိတ်ကို ညင်သာစွာ ဖိသွင်းပါ။ ပြန်မဝင်ပါက ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ ပြသပါ။

အကယ်၍ အူကျခြင်းသည် အလွန်အမင်း နာကျင်လာပြီး အန်လျှင်၊ ၎င်းအပြင် ဝမ်းချုပ်လာလျှင် အလွန်အန္တရာယ်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည်။ အတွင်းရှိ အူများ လိမ်သွားခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ခွဲစိတ်ကုသရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းသို့ပြပါ။ ဤအခြေအနေတွင် အူအတက်ရောင်ခြင်း တွင်ကဲ့သို့ ကုသပါ။

အတက်ရောဂါ (တက်ခြင်း၊သတိလစ်ခြင်း)

လူတစ်ဦး ရုတ်တရက် ချက်ခြင်း သတိလစ်ပြီး ထူးဆန်းသော အကြောဆွဲဆန့်ခြင်းဖြစ်ခဲ့လျှင် ထိုသူကို အတက်ရောဂါရှိသည်ဟု သတ်မှတ်ပါသည်။ အတက်ရောဂါမှာ ဦးနှောက်တွင်းတွင် ပြဿနာရှိ၍ ဖြစ်သည်။ ကလေးငယ်များတွင် တက်ခြင်း၏ အဖြစ်များသောရောဂါမှာ အဖျားကြီးခြင်းနှင့် ပြင်းထန်စွာ ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ အသည်းအသန်ဖြစ်နေသော လူနာများတွင်တော့ ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ခြင်း၊ ဦးနှောက်တွင်း ငှက်ဖျားပိုးဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် အဆိပ်မိခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များတွင် ကိုယ်ဝန်ဆိပ်တက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး မကြာခဏတက်လျှင် ဝက်ရူးပြန်ခြင်းရောဂါဖြစ်သည်။

တက်ခြင်း အကြောင်းရင်းကို ရှာဖွေ၍ ဖြစ်နိုင်လျှင်ကုသပေးပါ။
ကလေးငယ် အဖျားကြီးနေလျှင် အဖျားကျရန် ရေအေးဖြင့် ရေပတ် တိုက်ပေးပါ။
ကလေးငယ် ရေဓါတ် ခမ်းခြောက်နေလျှင် ဓါတ်ဆားရည်ကို ဖြေးညင်းစွာ တိုက်ပေးပါ။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပို့ပါ။ တက်နေချိန်တွင် ဘာမှ မကျွေးပါနှင့်။
ဦးနှောက် အမြှေးရောင် လက္ခဏာများ ရှိပါက ချက်ခြင်း ဆေးကုသမှုခံယူပါ။ ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းပို့ပါ။
ငှက်ဖျားပိုး ဦးနှောက်တွင်း ဝင်ရောက်သည်ဟု ထင်ပါက quinine ထိုးဆေးနှင့် artesunate ထိုးဆေး ပေးပါ။
ကိုယ်ဝန်ဆိပ် တက်သည်ဟု ထင်ပါက ဆေးပေးပါ။

ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ

လူတစ်ဦးနေကောင်းနေသည်ဟု ယူဆရသူရုတ်တရက်တက်ခဲ့လျှင် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါဟုခေါ်သည်။ တက်ခြင်းသည် နာရီပိုင်း၊ ရက်ပိုင်း၊ အပတ်ပိုင်း (သို့) လပိုင်းခြား၍ ဖြတ်တတ်သည်။ အချို့သူများတွင် လုံးဝသတိလစ်ခြင်းနှင့် အကြောဆွဲခြင်းတို့ ဖြစ်တတ်သည်။ မျက်ဖြူလန်သည်။ သာမန်ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ ရှိသူသည် ရုတ်တရက် လှုပ်ရှားမှု လွတ်ထွက်ခြင်း၊ ထူးဆန်းသော လှုပ်ရှားမှုများ ပြုလုပ်ခြင်း (သို့) သာမန်နှင့် မတူပဲ တမူထူးခြားစွာ ပြုမူတတ်သည်။ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် မျိုးရိုးလိုက်၍ ဖြစ်တတ်သည်။ သို့မဟုတ် မွေးဖွားချိန်တွင် ဦးနှောက်ထိခိုက်မိခြင်း၊ မွေးကင်းစတွင်အဖျားကြီးခြင်း (သို့) သန်ပြားကောင် ဦးနှောက်တွင်း ဝင်ရောက်ခြင်း ကြောင့်လည်း ဖြစ်တတ်သည်။ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည် ရောဂါပိုးကြောင့် ဖြစ်ခြင်း မဟုတ်သောကြောင့် ထိန်းချုပ်ရန်ခက်ခဲသည်။ ကုမရပါ။ သို့သော် ကလေးများတွင် တစ်ခါတစ်ရံ ပျောက်ကင်းပါသည်။

ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကြောင့် တက်ခြင်းကိုကာကွယ်နိုင်သည့်ဆေးဝါးများ

သတိ။ ။ဤဆေးများသည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကို ကုသရန် မဟုတ်ပါ။ မတက်ရန် ကာကွယ်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ဆေးမှာ ဘဝ တစ်သက်တာလုံး မှီဝဲရပေမည်။

phenobarbital သည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကိုထိန်းနိုင်သည်။ စျေးသက်သာသည်။
phenytoin ကို phenobarbital မရှိလျှင်သုံးနိုင်သည်။ ဆေးချိန်ဆနည်းနိုင်သမျှ နည်းနည်းသုံးရပါမည်။

လူတစ်ဦးတက်နေလျှင်

သူဟာသူ မထိခိုက်အောင်ဂရုစိုက်ပေးပါ။ မာကျောသောအရာ (သို့) ချွန်ထက်သောအရာများကို ဖယ်ရှားပေးပါ။
တက်နေသူကို ပါးစပ်တွင်းသို့ မည်သည့်အရာမျှမထည့်ပါနှင့်။ အစာ၊ ရေ၊ ဆေး (သို့) ပစ္စည်းတစ်စုံတစ်ရာ မထည့်ရပါ။ လျှာကိုက်မိမှာ စိုးရသည်။
တက်ပြီးလျှင် ထိုသူမှာထုံထိုင်းနေခြင်းနှင့်အိပ်ငိုက်ခြင်းဖြစ်မည်။ သူ့ကိုအိပ်ပါစေ။
အကယ်၍ ၁၅မိနစ်ထက် ပိုတက်နေလျှင် စအိုတွင်းမှ နေ၍ diazepam ထိုးဆေးရည်ကို ဆေးထိုးပိုက် (အပ်မပါ) ဖြင့် ထိုးသွင်းပေးပါ။ ဆေးအချိန်အဆကို တွင်ကြည့်ပါ။ phenytoin ၊ phenobarbitol (သို့) diazeliam ထိုးဆေးကို ကြွက်သားတွင်းသို့ မထိုးရပါ။ ဤဆေးများသည် အကြောဆေးများဖြစ်ပြီး သင်အတွေ့အကြုံနည်းလျှင် အန္တရာယ်ရှိတတ်သည်။ ဤဆေးများကို အတွေ့အကြုံများ၍ ကျွမ်းကျင်သူများမှသာ အကြောဆေး သွင်းပေးရမည်။

အခန်း (၁၃) အဖြစ်များသော နာမကျန်းဖြစ်မှုများ

ခေါင်းစဉ်များ

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်း

ရေဓါတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းလက္ခဏာများ

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် ဝမ်းကိုက်ခြင်း

ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောခြင်းကိုကာကွယ်ခြင်း

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါကိုကုသခြင်း။

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောနေသူအတွက်အစားအစာ

အားအင်ဖြစ်စေသောအစားအစာ

ကိုယ်ခန္ဓာကြီးထွားစေသောအစားအစာ

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် နို့

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါအတွက်ဆေးဝါးများ

ယေဘုယျအားဖြင့်ကောင်းမွန်သော်လည်း ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောကုသရာတွင်မသုံးသင့်သောဆေးဝါးများ

ကွဲပြားခြားနားသော ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောရောဂါများအတွက် အထူးကုသချက်များ

ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှောကလေးငယ်များအား ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှော ရောဂါ အတွက် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများ၏ အကူအညီ လိုအပ်ချိန်

