အခန်း (၂၁) ကလေးများကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

ခေါင်းစဉ်များ

ကလေးကျန်းမာအောင်

အခန်း ၁၁ နှင့် ၁၂ တို့တွင် အစာအာဟာရ၊ သန့်ရှင်းမှု နှင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းတို့၏ အရေးကြီးပုံကို ဖော်ပြထားသည်။ မိဘများက အဆိုပါ အကြောင်းအရာများကို သေချာစွာ လေ့လာ၍ ကလေးများအား ပြုစု၊ သင်ကြားကြပါ။ အဓိက အချက်များကို ထပ်မံဖော်ပြရလျှင်

အာဟာရပြည့်သော အစားအစာများ

ကလေးများ ဖွံ့ဖြိုးပြီး၊ ကျန်းမာအောင် အာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာများ စားရန် အရေးကြီးသည်။

အသက်အရွယ်အလိုက် အရေးကြီးသော အစာများမှာ

ပထမ (၆) လအရွယ်တွင် မိခင်နို့သာတိုက်ပါ၊ အခြားအစာကျွေးရန်မလို။
(၆) လမှ တစ်နှစ်အတွင်းတွင် မိခင်နို့အပြင်၊ အခြား အာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာများ ဆန်ပြုတ်၊ ပြုတ်၍ ထောင်းထားသော ပဲအမျိုးမျိုး၊ ဥ အမျိုးမျိုး၊ အသား၊ ပြုတ်ထားသော အသီးအရွက်များ
တစ်နှစ်နှင့် အထက်တွင် လူကြီးစားသည့် အစာများအတိုင်း စားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ မကြာခဏ ကျွေးပေးရမည်။ အဓိက အစာများ (ထမင်း၊ ပြောင်း၊ ဂျုံ၊ အာလူး နှင့် ကဆာဗာ) အပြင်၊ အခြားအစာများကိုလည်း စားရမည်။ အခန်း ၁၁ တွင် ပြန်ကြည့်ပါ။
ထို့အပြင် ကလေးများသည် တစ်ခါစာလျှင် ဝဝလင်လင် ကျွေးရမည့်အပြင်၊ မကြာခဏကျွေးပေးရန်လည်း လိုအပ်သည်။
အာဟာရချို့တဲ့ခြင်း လက္ခဏာများကို အမြဲတစေ သတိထား ကြည့်ရမည် ဖြစ်ပြီး၊ အကောင်းဆုံးသော အစာအာဟာရများကို ကျွေးပေးရမည်။

သန့်ရှင်းမှု

ကလေးများ၏ ရွာ၊ အိမ်၊ သူတို့ကိုယ်တိုင် သန့်သန့်ရှင်းရှင်းရှိလျှင် ကလေးများလည်း ကျန်းမာမည်။ အခန်း ၁၂ တွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း သန့်ရှင်းအောင် လုပ်ဆောင်ပါ။ ကလေးများအား လိုက်နာလုပ်ဆောင်လာအောင် သင်ပြပေးပါ။ အရေးကြီးသည့် အချက်များကို ထပ်မံဖော်ပြလိုက်သည်။

ကလေးကို ရေချိုးပေးပါ။ အဝတ်လဲပေးပါ။
မနက် အိပ်ယာမှ ထလာတိုင်း၊ အိမ်သာတက်ပြီးတိုင်း၊ အစာမစားမီ၊ စားစရာများကို မကိုင်မီ လက်ဆေးသည့် အလေ့ကို ကျင့်ပေးပါ။
အိမ်တိုင်း အိမ်သာများ ရှိရမည် ဖြစ်ပြီး၊ ကလေးများကို အိမ်သာ တက်တတ်အောင် သင်ပေးပါ။
သန်ချိတ်ကောင် ရှိသော အရပ်ဒေသများတွင်၊ ကလေးများအား ခြေဗလာနှင့် မသွားစေပဲ၊ ဖိနပ်စီး ပေးပါ။
သွားတိုက်တတ်အောင် သင်ပေးပါ။ သကြားလုံးများ၊ အချိုရည်များ လျော့ပါ။
လက်သည်းညႇပ်ပေးပါ။
ဖျားနေလျှင်၊ ပွေး၊ ဝဲပေါက်နေလျှင်၊ သန်ကောင်ရှိလျှင် အခြားကလေးများနှင့် ရောမသိပ်ပါနှင့်၊ ပဝါများကိုလည်း တွဲမသုံးပါစေနှင့်။
ပွေး၊ ဝဲ၊ သန်ကောင်နှင့် ကူးစက်ပိုးများသည် ကလေးများအကြား တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး လျင်မြန်စွာ ကူးစက်စေတတ်သဖြင့်၊ ထိုရောဂါများကို မြန်မြန်ပျောက်အောင် ကုသပေးပါ။
ညစ်ပတ်သော လက်ချောင်းများ ပါးစပ်ထဲ မထည့်ပါစေနှင့်။ ကလေးမျက်နှာကို ခွေး၊ ကြောင်များလည်း မလျှက်ပါစေနှင့်။
ဝက်၊ ခွေး၊ ကြက်၊ ဘဲများ အိမ်ထဲ မနေပါစေနှင့်။
သန့်ရှင်းသော၊ ကြိုချက်ထားသော၊ ရေစစ်နှင့် စစ်ထားသော ရေကိုသာ သောက်ပါ။ ကလေးငယ်များအတွက် လွန်စွာ အရေးကြီးသည်။
နို့ဗူးမတိုက်ပါနှင့်၊ သန့်ရှင်းရန်ခက်သောကြောင့် ရောဂါရစေသည်။ ဇွန်း၊ ခွက်တို့နှင့် တိုက်ကျွေးပါ။

ကာကွယ်ဆေး

ကာကွယ်ဆေးများသည် ကလေးများတွင် ဖြစ်ပွားတတ်သော၊ အန္တရာယ်ပေးတတ်သော ဆုံဆို့၊ ကြက်ညှာ၊ မေးခိုင်၊ ပိုလီယို၊ ဝက်သက်၊ တီဘီ၊ အသည်းရောင်၊ ဝမ်းရောဂါ စသည့်ရောဂါများ ကို ကာကွယ်ပေးသည်။

ကလေးများ၏ အသက်ပေါ်မူတည်၍ ကာကွယ်ဆေးများကို ပေးကြရသည်။ ပိုလီယို အရိုးပျော့ ကာကွယ်ဆေးကို မွေးမွေးချင်းပေးရမည်။ နှစ်လထက် မကျော်ရ။ ကလေးပိုလီယိုသည် အသက် တစ်နှစ်အောက်ကလေးများတွင် ဖြစ်လွယ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

မွေးကင်းစကလေးများ မေးခိုင်ရောဂါ မဖြစ်စေရန်၊ မိခင်များကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်ကတည်းက မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေး ထိုးပေးရသည်။

ကာကွယ်ဆေးများအားလုံး ကလေးအား ထိုးနှံ၊ တိုက်ကျွေးပေးပါ။

ကလေး၏ ကြီးထွားမှု

ကျန်းမာသောကလေးများသည် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ကြီးထွားသည်။ အာဟာရပြည့်သော အစာများ လုံလုံလောက်လောက်စားရပြီး၊ ရောဂါ ကြီးကြီးမားမားမရှိလျှင် ကလေး၏ ကိုယ်အလေးချိန်သည် မှန်မှန် တိုးမြဲဖြစ်သည်။

ကျန်းမာသော ကလေးသည် ပုံမှန် ကြီးထွားနေမည်။

အခြားကလေးထက် ကြီးထွားနှုန်းနှေးနေလျှင်၊ ကြီးထွားမှုရပ်သွားလျှင်၊ ကိုယ်အလေးချိန် လျော့သွားလျှင် ကလေးမကျန်းမာ၍ ဖြစ်သည်။ ဝလင်စွာမစားရ၍၄င်း၊ ရောဂါရှိ၍၄င်း တစ်ခုခု ဖြစ်နိုင်သည်။ နှစ်ခုလုံး ဖြစ်နေ၍လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ကလေးတစ်ယောက် ကျန်းမာသည်၊ မကျန်းမာသည်ကို၄င်း၊ အစာအာဟာရ ပြည့်စုံစွာရမရကို၄င်း သိရှိရန် လစဉ် ကိုယ်အလေးချိန် ချိန်ပေးခြင်းဖြင့် သိနိုင်သည်။ ကိုယ်အလေးချိန်မှန်မှန် တိုးနေမနေ သိမည်။ ကလေး၏ အလေးချိန်ကို ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းတွင် လစဉ်မှတ်သားထားပါက ကလေးကြီးထွားမှုကို ကြည့်ရလွယ်ကူသည်။

ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းမှ မည်သည့်အချိန်တွင် ကလေး၏ ကြီးထွားမှု ပုံမမှန်တော့လျှင် ချက်ချင်း သိနို်င်သဖြင့်၊ လုပ်စရာရှိသည်များကို စောလျင်စွာ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ အစာကို ပိုမိုကျွေးပေးနိုင်သည်။ ရောဂါရှိမရှိ စစ်ဆေးပြီး၊ ကုသပေးနိုင်သည်။

ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းကို နောက်စာမျက်နှာတွင် ဖော်ပြထားသည်။ မိတ်တူကူးယူထားပါ။ ကျန်းမာရေးဌာနများမှလည်း ရယူနိုင်ပါသည်။

မိခင်တိုင်းသည်် သူတို့၏ ၅ နှစ်အောက် ကလေးတိုင်း၏ ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းကို သိမ်းဆည်းထားသင့်သည်။ ကလေးကို ရပ်ထဲရွာထဲရှိ ကျန်းမာရေး ဆေးပေးခန်းသို့ လစဉ် ခေါ်သွားပြီး၊ ကိုယ်အလေးချိန် ချိန်ကာ မှတ်တမ်းတွင် ရေးမှတ်ရမည်။ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများကလည်း ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်း၏ အသုံးဝင်ပုံကို ရှင်းပြပေးရမည်။ မှတ်တမ်းကို မပျက်စီးစေရန် ပလတ်စတစ်အိတ်တစ်ခု ထဲတွင် ထည့်သိမ်းထားရမည်။

အိမ်တွင်းဖြစ် ပေါင်ချိန်စက်

ဝါး၊ သစ်တို့ဖြင့် ကလေးပေါင်ချိန်စက်တစ်ခုကို ပြုလုပ်နိုင်သည်။ တုတ်ချောင်းပေါ် ပုံတွင်ပြထားသည့်အတိုင်း ချိတ်များကို ချိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး၊ အလေးကို ထပ်ချိတ်ပါ။ ကီလိုအမှတ်အသားများ မှတ်သားရန် တစ်လီတာဝင် ပလတ်စတစ်ရေသန့်ဗူး နှစ်လုံးကို ရေအပြည့်ဖြည့်၍၊ ကလေးအားချိတ်ဆွဲမည့် ချိတ်နေရာတွင် ချိတ်ပါ။ ချိန်ခွင်လျှာ မျှနေသော အချိန်တွင် အလေးဆွဲထားသော အမှတ်သည် တစ်ကီလို အမှတ်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအတိုင်း ပေတံဖြင့် တိုင်းတာကာ (၂၀၀)၊ (၄၀၀)၊ (၆၀၀) ဂရမ်အမှတ်များကို မှတ်သားပါ။

တိုက်ရိုက် ပေါင်ချိန်စက်

ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းကို ပေါင်ချိန်စက် အနောက်တွင် လျှောတစ်ခု ထည့်ထားသည်။ ကလေး၏ အလေးချိန်ကို ချိန်ပြီး၊ မှတ်တမ်းပေါ် တိုက်ရိုက် မှတ်သားနိုင်သည်။ ကလေး မကြောက်အောင် ကြမ်းပြင်နှင့် ကပ်လျှက် ချိန်ပေးပါ။

ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းကို အသုံးပြုနည်း

ပထမ မှတ်တမ်းကဒ်၏ အောက်ဖက်ရှိအကွက်တွင် လအမည်ကို ရေးမှတ်ပါ။

ကလေးမွေးသော လကို နှစ်တစ်နှစ်ချင်း၏ ပထမဆုံးအကွက်တွင် စဖြည့်ပါ။ ဤကဒ်ပြားတွင် ကလေးအား မတ်လ (၃) လပိုင်းတွင် မွေးသည်ဟု ဖြည့်ထားသည်။

ရိုးရိုးပေါင်ချိန်စက်

ဒုတိယ ကလေးကို ပေါင်ချိန်ပါ။

ကလေးသည် ဧပြီလတွင် မွေးကာ၊ ယခုလသည် သြဂုတ်လတွင် ရောက်နေပြီး၊ ကိုယ်အလေးချိန် ၆ ကီလိုရှိသည်ဟု ဆိုပါစို့။

တတိယ မှတ်တမ်းကို ကြည့်ပါ။

ကီလိုဂရမ် အမှတ်များကို ကဒ်ပြား၏ ဘေးတွင် ရေးထားသည်။ ကလေး၏ကိုယ်အလေးချိန် မည်မျှရှိသည်ကို ရှာကြည့်ပါ။ ဤကဒ်တွင် (၆) ကီလိုတွင် မှတ်ထားသည်။

ထို့နောက် မည်သည့်လဆိုသည်ကို ကဒ်ပြား၏ အောက်ဖက်တွင် တွေ့နိုင်သည်။ ဤကဒ်တွင် သြဂုတ်လ ဟုရေးထားသည်ကို တွေ့ရမည်။

စတုတ္ထ ၆ ကီလို အလျားလိုက်မျဉ်းနှင့် သြဂုတ်လ ဒေါင်လိုက်မျဉ်းတို့ ဆုံသောနေရာကို ရှာပါ။

မျဉ်းနှစ်ခုဆုံသော နေရာကို အစက်ချမှတ်ပါ။

စာရွက်တစ်ရွက်၏ တောင့်နှင့် ချိန်၍ မည်သည့်နေရာတွင် အစက်ချမှတ်ရမည်ကို ရှာလျှင် ပိုလွယ်သည်။

ကလေး၏အလေးချိန် အလျားလိုက်မျဉ်းကို စာရွက်၏ အပေါ်ဖက် အနားနှင့် တထပ်တည်းကျနေပါစေ။
စာရွက်၏ ဒေါင်လိုက်ကို လအမှတ်မျဉ်းနှင့် ထပ်နေပါစေ။
စာရွက်၏ တောင့်နေရာတွင် အစက်ချမှတ်လိုက်ပါ။

လစဉ်ကလေး ကို ပေါင်ချိန်၍ ကဒ်ပြားပေါ်တွင် အစက်ချမှတ်သွားပါ။

ကလေးက ကျန်းမာပါက၊ လစဉ်ချရသည့် အမှတ်သည် အပေါ်သို့ တက်သွားမည်။

ထိုအမှတ်များကို ဆက်လိုက်ပါက၊ ကလေး၏ ကြီးထွားလာမှုကို မြင်နိုင်သည်။

ကလေးကြီးထွားမှုမှတ်တမ်းကို ဖတ်ရှုနည်း

ကဒ်ပြားပေါ်တွင် တွေ့ရသော မျဉ်းကွေးနှစ်ကြောင်းသည် ကျန်းမာလမ်းကြောင်း "Road to Health" ဟုခေါ်သည်။ ကလေး၏ ကိုယ်အလေးချိန်သည် ဤ လမ်းပေါ်တွင် ကျရောက်နေရမည်။

အမှတ်များကို ဆက်လိုက်ပါက မျဉ်းကြောင်းတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်နေမည်။ ကလေး၏ အလေးချိန်ကို လ၊ နှစ် အလိုက် ဖော်ပြနေမည်။

ကျန်းမာသောကလေးတစ်ယောက်၏ ကိုယ်အလေးချိန်သည် ဤမျဉ်းနှစ်ကြောင်းကြားတွင် ကျရောက်နေမည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကျန်းမာလမ်းကြောင်း "Road to Health" ဟုခေါ်သည်။

အစာအာဟာရ ပြည့်ဝစွာ စားရပါက၊ ကိုယ်အလေးချိန်သည် တဖြည်းဖြည်း တက်လာမည်။ ကလေး၏ ကိုယ်အလေးချိန်သည် ကျန်းမာလမ်းကြောင်း "Road to Health" အတွင်းတွင် ကျရောက်နေမည်။

အာဟာရချို့တဲ့၍ နာမကျန်းဖြစ်သော ကလေးများ၏ မှတ်တမ်းမှာ အောက်ပါပုံအတိုင်း ဖြစ်နေမည်။ ကိုယ်အလေးချိန် အမှတ်များ ဆက်ထားသောမျဉ်းသည် ကျန်းမာလမ်းကြောင်း "Road to Health" ၏ အောက်တွင် ရောက်နေမည်။ ကိုယ်အလေးချိန်မျဉ်းကြောင်းသည် အပေါ်သို့တက်မနေသည့် အပြင် တစ်ဖြောင့်တည်းမရှိပဲ၊ ကောက်ကောက်ကွေ့ကွေ့ ဖြစ်နေမည်။ ကလေးတွင် အသက် အန္တရာယ် ရှိနိုင်သည်။

အထက်ပါ မှတ်တမ်းကဲ့သို့ ဖြစ်နေသောကလေးသည် ကိုယ်အလေးချိန် ဆိုးဆိုးရွားရွား နည်းနေမည်။ ပိန်နေမည်။ အစာ အာဟာရ ပုံမှန် မစားခဲ့ရသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ တီဘီ၊ ငှက်ဖျားကဲ့သို့သော ရောဂါများ ခံစားနေရ၍လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ နှစ်ခုစလုံးလည်း ဖြစ်တတ်သည်။ အဆိုပါကလေးများကို အာဟာရပြည့်ဝသော အစာများကို မကြာခဏ ကျွေးပေးရမည်။ ရောဂါရှိမရှိကိုလည်း စစ်ဆေးပေးရမည်။ ကိုယ်အလေးချိန် ပုံမှန်တက်လာသည်အထိ ကလေးကို ဆရာဝန်၊ ဆရာမများနှင့် မကြာမကြာ ပြသပေးပါ။

အရေးကြီးသည် ကိုယ်အလေးချိန်မျဉ်း တက်နေသလား၊ ကျနေသလား ဂရုစိုက် ကြည့်ပေးပါ။

ကိုယ်အလေးချိန်မျဉ်းကြောင်း မည်သည့်ဘက်သို့ သွားနေသည် (တက်နေသည်၊ ကျနေသည်) က ကိုယ်အလေးချိန်အမှတ်များ ကျန်းမာလမ်းကြောင်း "Road to Health" ရှိနေခြင်း၊ ရှိမနေခြင်းထက် ပို၍ အရေးကြီးသည်။

အန္တရာယ် ဤကလေးသည် ကိုယ်အလေးချိန် ဆက်မတိုးတော့။

ကလေး၏ ဖွံ့ဖြိုးမှုကို ပြသော မှတ်တမ်း

ကလေးကျန်းမာရေးမှတ်တမ်းသည် အရေးကြီးသည်။ သေချာမှတ်တမ်းတင်ထားပါက မိခင်တစ်ဦးအနေနှင့် မည်သည့်အချိန်တွင် ကလေးကို အစာအာဟာရ ပိုကျွေးရမည်၊ ဂရုပိုစိုက်ရမည်ကို သိနိုင်သည်။အဆိုပါ မိသားစုကျန်းမာအောင် မည်သည့်အရာများ လုပ်ရမည်ကို ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများက သိနိုင်သည်။ မိခင်များကိုယ်တိုင်ကလည်း မိမိ၏ကလေးကို မည်မျှထိ တိုးတက်လာအောင် လုပ်နိုင်သည်ကို ဆန်းစစ်နိုင်သည်။

ကလေးတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော ရောဂါများ

ဤစာအုပ်ထဲတွင် ဖော်ပြထားသော ရောဂါများမှာ ကလေးများတွင်လည်း ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ အဖြစ်များသော ရောဂါများကို ဖော်ပြသွားမည်။ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို သက်ဆိုင်ရာ အခန်းတွင် ပြန်လည် ဖတ်ရှုပါ။

မွေးကင်းစ ကလေးငယ်များတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော ရောဂါများကို ပြန်ဖတ်ပါ။

မှတ်သားရန်၊ ကလေးတွင် ရောဂါတစ်ခုဖြစ်ပါက ဆိုးရွားသည့်အဆင့်သို့ အလျင်အမြန်ပင် ရောက်ရှိသွားလေ့ရှိသည်။ လူကြီးများတွင် ရက်ရှည်ဖြစ်ပါမှ အသက်အန္တရာယ်ပြုတတ်သော ရောဂါသည် ကလေးများတွင် နာရီပိုင်းအတွင်းမှာပင် အသက်အန္တရာယ်ရှိစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ရောဂါများ၏ ကနဦး လက္ခဏာများကို သိရှိထားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ စောစောစီးစီး ကုသနိုင်မည်။