အော့အန်ခြင်း

အန်ခြင်းကြောင့်အန္တရာယ်ရှိလက္ခဏာများ (ကျန်းမာရေးဌာန၏အကူအညီကိုအမြန်ရယူပါ။)

အအန်ရပ်အောင်

ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့်ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း

ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်းသက်သာရန် ခေါင်းစတင်ကိုက်လျှင်ကိုက်ခြင်း အောက်ဖော်ပြပါအချက်များကိုလိုက်နာပါ။

အအေးမိခြင်းနှင့်တုပ်ကွေး

အအေးမိခြင်းကိုကာကွယ်ခြင်း

နှာစေး နှာပိတ်ခြင်းနှင့်နှာရည်ယိုခြင်း

နှာရည်အိတ်ပြဿနာ (နှာရည်အိတ်ရောင်ရမ်းခြင်း)

ရောဂါလက္ခဏာများ

ကုသခြင်း

ကာကွယ်ရန်

Hay အဖျား (ဓါတ်မတည့်မှုကြောင့် နှာရည်ယိုခြင်း)

ကုသခြင်း

ကာကွယ်ရန်

ဓါတ်မတည့်ခြင်း

ရင်ကြပ်ပန်းနာ

ကုသခြင်း

ကာကွယ်ရန်

ချောင်းဆိုးခြင်း

ချောင်းချောက်ဆိုးခြင်းနှင့်ချွဲသလိပ် အနည်းငယ်(သို့) လုံးဝမထွက်ခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့် ချွဲသလိပ်များများ(သို့) အနည်းငယ်ထွက်ခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့် တရွှီးရွှီးမြည်နေခြင်း (သို့) ကြက်ညှာချောင်းနှင့်အသက်ရှုခက်ခဲခြင်း

နာတာရှည် (သို့) မရပ်မနားချောင်းဆိုးခြင်း

ချောင်းဆိုးသွေးပါခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းကို ကုသခြင်း

အဆုတ်တွင်းမှချွဲသလိပ်များထွက်အောင်ပြုလုပ်နည်း (ပုံစံထိုင်ဖြင့်ချွဲထုတ်ခြင်း)

လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း

နာတာရှည်အဆုတ်လေပြွန်ရောင်ရမ်းခြင်း

လက္ခဏာများ

ကုသခြင်း

အဆုတ်ရောင်ရောဂါ (နမိုးနီးယား)

လက္ခဏာများ

ကုသခြင်း

အသည်းရောင်ခြင်း

လက္ခဏာများ

ကုသခြင်း

ကာကွယ်နည်းများ

အဆစ်ရောင်ခြင်း (နာကျင်သောရောင်ရမ်းနေသောအဆစ်များ)

ခါးနာခြင်း

ကျောနာ၊ ခါးနာခြင်းကို ကုသခြင်းနှင့်ကာကွယ်ခြင်း

သွေးပြန်ကြောထုံးခြင်း

ကုသခြင်း

လိပ်ခေါင်းရောဂါ (သွေးလိပ်ခေါင်း)

ခြေဖျားနှင့်ကိုယ်ခန္ဓာအခြားအစိတ်အပိုင်းများရောင်ရမ်းခြင်း

ကုသခြင်း

သင့်ခြေဖျား၊ ခြေဖမိုးရောင်ခဲ့လျှင်

အူကျခြင်း (အူကျွံခြင်း)

အူကျလျှင်

သာမန်ထရပ်စ် truss တစ်ခုပြုလုပ်နည်း

အတက်ရောဂါ (တက်ခြင်း၊သတိလစ်ခြင်း)

ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ

ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကြောင့် တက်ခြင်းကိုကာကွယ်နိုင်သည့်ဆေးဝါးများ

လူတစ်ဦးတက်နေလျှင်

ချောင်းချောက်ဆိုးခြင်းနှင့်ချွဲသလိပ်
အနည်းငယ်(သို့)
လုံးဝမထွက်ခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့်
ချွဲသလိပ်များများ(သို့)
အနည်းငယ်ထွက်ခြင်း

ချောင်းဆိုးခြင်းနှင့်
တရွှီးရွှီးမြည်နေခြင်း (သို့)
ကြက်ညှာချောင်းနှင့်အသက်ရှုခက်ခဲခြင်း