အာဟာရ ချို့တဲ့သော ကလေး

အစာအာဟာရ ဝဝလင်လင် မစားရသောကြောင့် ကလေးငယ်များ အာဟာရချို့တဲ့လေ့ရှိသည်။ သို့မဟုတ်ပါကလည်း ပြောင်း၊ ထမင်း၊ တို့ကိုသာ အဓိကထားစားနေလျှင် အရေးကြီး အာဟာရများ မစားမီ ဗိုက်ပြည့်သွားသောကြောင့် ထို အရေးကြီး အာဟာရများ စားမဝင်တော့ပဲလည်း ဖြစ်တတ်သည်။ အချို့ဒေသမှ ကလေးများ၏ နေ့စဉ်စားသုံးသော အစာထဲတွင် ဗီတာမင် အေ၊ အိုင်အိုဒင်း ကဲ့သို့သော အရေးကြီး သက်စောင့်ဓာတ်များ ချို့တဲ့နေလေ့ရှိသည်။ ကလေးများအတွက် အစားအစာများအကြောင်းကို အခန်း ၁၁ တွင် အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်သည်။

ဤကလေးနှစ်ဦးသည် အာဟာရချို့တဲ့နေသည်။

ကလေးတစ်ဦး အာဟာရချို့တဲ့ပါက အခြားဝေဒနာများကိုပါ ခံစားရမည်။

သိပ်မဆိုးပါက

ဖွံ့ဖြိုးမှုနှေး
ဗိုက်ပူနံကား
ပိန်
အစားအသောက်ပျက်
အားမရှိ
အသားအရေ ဖျော့တော့ (သွေးအားနည်း)
မြေမှုန်များ ကောက်စား (သွေးအားနည်း)
ပါးစပ်တောင့်တာင့်တွင် အနာဖြစ်
မကြာခဏ အအေးမိ၊ ရောဂါပိုးဝင်
ကြက်မျက်သင့် (ညအခါ မမြင်)

ပိုဆိုးလာပါက

ပေါင်ချိန် အနည်းငယ်သာတက်/ လုံးဝမတက်
ခြေထောက် ဖောရောင် (တစ်ခါတစ်ရံ မျက်နှာဖောရောင်)
အညိုကွက်များထ၊ အရေခွံကွာ၊ အနာဖြစ်
ဆံပင်ပါး၊ ဆံပင်ကျွတ်
ပျော်ချင်စိတ်ပျောက်၊ ကစားချင်စိတ်ပျောက်
ပါးစပ် ခံတွင်း အနာပေါက်
ဥာဏ်ရည်ထိုင်း
မျက်သားခြောက် (xeropthalmia)
မျက်စိကွယ်

အာဟာရချို့တဲ့သည့် ရောဂါကို အခြောက် (dry malnutrition or marasmus) နှင့် အစို (wet malnutrition or kwashiorkor) ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိသည်။

အာဟာရချို့တဲ့သည့် လက္ခဏာများကို ဝမ်းလျှောအပြီး၊ ဝက်သက်ပေါက်အပြီးတွင် ထင်ရှားစွာ တွေ့နိုင်သည်။ ဖျားနာနေသောကလေးနှင့် နာလန်ထကလေးကို ပုံမှန်ကလေးထက် အစာအာဟာရ ပိုများများ ကျွေးပေးရမည်။

အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကို ကာကွယ်ရန်၊ သင့်ကလေးကို ဝဝလင်လင်ကျွေးပါ။
ခဏခဏ ကျွေးပါ။ စွမ်းအင်ပိုများများ ပါသော အစာများဖြစ်သည့်
အဆီ၊ ဆီ ကဲ့သို့သော အစာများကို ထည့်ကျွေးပါ။ သက်စောင့်ဓာတ် (vitamins)
များပါဝင်သည့် အသီးအရွက်၊ အနှံများနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ ကြီးထွား စေသည့်
အသားဓာတ် (protein) များပါဝင်သည့် ပဲအမျိုးမျိုး၊ နို့၊ နွားနို့၊
ဥ၊ ငါး နှင့် အသားတို့ကို ထည့်ကျွေးပေးပါ။

ဝမ်းလျှော၊ ဝမ်းပျက်ခြင်း (Diarrhoea, Dysentry)

ဝမ်းလျှောနေသော ကလေးများတွင် အရေးအကြီးဆုံး အန္တရာယ်မှာ ရေဓာတ် ခမ်းခြောက်ခြင်း (dehydration) ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာမှ ရေပမာဏ များစွာဆုံးရှုံးသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဓာတ်ဆားရည်ဖြင့် ရေဓာတ်ပြန်လည် ဖြည့်တင်း (rehydration) ပေးရန် လိုအပ်သည်။ နို့စို့ကလေးငယ် ဖြစ်ပါက နို့ဆက်တိုက်ပေးရန် အရေးကြီးသည်။ ဓာတ်ဆားရည်လည်း တိုက်ပေးပါ။

ဒုတိယ အရေးကြီးသည့် အန္တရာယ်မှာ အာဟာရချို့တဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အာဟာရရှိသော အစားအစာများကို စားနိုင်သလောက်၊ စားချင်သလောက် ကျွေးပါ။

ကိုယ်ပူခြင်း (Fever)

ကလေးငယ်များတွင် ကိုယ်အပူချိန် (၃၉) ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ် ထိပူသည်နှင့် တက် (seizure or febrile fits) တတ်သည်။ ကိုယ်အပူချိန်ကျရန် အဝတ်များ ချွတ်ပစ်ရမည်။ မအီမသာဖြစ်နေပုံရလျှင်၊ ငိုနေလျှင် ကိုယ်ပူကျဆေး ပါရာဆီတမော (paracetamol) (သို့မဟုတ်) အိုင်ဗျူပရိုဖင် (ibuprofen) ကို ဆေးညွန်းအတိုင်း တို်က်နိုင်သည်။ ထို့အပြင် ရေများများတိုက်ပေးရမည်။ ကိုယ်အရမ်းပူလျှင် (အဖျားကြီးလျှင်) ရေအေး လောင်းပေးနိုင်သည်။ ယပ်ခပ်ပေးနိုင်သည်။ အဖျားတက်စေသော အကြောင်းရင်းကို ရှာ၍ ကုသပေးပါ။

တက်ခြင်း (Seizures, fits, convulsions)

ကလေးများတွင် တက်စေတတ်သော ရောဂါများမှာ ကိုယ်အပူချိန်တက်ခြင်း၊ ရေဓာတ်ခန်းခြောက်ခြင်း၊ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ၊ ငှက်ဖျားနှင့် ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ခြင်း တို့ဖြစ်သည်။ ကိုယ်အပူချိန်တက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပါက မြန်မြန်အေးအောင် ပြုစုပါ။ ရေဓာတ်ခန်းခြောက်ခြင်း၊ ငှက်ဖျားနှင့် ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ခြင်း လက္ခဏာများကို ရှာကြည့်ပါ။ ကိုယ်လည်းမပူ၊ အခြားရောဂါလက္ခဏာများလည်းမတွေ့၊ ကလေးကလည်း ကျန်းကျန်းမာမာရှိနေပါက ဝက်ရူးပြန်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ တက်နေသောကလေးသည် မေးရိုးက ဦးစွာခိုင်သွားပြီးမှ ကျန်တစ်ကိုယ်လုံး ဝ၏ ကြွက်သားများ တောင့်တင်းသွားလျှင် မေးခိုင်ရောဂါကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ခြင်း

ဝက်သက်၊ ပါးချိတ်ရောင်နှင့် အခြားသော ရောဂါများကြောင့် ဦးနှောက်အမြှေးရောင်တတ်သည်။ တီဘီရောဂါသည် မိခင်များ၏ ကလေးများတွင်လည်း တီဘီဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါ ဖြစ်တတ်သည်။ ဖျားနာနေသော ကလေးတစ်ဦး၊ ဦးခေါင်းနောက်သို့ လှန်နေပြီး၊ ရှေ့သို့ ပြန်ငုံ့မရအောင် မာတောင့်နေကာ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဂနာမငြိမ်ပဲ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေပါက ဦးနှောက်အမြှေးရောင်နေမည်မှာ သေချာသည်။

သွေးအားနည်းခြင်း

ကလေးများတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသော လက္ခဏာများ

ဖြူဖတ်ဖြူရော်ဖြစ် (အတွင်းမျက်ခွံ၊ သွားဖုံး၊ လက်သည်းတိုတွင်)
အားနည်း၊ အမောမခံ
မြေမှုန့်စား

ဖြစ်စေသော အကြောင်းရင်းများ

သံဓာတ်နဲသော အစာများ
အစာလမ်းကြောင်းတွင် ပိုးရှိခြင်း (နာတာရှည်)
သန်ချိတ်ကောင် ရှိခြင်း
ငှက်ဖျား

ကာကွယ်ခြင်းနှင့် ကုသခြင်း

သံဓာတ်များသော အစာများစားခြင်း (အသား၊ ဥနှင့် ပဲ၊ မြေပဲ၊ အစိမ်းရင့်ရောင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ)
သံဓာတ်နည်းစေသော အကြောင်းရင်း ရောဂါကို ရှာဖွေကုသပါ။ သန်ချိတ်ကောင်ပေါသောဒေသများတွင် ခြေဗလာနှင့် မသွားရ။
သန်ချိတ်ကောင်ဟုထင်ပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းက ကလေး၏ မစင်အနည်းကို ယူ၍၊ အဏုကြည့်မှန်ပြောင်းနှင့် သန်ချိတ်ကောင်၏ ဥကိုရှာပါ။ တွေ့လျှင် ကုပါ။
လိုအပ်လျှင် သံဓာတ်ဆေးပြား (ferrous sullihate) ကို တိုက်ပါ။

သတိပြုရန် မွေးကင်းစကလေးနှင့် ကလေးငယ်များကို သံဓာတ်ဆေးပြား မတိုက်ရ။ အဆိပ် သင့်စေတတ်သည်။ ဆေးပြားအစာ သံဓာတ်အရည်ကို တိုက်နိုင်သည်။ သို့မဟုတ် ဆေးပြားကို ကျိတ်ကာ အစာနှင့် ရော၍ ကျွေးနိုင်သည်။

သန်ကောင်ရောဂါ

မိသားစုဝင် ကလေးတစ်ယောက်သန်ထလျှင်၊ ကျန်မိသားစုဝင်အားလုံးလည်း သန်ချသင့်သည်။ သန်ကောင်ရောဂါ မရှိစေရန် ကလေးများကို

သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေမနေ စောင့်ကြည့်ပါ။
အိမ်သာ သုံးပါ။
ခြေဗလာနှင့် မနေရ။ ဖိနပ်အမြဲစီးပေးပါ။
အသား၊ ငါး မကျက်တကျက်/ အစိမ်း မစားရ။
ကျိုချက်ပြီးသောရေ (သို့မဟုတ်) ရေသန့်ကိုသာ သောက်ပါ။

အရေပြားရောဂါများ

ကလေးများတွင် အဖြစ်များသော ရောဂါများမှာ

ဝဲ
ခြေဖဝါး အနာ
ပွေးနှင့် အရေပြားမှိုစွဲရောဂါ တို့ဖြစ်သည်။

အရေပြားရောဂါမဖြစ်စေရန် သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေ/မနေ စောင့်ကြည့်ပါ။

မကြာခဏ ရေချိုးပေးပါ။
အိပ်ယာခင်းများကို လှျော်ပါ။ နေလှန်းပါ။
အရေပြားရောဂါရှိသောကလေးအား အခြားကလေးများနှင့် အတူ မဆော့၊ မအိပ်ပါစေနှင့်။ ဆေးကုပေးပါ။

မျက်လုံးနီခြင်း (မျက်သားရောင်ခြင်း) (Conjunctivitis)

အဝတ်သန့်သန့်ကို ရေသန့်သန့်တွင်စွတ်၍ မျက်ဝတ်များကို မကြာခဏ သုတ်ပစ်ပါ။ မျက်စဉ်းဆေးကို မျက်ခွံအတွင်းဝင်အောင် တစ်ရက်လျှင် ၃၄ ကြိမ် ခတ်ပါ။ အခြားကလေးများနှင့် မဆော့၊ မအိပ်ပါစေနှင့်။ ရက်အတန်ကြာထိ မပျောက်လျှင် ကျန်းမာရး ဝန်ထမ်းနှင့် ပြပါ။

အအေးမိ နှာစေးခြင်း cold and 'flu'

အအေးမိနှာဆေးခြင်းသည် ကလေးများတွင် မကြာခဏဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ဖြစ်လျှင် နှာရည် ယိုမည်။ ကိုယ်အနည်းငယ် ပူမည်။ ချောင်းဆိုးမည်။ တစ်ခါတစ်ရံ လည်ချောင်းနာမည်။ ဝမ်းလျှောမည်။ သို့သော် အန္တရာယ်မရှိပါ။

ရေများများတိုက်ပါ။ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး (ပါရာဆီတမော paracetamol) တိုက်နိုင်သည်။ ကလေးက အိပ်ယာထဲ လဲနေချင်ပါက လှဲနေပါစေ။ အစာကောင်းကောင်းနှင့် အသီးများများ ကျွေးက မြန်မြန် ပြန်ကောင်းလာမည်။

ပင်နီဆီလင်၊ တက်ထရာဆိုက်ကလင်းကဲ့သို့သော ပိုးသတ်ဆေးများ မတိုက်ရ။ ဆေးထိုးရန် မလိုပါ။

အအေးမိနှာစေးပြီး၊ ကိုယ်အပူ တက်နေမည်၊ အသက်ရှူမြန်နေမည် ဆိုပါက အဆုတ်ရောင်ရောဂါ (pneumonia) ဖြစ်နေနိုင်သည်။ ပိုးသတ်ဆေးပေးရမည်။ နားပြည်တည်နာ ရှိ/မရှိနှင့် အာသီးရောင်/မရောင် စစ်ဆေးပါ။

ကလေးတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော အခြားရောဂါများ

နားကိုက်ခြင်း၊ နားပိုးဝင်ခြင်း

ကလေးငယ်များတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ အအေးမိ နှာစေးဖြစ်ပြီး၊ ရက်ပိုင်းအတွင်း၊ ဖြစ်တတ်သည်။ ကိုယ်ပူလာမည်၊ ငိုမည်၊ ဦးခေါင်းဘေး နှစ်ဘက်ကို လက်နှင့် ပွတ်နေမည်။ တစ်ခါတစ်ရံ နားမှ ပြည်များထွက်မည်။ အချို့ကလေးများတွင် အန်မည်၊ ဝမ်းလျှောမည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးငယ်များ ဝမ်းလျှောပြီး၊ ကိုယ်ပူလျှင် နားကို စစ်ဆေးကြည့်ရန် မမေ့ပါနှင့်။

ကုသခြင်း

နားတွင်းပိုးဝင်လျှင် အလွန်နာသည်။ သို့သော် ကလေးငယ်ကျန်းမာလျှင် အလိုလို ပျောက်သွားတတ်သည်။ နားကိုက်လျှင် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး paracetmol (acetaminophen) တိုက်နိုင်သည်။
ကလေးကိုယ်တိုင် ချူချာလျှင်၊ ရက်အတန်ကြာသည်အထိ အလိုလို မပျောက်လျှင် သို့မဟုတ် ပြည်နှင့် သွေးများထွက်နေလျှင် ပိုးသတ်ဆေး ကိုထရိုင် မိုဇာဇော cotrimoxazole (သို့မဟုတ်) အမောဇီစီလင် amoxicillin တိုက်ပါ။ အသက် ၆ လအောက် မည်သည့် နားနာသည့်ကလေးကို မဆို ပိုးသတ်ဆေးတိုက်ရမည်။
နားအတွင်းမှ ပြည်များကို ဝါဂွမ်းသန့်သန့်နှင့် သုတ်ပေးပါ။ ဖယ်ပေးပါ။ ဝါဂွမ်းနားကြပ်ကို နားထဲတွင် ထည့်ထားနိုင်သည်။ နားပြည်ယိုနေသော ကလေးကို ရေပံမှန်ချိုးပေးရမည်။ သို့သော် နားနာပျောက်ပြီး ၂ ပါတ်အထိ ရေမကူးရ။

ကာကွယ်ခြင်း

ကလေးများ နှာစေးပါက နှပ်သုတ်တတ်ရန် သင်ကြားပေးပါ။ ပါးစပ်ပိတ် လေမမှုတ်ပါစေနှင့်။
ကလေးကို အိပ်လျှက် နို့ဗူးမစို့ပါစေနှင့်။ နို့များ နှာခေါင်းမှ အထက်သို့ စီးသွားပြီး၊ နားထဲသို့ ပိုးဝင်စေလိမ့်မည်။
ကလေးနှာပိတ်နေပါက နှပ်များကို အရည်ပျော်အောင် ဆားရည်အစက်ချကာ ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပစ်ပါ။

နားအတွင်း ပိုးဝင်ခြင်း

နားအတွင်း ပိုးဝင်မဝင်သိလိုပါက နားရွက်ကို အသာအယာဆွဲ၍ ကြည့်ပါ။ နာနေပါက ပိုးရှိနိုင်သည်။ ရေရောထားသော ရှာလကာရည် (ရှာလကာရည် တစ်ဇွန်းကို ရေကျက်အေး တစ်ဇွန်းနှင့် ရောပါ။) ကို နားအတွင်းသို့ တစ်ရက်လျှင် ၃၄ ကြိမ် အစက်ချပေးပါ။ ကိုယ်ပူလျှင်သော်၄င်း၊ ပြည်ယိုလျှင်သော်၄င်း ပိုးသတ်ဆေး antibiotics တစ်ခုခု တိုက်ပါ။

လည်ချောင်းနာခြင်းနှင့် အာသီးရောင်ခြင်း

အအေးမိခြင်း၏ နောက်ဆက်တွဲရောဂါများဖြစ်သည်။ လည်ချောင်းနီနေမည်။ အစာမျိုလျှင် နာမည်။ အာသီးများ (အာခံတွင်း၏ အနောက်၊ ဘေးနှစ်ဖက်တွင် ရှိသော သားငန်ရည် အကျိတ်နှစ်ခု) ရောင်နေမည်။ နာနေမည်။ ပြည်များထွက်နေမည်။ ကိုယ်အပူချိန် ၄၀ ဒီဂရီထိ ရှိမည်။

ကုသခြင်း

ဆားရည်နွေးနွေး (ဆားတစ်ဇွန်းကို ရေတစ်ဖန်ခွက်နှင့် ရော) နှင့် ပလုတ်ကျင်းပါ။
နာလျှင် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး (ပါရာဆီတမော paracetamol) တိုက်နိုင်သည်။
(အစာမျိုလျှင် နာနေသော်လည်း) ရေများများ ဝင်အောင်တိုက်ပါ။ ရေနွေးကြမ်း သို့မဟုတ် သစ်သီးဖျော်ရည် တိုက်ပါ။

အကယ်၍ ရုတ်တရက် နာလာပြီး၊ ကိုယ်ပူလာပါက သို့မဟုတ် ထိုကဲ့သို့ ၃ ရက်ဆက်တိုက် ဖြစ်နေပါက အောက်ပါအတိုင်း လုပ်ဆောင်ပါ။

အာသီးရောင်ခြင်းနှင့် လေးဖက်နာရောဂါ

အအေးမိပြီးတိုင်း၊ အာသီးရောင်/ နာပါက ပိုးသတ်ဆေးသုံးကုသခြင်း ဆက်မလုပ်သင့်တော့ပါ။ အကျိုးထူးမည် မဟုတ်ပါ။ ပလုတ်ကျင်းပါ။ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးပါ။

သို့သော် အာသီးရောင်ခြင်း တစ်မျိုးဖြစ်သည့် စထရက်ပိုးကြောင့် အာသီးရောင်ခြင်း (strep throat) ကိုမူ ပင်နီဆလင် penicillin နှင့် ကုရသည်။ ကလေးများနှင့် လူငယ်များတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ရုတ်တရက် လည်ချောင်းနာလာမည်၊ ကိုယ်ပူမည်၊ အအေးမိခြင်းလည်းမရှိ၊ ချောင်းလည်းမဆိုး။ အာခံတွင်း အနောက်ဖက်ပိုင်းနှင့် အာသီးတို့ နီရဲနေမည်၊ မေးရိုုးအောက်နှင့် လည်ပင်းရှိ သားငန်ရည်အကျိတ်များ ရောင်နေမည်။ နာမည်။

ပင်နီဆလင် (penicillin) ၁၀ ရက်တိုက်ရမည်။ ပင်နီဆလင်ကို အချိန်မီ ၁၀ ရက်အပြည့် တိုက်ဖြစ်ပါက လေးဖက်နာရောဂါ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။ အခြားကလေးများနှင့် အတူမအိပ်စေရ၊ ကူးတတ်သည်။

လေးဖက်နာရောဂါ

ကလေးများနှင့် လူငယ်များတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ စထရက်ပိုးကြောင့် အာသီးရောင်ခြင်း (strep throat) ဖြစ်ပြီး၊ ၁၃ ပါတ်အတွင်းတွင် ဖြစ်တတ်သည်။

အဓိက လက္ခဏာများ (အောက်ပါ လက္ခဏာများမှ အချို့ကိုသာ တွေ့ရမည်။)

ကိုယ်ပူမည်
လက်ကောက်ဝတ်နှင့် ခြေကျင်းဝတ် အဆစ်များနာမည်။ ဒူးနှင့် တံတောင်ဆစ်များလည်း နာလာမည်။ အဆစ်များ ရောင်မည်။ ပူနေမည်၊ နာမည်။
အရေပြားအောက်တွင် အနီရောက် မျဉ်းကွေး သို့မဟုတ် အဖုများ ထွက်လာမည်။
လှုပ်ရှားမှုများ ထိန်းချုပ်ရခက်လာမည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ကိုယ်လက်များ လှုပ်ရမ်းနေမည်။
ပိုဆိုးလာပါက အားအင်ချိလာမည်၊ မောမည်၊ ရင်ဘတ်နာမည်။

ကုသခြင်း

လေးဖက်နာရောဂါဖြစ်သည်ဟု ထင်ပါက ကျန်းမာရးဝန်ထမ်း၊ ဆရာဝန်နှင့် ပြပါ။ နောက်ဆက်တွဲ ရောဂါအဖြစ် နှလုံးရောဂါ ဖြစ်တတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ပင်နီဆလင် penicillin တိုက်ပါ။
အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး အက်စပရင် (aspirin) (ခပ်ပြင်းပြင်း) တိုက်ပါ။ အသက် ၁၂ နှစ်အရွယ် ကလေးကို ၃၀၀ မီလီဂရမ် ပြင်းအားရှိသော အက်စပရင် ၂ ပြားကို ၄ ကြိမ်တိုက်နိုင်သည်။ အစာအိမ်နာစေတတ်သဖြင့် အစာစားပြီးမှ သောက်ပါစေ။ နွားနို့နှင့် တိုက်ပါက ပိုကောင်းသည်။ နားအူပါက လျော့တိုက်ပါ။

ကာကွယ်ခြင်း

လေးဖက်နာမဖြစ်ရန် စထရက်ပိုးကြောင့် အာသီးရောင်ခြင်း (streli throat) ကို ပင်နီဆလင် penicillin တိုက်၍ စောစောကုပါ။ ၁၀ ရက်တိုက်ပါ။
လေးဖက်နာမဖြစ်ရန်၊ နှလုံးရောဂါ မဖြစ်ရန်နှင့် လေးဖက်နာရောဂါ ဖြစ်ဖူးသည့် ကလေးများကို ပင်နီဆလင် penicillin ၁၀ ရက်တိုက် ကုရမည်။ အကယ်၍ နှလုံးရောဂါ လက္ခဏာများ တွေ့နေရပြီဆိုလျှင် ပင်နီဆလင် penicillin ပုံမှန် ဆက်သောက်ရန် လိုသည်။ ဘင်ဇာဒင်း ပင်နီဆလင် benzathine penicillin ထိုးဆေး တစ်လ တစ်ခါ ထိုးလျှင်လည်း ရပါသည်။ တစ်သက်လုံး သောက်နေ/ ထိုးနေရမည် ဖြစ်သည်။ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်း၊ ဆရာဝန်များ၏ ညွန်ကြားချက်အတိုင်း ဆက်ကုပါ။

ကလေးများတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော ကူးစက်ရောဂါများ

ရေကျောက်ရောဂါ (Chickenpox)

ဗိုင်းရပ်ပိုးတစ်မျိုးကြောင့် ဖြစ်သည်။ ရောဂါရှိသော ကလေးတစ်ဦးထံမှ ကူးစက်ခံရခြင်းဖြစ်သည်။ ၂၃ ပါတ်အတွင်း လက္ခဏာများ ပေါ်သည်။

လက္ခဏာများ

အစက်များ၊ အရည်ကြည်ဖုများ၊ အနာဖေးများ

အနီရောင်၊ အစက်များ ပေါ်လာမည်။ ယားသည်။ အဖုငယ်ဖြစ်လာပြီး၊ အရည်ကြည်ဖု အဖြစ်ပြောင်းသွားမည်။ နောက်ဆုံး အနာဖေး ဖြစ်သွားမည်။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် အလျင်ပေါ်ပြီး၊ မျက်နှာ၊ လက်မောင်းနှင့် ခြေထောက်များတွင် ပေါ်လာမည်။ အစက်များ၊ အရည်ကြည်ဖုများ၊ အနာဖေးများအဖြစ် တစ်ပြိုင်တည်း ပြောင်းသွားမည်။ ကိုယ်ငွေ့ငွေ့ ပူတတ်သည်။

ကုသခြင်း

တစ်ပါတ်ကြာပါက ပျောက်သွားလေ့ရှိသည်။ ရေနွေးချိုး၊ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပါ။ အယားပြေစေရန် ရေအေးစိမ်ထားသော အဝတ် အေးအေးနှင့် ရေပတ်တိုက်ပါ။ လက်သည်း တိုတို ညႇပ်ပေးပါ။ အနာဖေးများ ပိုးဝင်ပါက သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်အောင် ထားပေးပါ။ ရေနွေးစိမ်ထားသော အဝတ်ဖြင့် အုပ်ပေးပါ။ ပိုးသတ်ဆေးပါသော လိမ်းဆေး လိမ်းပေးပါ။ ကလေးအား မကုပ် ပါစေနှင့်။

ဝက်သက် (Measles)

အာဟာရချို့တဲ့နေသော (သို့မဟုတ်) တီဘီရောဂါ ခံစားနေရသော ကလေးငယ်များတွင် ဝက်သက်ရောဂါဖြစ်ပါက အန္တရာယ် များသည်။ ရောဂါရှိသောသူအနား နေမိပြီး၊ ၁၀ ရက်အကြာတွင် ဖြစ်တတ်သည်။ အအေးမိသည့် လက္ခဏာများတွေ့ရမည်။ ကိုယ်ပူမည်၊ နှာရည်ယိုမည်၊ မျက်လုံးများ နီပြီး၊ နာမည်။ ချောင်းဆိုးမည်။

ကလေးသည် တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုဆိုးလာမည်။ ပါးစပ်နာမည်။ ဝမ်းလျှောမည်။

၂၃ ရက်ကြာသော်၊ ဆားပွင့်နှင့် တူသော အဖြူရောင်အစက်သေးလေးများ အာခံတွင်းအတွင်း ပေါ်လာမည်။ နောက်ထပ် ၁၂ ရက်အကြာတွင် အနီပြင်များထွက်လာမည်။ ၄င်းအနီပြင်များသည် နားအနောက်ဖက်နှင့် လည်ပင်းတွင် စပေါ်မည်။ ထို့နောက် မျက်နှာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်၊ နောက်ဆုံး လက်နှင့် ခြေတို့တွင် ပြန့်သွားမည်။ အနီကွက်များသည် ၅ ရက်ကြာရှိနေမည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အမဲစက်များ ပေါ်တတ်သည်။ အရေပြားအောက်တွင် သွေးယိုစိမ့်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဝက်သက် အနက် (Black measles) ဟုခေါ်သည်။ ရောဂါ အလွန်ပြင်းသည့် လက္ခဏာ တစ်ခုဖြစ်သည်။ အမြန်ကုပါ။

ကုသခြင်း

ကလေးကို အိပ်ရာထဲတွင် နားနေပါစေ။ အရည် များမျာတိုက်ပါ။ အာဟာရရှိသော အစားအစာကောင်းကောင်းကျွေးပါ။ အဖတ် မမျိုနိုင်ပါက စွပ်ပြုတ်ရည် တိုက်ပါ။ နို့မစို့နိုင်ပါက၊ မိခင်နို့ကို ညစ်၍ ဇွန်းနှင့် တိုက်ပါ။
တတ်နိုင်ပါက မျက်စိ မထိရန် ဗီတာမင် အေ (vitamin A) တိုက်ပါ။
ကိုယ်ပူခြင်း နှင့် ကိုက်ခဲမှုအတွက် ပါရာဆီတမော တိုက်ပါ။
နားကိုက်လာပါက ပိုးသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုး (antibiotic) တိုက်ပါ။
အဆုပ်ရောင်၊ ဦးနှောက်အမြှေးရောင် သည့်လက္ခဏာတွေ့ရလျှင်သော်၄င်း၊ နားကိုက်လာမည်၊ ဗိုက်နာလာမည် ဆိုပါက ဆရာဝန်နှင့် ပြသရန် လိုသည်။
ဝမ်းလျှောပါက ဓာတ်ဆားရည်ကိုက်ပါ။

ကာကွယ်ခြင်း

ဝက်သက်ရောဂါဖြစ်နေသော ကလေးကို အခြားကလေးများနှင့် ခွဲထားပါ။ မောင်နှမများနှင့်ပင် မတွေ့ပါစေနှင့်။ အထူးသဖြင့် အစာ အာဟာရ ချို့တဲ့သောကလေး၊ တီဘီရှိသော ကလေးများ၊ နာတာရှည်ရောရှိသော ကလေးများနှင့် မတွေ့ပါစေနှင့်။ ဝက်သက်ရောဂါဖြစ်နေသော အိမ်သို့ အခြားအိမ်မှ ကလေးများ သွားမလည်ရ။ ရောဂါဖြစ်နေသော အိမ်မှ ရောဂါ မဖြစ်သေးသော မိသားစုဝင်များပင်လျှင် လူအများ စုဝေး သွားလာတတ်သော နေရာများဖြစ်သည့် ဈေး၊ စတိုးဆိုင်များသို့ ၁၀ ရက်အတွင်း မသွားသင့်ပေ။

ဝက်သက်ရောဂါကြောင့် အသက်အန္တရာယ်မဖြစ်စေရန်၊ ကလေးများအား အစာအာဟာရ ကောင်းကောင်း ကျွေးပါ။ ကာကွယ်ဆေးလည်း ထိုးထားပါ။

ဂျာမန်ဝက်သက် (ဂျိုက်သိုးရောဂါ) German Measles

ဝက်သက်ရောဂါကဲ့သို့ မဆိုးရွားပါ။ ၃၄ ရက်ကြာ ဖြစ်တတ်သည်။ အနီပြင်များပေါ်မည်။ ဇက်နှင့် လည်ပင်းတွင်ရှိသော အကျိတ်များ ရောင်ပြီး နာနေတတ်သည်။ ကိုယ်ငွေ့ငွေ့ပူမည်။

အိပ်ယာထဲတွင်သာ နေနေသင့်သည်။ ကိုယ်ပူပါက ပါရာဆီတမော တိုက်နိုင်သည်။

ကိုယ်ဝန်သည်တစ်ဦး ကိုယ်ဝန်သက် ပထမ ၃ လအတွင်း German Measles ဖြစ်ပါက ကိုယ်လက်အင်္ဂါ ချို့ယွင်းသော ကလေး မွေးတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် German Measles မဖြစ်ဘူးသေးသော (ဖြစ်ဘူးသည်ဟု မသေချာပါကလည်း) ကိုယ်ဝန်သည်မိခင်သည် ဤဝက်သက်ရောဂါ ဖြစ်နေသည်ဟု ထင်ရသော ကလေးမှ ဝေးဝေးနေပါ။ German Measles နှင့် ပါတ်သက်သော ကိုယ်ခံအားရှိသွားစေရန်အလို့ငှာ မိန်းကလေးပျိုများ နှင့် ကိုယ်ဝန်မဆောင်သေးသောမိခင်များသည် German Measles ရောဂါဖြစ်အောင်၊ ရေဂါပိုးနှင့် ကြိုတင် ထိတွေ့ ကူးစက်အောင် လုပ်နိုင်သည်။ ကာကွယ်ဆေးရှိသော်လည်း၊ ရှားသည်။

ပါးချိတ်ရောင်ခြင်း Mumps

ရောဂါရှိသူနှင့် ကြုံတွေ့မိပြီး၊ ၂၃ ရက်အကြာတွင် ရောဂါ လက္ခဏာများ စပေါ်မည်။

ကိုယ်ပူမည်၊ ပါးစပ်ဟလျှင် အစာဝါးလျှင် နာမည်။ ၂ ရက်အတွင်း နားအောက်ဖက်၊ မေးရိုးတောင့်တွင် ရောင်လာမည်။ ပထမတစ်ဖက်တွင် စပေါ်ပြီး၊ အခြားတဖက်သို့ ကူးသွားမည်။

ကုသခြင်း

၁၀ ရက်ကြာသော် အလိုလိုပျောက်သွားမည်။ ဆေးသောက်စရာမလိုပါ။ နာကျင်မှုသက်သာစေရန်နှင့် ကိုယ်ပူကျစေရန် ပါရာဆီတမော paracetamol သို့မဟုတ် အိုင်ဗျူပရိုဖင် ibuprofen တိုက်ပါ။ အာဟာရရှိသော အစာ ပျော့ပျော့ကျွေးပါ။ ပါးစပ်နှင့် ခံတွင်းကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်းထားပါ။

နောက်ဆက်တွဲ ဆိုးကျိုးများ

အသက် ၁၁ နှစ်အထက် ကလေးများနှင့် လူကြီးများတွင် တစ်ပါတ်အကြာတွင် ဗိုက်နာတတ်သည်။ ယောကျာ်းများတွင် ဝှေးစေ့ရောင်တတ်သည်။ နာနေမည်။ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်ပါက အရောင်ကျ၊ အနာသက်သာစေရန် ရေခဲအုပ်ပေးပါ။ အဝတ်စို အေးအေးနှင့်လည်း အုပ်ပေးနိုင်သည်။

ဦးနှောက်အမြှေးရောင်သော လက္ခဏာနှင့် နားအကြားအာရုံ သိပ်မကောင်းတော့ပါက ဆရာဝန်နှင့် ပြရန်လိုပါသည်။

ရက်တစ်ရာချောင်း Whooping Cough

ရောဂါရှိသူနှင့် ကြုံတွေ့မိပြီး၊ ၁၂ ပါတ်အကြာတွင် ရောဂါ လက္ခဏာများ စပေါ်မည်။ ကိုယ်ပူမည်။ နှာရည်ယိုမည်။ ချောင်းဆိုးမည်။

၂ ပါတ်ကြာသော် အသံမြည်ချောင်းဆိုးမည်။ အသက်မရှူနိုင်ပဲ၊ ချွဲပြစ်ပြစ်သလိပ်မဟပ်ထုတ်နိုင်မချင်း ဆက်တိုက်ချောင်းဆိုးမည်။ သလိပ်ထွက်သွားမှသာ အသက်ရှူသွင်းနိုင်ပြီး၊ အသက်ရှူသွင်းသံ ကျယ်ကျယ်ကို (whoop) ဖြစ်စေသည်။ ချောင်းဆိုးနေစဉ်၊ နှုတ်ခမ်းနှင့် လက်သည်းများ ပြာနှမ်းနေမည်။ အသက်ရှူသွင်းလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အန်တတ်သည်။ နောက်တစကြိမ် ချောင်းမဆိုးခင်ထိ အကောင်းပကတိ ဖြစ်နေမည်။

၃ လထိကြာသွားတတ်သည်။

တစ်နှစ်အောက်ကလေးများတွင် ဖြစ်ပါက အသက် အန္တရာယ်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် စောလျင်စွာ ကာကွယ်ဆေးထိုးကာ ကာကွယ်ထားရမည်။ ကလေးငယ်များတွင် ရောဂါလက္ခဏာ မထင်ရှား၊ မပေါ်လွင်ဖြစ်နေတတ်သည်။ သင့်အနီးအနားတစ်ဝိုက် ကလေးအတော်များများ ချောင်းဆိုးမည်၊ ချောင်းဆိုးသည်နှင့် မျက်လုံးများ ရောင်အမ်းလာမည် ဆိုပါက ရက်တရာချောင်း ြှှhooping Cough ဟုမှတ်ယူကာ ကုသပေးပါ။

ကုသခြင်း

ပဋိဇီဝဆေးများကို ချောင်းမဆိုးခင် လက်ဦးအောင်ပေးနိုင်မှသာ ထိရောက်သည်။ ၆ လအောက်ကလေးများကို လက္ခဏာပေါ်ပေါ်ချင်း ကုသပေးပါ။ အရီဒြိုမိုင်ဆင် Erythromycin တိုက်ပါ။ မရှိပါက ကိုထရိုင်မိုဇာဇော Cotrimoxazole ပေးနိုင်သည်။ သို့သော် အသက် (၈) ပါတ်ကျော်မှသာ ကိုထရိုင်မိုဇာဇော ပေးနိုင်သည်ကို သတိပြုပါ။
ချောင်းဆိုးရင်း တက်တတ်ပါက ဖီနိုဘာဘီတယ် phenobarbital တိုက်ပါ။
ချောင်းဆိုးပြီး၊ အသက်ရှူရပ်သွားပါက ကလေးအား လှန်လိုက်ပြီး၊ သလိ်ပ်များကို သင်၏ လက်ချောင်းနှင့် နှိုက်ထုတ်ပစ်ပါ။ ထို့နောက် ကလေးနောက်ကျောအား လက်ဖဝါးနှင့် ပုတ်ပေးပါ။
ကိုယ်အလေးချိန် မကျရန်၊ အာဟာရ မချို့တဲ့ရန် ကလေးအား ကောင်းကောင်းကျွေးပါ။ အန်ပြီးတိုင်း ရေတိုက်ပါ။ အစာကျွေးပါ။

နောက်ဆက်တွဲ ဆိုးကျိုးများ

ချောင်းဆိုးလွန်းသောကြောင့် မျက်လုံး၏ မျက်ဖြူသားတွင် အနီပြောက်ပေါ်လာတတ်သည်။ သွေးယိုသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကုသရန်မလိုပါ။ တက်နေမည်၊ အဆုပ်အအေးမိသည့် လက္ခဏာများပေါ်လာမည် ဆိုပါက ဆေးကုသမှု ဆရာဝန်နှင့် ပြသရန်လိုသည်။

ကလေးများအားလုံးကို ရက်တစ်ရာချောင်း Whooping Cough မှ ကာကွယ်ပေးပါ။ အသက် ၂၊ ၄၊ ၆ နှင့် ၁၈ လ အရွယ်များတွင် ကာကွယ်ဆေးထိုးပေးပါ။

ဆိုဆို့နာ (Diptheria)

ဆုံဆို့နာရောဂါသည် လည်ချောင်းနာခြင်း၊ ဖျားခြင်းတို့မှ စတင်ပြီး ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိပါသည်။ ရက်အနည်းငယ်အတွင်း အညိုရောင် (သို့) အဖြူရောင် အမြှေးပါးကို လည်ပင်း၏နောက် (အာခေါင်)တွင် ပေါ်လာပါသည်။ ကလေးသည် အသံသြလာပြီး လည်ပင်းလည်း ရောင်ရမ်းလာမည်။ လည်ပင်းရောင်ခြင်း၊ အမြှေးပါးပေါ်ပေါက်လာခြင်းတို့ကြောင့် အသက်မရှုနိုင်ခြင်း၊ အသက်ရှုခက်ခြင်းတို့ ဖြစ်လာမည်။ အသက်ရှုလျှင် အနံ့ဆိုးများထွက်လာမည်။

ကုသခြင်း

သီးသန့်အခန်းတွင် ထားပါ။
ဆရာဝန်နှင့် ကုရန်လိုသည်။ အဆိပ်ဖြေဆေးထိုးရမည်။
ကလေးကြီးများအား ပင်နီဆလင် penicillin 400,000 အားဆေးပြား တစ်ပြားကို တစ်ရက် သုံးကြိမ်တိုက်ရမည်။ သို့မဟုတ် အရီဒြိုမိုင်ဆင် Erythromycin တိုက်ပါ။
ဆားရေနွေးနွေးဖြင့် ပလုပ်ကျင်းရမည်။
ရေနွေးငွေ့ရှုပြီး အသက်ရှုချောင်စေနိုင်သည်။
အစာမျိုရခက်နေသော်လည်း ရေပူခပ်နွေးနွေးကို မြုံ့သောက်ပါစေ။
ကလေး အသက်ရှူကြပ်ပြီး၊ ပြာနှမ်းသွားပါက၊ လည်ချောင်းထဲတွင် ပေါ်ပေါက်နေသော အမြှေးပါးကို အဝတ်သန့်သန့်ဖြင့် လက်သန်းတွင် ပါတ်၍ ဖယ်ရှားပေးပါ။

ဆုံဆို့နာရောဂါသည် အသက် အန္တရာယ်ရှိပြီး၊ ကာကွယ်ဆေးထိုး ကာကွယ်နိုင်သည်။ DPT ကာကွယ်ဆေးဟုခေါ်သည်။ ကျန်းမာရေးဌာနများတွင် အခမဲ့ထိုးပေးသည်။ သင့်ကလေးအား ကာကွယ်ဆေးထိုးပေးပါ။

ပိုလီယို အကြောသေရောဂါ Infantile Paralysis (Polio, Poliomyelitis)

အသက် ၂ နှစ်အောက်ကလေးငယ်များတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ဗိုင်းရပ်ပိုးကြောင့် ဖြစ်သည်။ အအေးမိသည့် လက္ခဏာများဖြစ်သည့် ကိုယ်ပူမည်၊ အန်မည်၊ ဝမ်းလျှောမည်၊ ကြွက်သားများ ကိုယ်ခဲမည်။ ရက်ပိုင်းအတွင်း ပြန်လည်နေကောင်းသွားမည်။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ရံ ကလေးသည် အားပျော့သွားမည်၊ အကြောသေသွားမည်။ ခြေထောက်တွင်(တစ်ဖက်၊ နှစ်ဖက်လုံး) ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ အကြောသေသော ခြေထောက် ပိန်လှီသွားမည်။ မကြီးထွားတော့။

ကုသခြင်း

ရောဂါဖြစ်ပြီးပါက အကြောသေသွားသည်ကို ကုသ၍ မရတော့ပါ။ (သို့သော် အကြောသေသွားသော အပိုင်းပြန်ကောင်းလာတတ်သည်။) ပဋိဇီဝဆေးများ သောက်လည်း မထူးပါ။ ကိုက်ခဲနေသော ကြွက်သားများကို အကိုက်သက်သာစေရန် ပါရာဆီတမော တိုက်နိုင်သည်။ ရေနွေးပူစိမ်ထားသော အဝတ်နွေးနွေးနှင့် အုပ်ပေးပါ။ ကလေးအား သက်တောင့်သက်သာ အနေအထားတွင် နေပါစေ။ ခြေထောက်များ မကွေးကောက်စေရန် ထားပေးပါ။ ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းအိပ်နိုင်ရန် ခြေလက်များကို ညင်သာစွာ ဆွဲဆန့်ပေးပါ။ ဒူးခေါင်းအောက်တွင် အကိုက်အခဲသက်သာစေရန် ခေါင်းအုံးအသေးခုပေးနိုင်သည်။ သို့သော် ဒူးကို ဖြောင့်နိုင်သလောက် ဖြောင့်ဖြောင့် ထားပေးပါ။

ကာကွယ်ခြင်း

ပိုလီယိုကာကွယ်ဆေး ထိုးပေးပါ။
ကလေးငယ် အအေးမိ၊ ကိုယ်ပူနေသည်မှာ ပိုလီယိုကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု သံသယရှိပါက ဆေးမထိုးရ။ ဆေးထိုးမိလိုက်ပါက ရောဂါကို ဆွပေးလိုက်သလိုဖြစ်ကာ အကြောသေသည့် အဆင့်ထိမပြင်းထန်သော ပိုလီယိုရောဂါသည် ပြင်းထန်းသည့် ပိုလီယိုရောဂါသို့ ပြောင်းသွားတတ်သည်။ အကြောသေသွားမည်။ ကလေးများကို မလိုအပ်ပဲ၊ ဆေး (လုံးဝ) မထိုးရ။
မိခင်နို့တိုက်ပါ။ မိခင်နို့သည် ကလေးငယ်အား ရောဂါ (ပိုလီယိုရောဂါ အပါအဝင်) များကို ကာကွယ်ပေးသည်။

ကလေးများအားလုံးကို ပိုလီယိုကာကွယ်ဆေး ထိုးပေးပါ။

ကလေးတစ်ဦး အကြောသေ လေဖြတ်သွားပါက အစာအာဟာရကောင်းကောင်းကျွေးပြီး၊ ကျန်သည့် ကြွက်သားများ သန်မာလာအောင် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်စေသင့်သည်။

လမ်းလျှောက်ကျင့်ပေးပါ။ ထောက် ၂ ခုပေါ်တွင် တန်းနှစ်ခု တင်ထားပေးပါ။ ပုံကိုကြည့်ပါ။ ဂျိုင်းထောက်တစ်စုံ လုပ်ပေးပါ။ ခြေထောက် အစွပ်အပိုးတစ်ခုလည်း လုပ်ပေးပါ။ ထိုကဲ့သို့သော အစွပ်များသည် ခြေထောက် မခွင်၊ မယိုင်သွားစေရန် ထောက်ကူပေးပါလိမ့်မည်။

ဂျိုင်းထောက်ပြုလုပ်နည်း

မွေးရာပါ ချို့ယွင်းမှုများ

ခါးဆစ်ရိုးလွဲခြင်း

အချို့သောကလေးများသည် မွေးလာကတည်းက ခါးဆစ်ရိုးလွဲနေတတ်သည်။ ခြေထောက်သည် တင်ပဆုံရိုးမှ ကျွံထွက်နေမည်။ စောစောကုပါက ပြန်ကောင်းနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၁၀ ရက်သားအရွယ်ကလေးငယ်အား ခါးဆစ်လွဲမလွဲ စစ်ဆေးပေးပါ။

ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ယှဉ်ကြည့်ပါ။ ခြေထောက်ရိုးလွဲနေပါက

ခြေထောက်အပေါ်ပိုင်းသည် ဤကဲ့သို့ အုပ်မိုးနေမည်။

အသားအရစ်များ နည်းမည်။

ပိုတိုသည်ဟုထင်ရသည်။ အပြင်ဘက်သို့ လှည့်နေမည်။

ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဒူးခေါင်းတွင် စုလာအောင် ကိုင်လိုက်ပါ။

ဤကဲ့သို့ ကားပေးလိုက်ပါ။

ခြေတစ်ချောင်းက ဆက်ကား၍ မရ။ ဟကားလိုက်လျှင် ကလစ်ဟု မြည်သွားမည် ဆိုလျှင် ခါးဆစ်လွဲနေသည်။

ကုသခြင်း

ကလေးဒူးကို အပေါ်သို့မြင့်မြင့်တင်၊ ပေါင်ကားပြီး ကျောပိုးပါ။

၂ ပါတ်ကြာသော် ထပ်စစ်ကြည့်ပါ။ ကလစ်ဟုမြည်နေသေးပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းနှင့် ပြပါ။ ကလေးအား ပေါင်ကား၍ ၂ ပါတ်ဆက် ကျောပိုးထားပါက ခါးဆစ်လွဲခြင်း ပျောက်သွားမည်။

ချက်စူခြင်း Umbilical Hernia (Belly Button that Sticks Out)

အူကျခြင်း၊ ကပ္ပယ်အိတ်ရောင်ခြင်း၊ ဝှေးစေ့ရောင်ခြင်း

ဝှေးစေ့ကို သယ်ဆောင်ထားသော ကပ်ပယ်အိတ်သည် အရည်များ (သို့) အူများ ကျွံဝင်နေတတ်ပါသည်။ ၄င်းကို ကပ်ပယ်အိတ်ရောင်ခြင်းဟု ခေါ်သည်။

ကပ်ပယ်အိတ်ရောင်စေသည့် အကြောင်းကို ရှာဖွေရမည်။ ကပ်ပယ်အိတ်ကို နောက်ဖက်မှမီးဖြင့် (လက်နှိပ်ဓါတ်မီး)ဖြင့် ထိုး၍ကြည့်ရမည်။

ကလေးငယ်များတွင် စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှု နောက်တျခြင်း၊ နားမကြားခြင်း နှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ ချို့ယွင်းခြင်း

အချို့သောကလေးများကို မွေးကတည်းက နားမကြားခြင်း၊ စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှုနောက်ကျခြင်းနှင့် ကိုယ်လက်အင်္ဂါများ ချို့ယွင်းလျက်မေးလာခြင်းများ ဖြစ်တတ်သည်။ အကြောင်းရင်းကို ရှာမတွေ့တတ်ပေ။ မည်သူ့ကိုမျှ အပြစ်တင်စရာမရှိပေ။ ကံတရားအရသာ ဟုမှတ်ယူပါ။

သို့သော် အချို့သော အခြေအနေများတွင် ကလေးများ တစ်ခုခုချို့ယွင်းလျက် မွေးလာစေတတ်သည်။ သတိပြုစရာအချက်အချို့ကို ဂရုစိုက် လိုက်နာလုပ်ဆောင် ပါက ကျန်းမာသော ကလေး မွေးလာပေမည်။

ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဉ် အာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာ မစားသောက်ရပါက စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှု နောက်တျသော၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ချို့ယွင်းသော ကလေးငယ်မွေးလာရန် အခွင့်အလမ်းပိုများသည်။

မွေးဖွားလာသော ကလေးများ ကျန်းကျန်းမာမာရှိစေရန် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များသည် အစာ၊ အာဟာရကို လုံလောက်အောင် စားပေးရမည်။

အိုင်အိုဒင်း ချို့တဲ့ခြင်း၊ ကိုယ်ဝန်သည်များတွင် အိုင်အိုဒင်းချို့တဲ့ပါက ကလေးငယ်တွင် သိုင်းရွိုက်အကျိတ် အားနည်းသည့်ရောဂါ (hyliothyroidism or cretinism) ကို ခံစားရမည်။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေမည်။ မသွက်လက်၊ လူအ လေးလို ဖြစ်နေမည်။ မွေးပြီးအတန်ကြာသည်အထိ မျက်စိနှင့် အသားဝါနေတတ်သည်။ လျှာက ပြူတစ်ပြူတစ်ဖြစ်နေမည်။ နံဖူးတွင် ဆံပင်ထူထူပေါက်မည်။ အားအင် ချိနဲ့သည်။ အစာမစား။ အငိုမသန်။ အအိပ်ကြီးသည်။ စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှု နှေးသည်။ နားပင်းနေတတ်သည်။ ချက်စူမည်။ ပုံမှန်ကလေးများထက် လမ်းလျှောက်နောက်ကျမည်။ စကားပြောနောက်ကျမည်။

သိုင်းရွိုက်အကျိတ် အားနည်းသည့်ရောဂါ ကို ကာကွယ်ရန် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များသည် ရိုးရိုးဆားထက် အိုင်အိုဒင်းဆားကို စားရမည်။

သင့်ကလေး သိုင်းရွိုက်အကျိတ် အားနည်းသည့်ရောဂါရှိသည်ဟု ထင်ပါက ဆရာဝန်နှင့် ပြရမည်။ သိုင်းရွိုက်ဆေးကို မြန်မြန်သောက်ရပါမှ ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွားမှုများ ပုံမှန် ဖြစ်မည်။

ဆေးလိပ်၊ အရက် သောက်ခြင်း ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေဉ် ဆေးလိပ်၊ အရက် သောက်ပါက ကိုယ်အလေးချိန်မပြည့်သော ရောဂါတမျိုးမျိုးဖြစ်နေသော ကလေး မွေးလာတတ်သည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေဉ် ဆေးလိပ်၊ အရက် မသောက်ရ။
မိခင်အသက် ၃၅ နှစ်ထက်ကျော်သွားပါက ကိုယ်ဝန်ဆောင်လျှင် ကိုယ်ခန္ဓာချို့ယွင်းသောကလေး၊ ဒေါင်းရောဂါ (Mongolism or Down Syndrome) ကလေးများ မွေးလာ တတ်သည်။ မိခင်အသက်ကြီးလေ ဤသို့သော ကလေးမွေးရန် အခွင့်ပိုများလေဖြစ်သည်။

အသက် ၃၅ ကျော်ပါက ကလေးမယူသင့်တော့ပေ။ ကိုယ်ဝန်တားဆေးများ သုံးရမည်။

ဆေးများသည် ကိုယ်ဝန်ကို ထိခိုက်တတ်သဖြင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ တတ်နိုင်သလောက် ဆေးမသောက်သင့်ပေ။ ကျွမ်းကျင်သူ ဆရာဝန်များညွှန်မှသာ သောက်သင့်သည်။
စက်ရုံများအနီးနေထိုင်ပါလျှင် စက်ရုံမှ စွန့်ပစ်သော အဆိပ်ရှိသော ဓာတုပစ္စည်းများကြောင့် မွေးလာမည့်ကလေးကို ကိုယ်ခန္ဓာချို့ယွင်းစေတတ်သည်။
ဆွေမျိုးအချင်းချင်း အိမ်ထောင်ပြုပါကလည်း စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှု နောက်တျသော၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ချို့ယွင်းသော ကလေးများ မွေးလာတတ်သည်။ မျက်စိစွေခြင်း၊ ခြေချောင်း လက်ချောင်းအပို ပါခြင်း၊ ခြေထောက် တင်းပုတ်ကဲ့သို့ ဖြစ်နေခြင်း၊ နှုတ်ခမ်းကွဲခြင်းများသည် အဖြစ်များသော ချို့ယွင်းချက်များ ဖြစ်သည်။

ဤကဲ့သို့ မဖြစ်စေရန် ဆွေမျိုးအချင်းချင်း အိမ်ထောင် မပြုပါနှင့်။ ကိုယ်ခန္ဓာချို့ယွင်းသော ကလေးတစ်ဦး မွေးပြီးပါက နောက်ထပ် ကလေး မယူသင့်ပေ။

ကိုယ်လက်အင်္ဂါချို့တဲ့လျှက် မွေးလာသော ကလေးငယ်များကို ကျန်းမာရေးဌာနများသို့ ပုံမှန်ပြပေးရမည်။ အောက်ပါ တို့ကို ကုသပေးနိုင်ပါသည်။

မျက်စိစွေနေခြင်း
လက်ချောင်းအပိုထွက်နေပါက သေးငယ်ပြီး၊ အတွင်းတွင် အရိုးမရှိပါက အပ်ချည်နှင့် ချည်လိုက်ပါ။ ခြောက်ပြီး ကွာသွားမည်။ ကြီးပြီး၊ အတွင်းတွင် အရိုးရှိနေပါက ဤအတိုင်းသာ ထားလိုက်ပါ။ ခွဲစိပ်ကာ ဖယ်ရှားရမည်။

မွေးကင်းစ ကလေးငယ်၏ ခြေဖျားသည် အတွင်းသို့ ခွင်နေမည်၊ တင်းပုတ်ပုံရှိမည် ဆိုပါက ပြန်ဖြောင့်ပေးပါ။ သင်ကိုယ်တိုင်လုပ်နိုင်ပါက နေ့တိုင်း မကြာခဏ ဖြောင့်ပေးပါ။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံမှန်ပြန် ဖြစ်သွားမည်။
ပြန်ဖြောင့်၍ မရပါက ကျန်းမာရေးဌာနသို့ ချက်ချင်းသွားပြရန် လိုအပ်သည်။ ခြေထောက်ကို ပလာစတာ ကိုင်၍ ဖြောင့်ပေးရန် လိုသည်။ မွေးပြီးပြီးချင်း နှစ်ရက် အတွင်း လုပ်ပေးနိုင်မှသာ အကောင်းပကတိ ပြန်ဖြစ်မည်။

အထက်နှုတ်ခမ်း၊ အထက်အာခေါင် ကွဲနေပါက နို့စို့ရန် ခက်နေလိမ့်မည်။ ဇွန်း၊ အစက်ချပိုက် များနှင့် တိုက်ရမည်။ ပုံမှန်နီးပါး အတိုင်း ပြန်ဖြစ်အောင် ခွဲစိပ်ရန် လိုသည်။ နှုတ်ခမ်းကွဲနေပါက ၄၆ လအရွယ်တွင်၄င်း၊ အာခေါင်ကွဲနေပါက ၁၈ လအရွယ်တွင်၄င်း၊ ခွဲစိပ်ပေးနိုင်ပါသည်။

မမွေးခင်နှင့် မွေးနေစဉ် ခက်ခက်ခဲခဲ မွေးခဲ့ရပါက ကလေး၏ ဦးနှောက်ထိခိုက်ခဲ့ပါက၊ ကလေးသည် တက်ခြင်း၊ ကိုယ်လက်များ တောင့်ခြင်းတို့ ဖြစ်တတ်သည်။ မွေးပြီးပြီးချင်း အသက်ချက်ချင်းမရှူလျှင်သော်၄င်း၊ မြန်မြန်မွေးရန် အမေအား သားအိမ်ညစ်ဆေးထိုးခဲ့လျှင်သော်၄င်း၊ မိခင်ဗိုက်အပေါ်မှ တွန်းထိုးဖိချလျှင်သော်၄င်း ဦးနှောက်ကို ထိခိုက်တတ်သည်။

သားဖွားဆရာမက မီးဖွားမိခင်အား သားအိမ်ညစ်ဆေးများ မထိုးစေရန် သတိပြုပါ။

ကိုယ်လက်အင်္ဂါတောင့်တင်းနေသော ကလေး (ဦးနှောက် လေဖြန်းခြင်း) (The Spastic Child – Cerebral Palsy)

ကြွက်သားများ တောင့်တင်းနေမည်။ ကိုယ်ခြေလက်များ ခါရမ်းနေမည်။ မျက်နှာ၊ လည်ပင်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာတို့ လိမ်တွန့်နေမည်။ အကြောများ ဆွဲမည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း တောင့်တင်းနေသောကြောင့် ကတ်ကြေးကဲ့သို့ ကန့်လန့်ဖြတ် နေမည်။

မွေးစတွင် မသိသာသော်လည်း၊ အသက်ကြီးလာသည်နှင့် အမျှ အကြောဆွဲ၊ အကြောတင်းမှုများ ပေါ်လွင်သိသာလာမည်။ စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှုမှာ ပုံမှန်ဖြစ်နေမည်။

ဤကဲ့သို့ ဦးနှောက်လေဖြန်းခြင်းမှာ မွေးပြီးပြီးချင်း အသက်ချက်ချင်းမရှူလျှင်သော်၄င်း၊ ကလေးအရွယ်တွင် ဦးနှောက်အမြႇးရောင်ခြင်းကြောင့်၄င်း၊ ဖြစ်တတ်သည်။

ခြေလက်များ အကြောဆွဲခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသော ဦးနှောက်လေဖြန်းခြင်းကို ကုသရန် ဆေး မရှိပါ။ ကလေးအား ဂရုတစိုက် စောင့်ရှောက်ပေးရန်သာ တတ်နိုင်သည်။ ခြေလက်များ ကောက်ကွေးမသွားစေရန် နေ့စဉ်ပုံမှန် ခြေလက်များကို ဖြည်းညင်း၊ ညင်သာစွာ ဆွဲဆန့်၊ ဆွဲဖြောင့်ပေးရမည်။

ကလေးအား လိမ့်တတ်စေရန်၊ထိုင်တတ်ရန်၊ ရပ်တတ်ရန်၊ လမ်းလျှောက်တတ်ရန် စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် သင်ပေး၊ ကူပေးရမည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားကိုးတတ်ရန် အားပေးရမည်။ စကားကောင်းကောင်း မပြောနိုင်သော်လည်း၊ အချိန်ပေးပါက ကလေးတစ်ယောက်တတ်သင့် တတ်ထိုက် သည်များကို သင်ပေးနိုင်သည်။ ကလေးအား အမှီအခိုကင်းအောင် ပျိုးထောင်ပေးပါ။

စိတ်ဖွံ့ဖြိုးမှု နောက်ကျသော၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ချို့ယွင်းသောကလေးများ
မမွေးလာအောင် ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိခင်များ ဆောင်ရန်၊ ရှောင်ရန်

သွေးနီးသူ (ဆွေမျိုးသားချင်း) နှင့် အိမ်ထောင် မပြုရ။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဉ် ကောင်းကောင်းစားပါ။ ပဲ၊ သစ်သီး၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်၊ အသား၊ ဥ၊ နွားနို့နှင့် နို့ထွက်ပစ္စည်း အမျိုးမျိုးတို့ကို စုံနေအောင် စားပါ။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် ရိုးရိုးဆားအစား အိုင်အိုင်ဒင်းပါသော ဆားကို စားပါ။
အရက်၊ ဆေးလိပ် မသောက်ရ။
ဆရာဝန်၊ ကျန်းမာရေးဆရာမများက မညွှန်ပဲ မည်သည့်ဆေးမျှ မသောက်ရ။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဉ် ဓာတုပစ္စည်းများသုံးသော စက်ရုံများတွင် အလုပ်မလုပ်ပါနှင့်။ ခပ်ပြင်းပြင်း အိမ်သုံး ဂျီးချွတ်ဆေးများကို မသုံးရ။
ဂျာမန်ဝက်သက် (ဂျိုက်သိုးရောဂါ) German measles ဖြစ်သူအနား မသွားရ။ ဝေးဝေး နေပါ။
သားဖွားဆရာမများအား သားအိမ်ညစ်ဆေး မသုံးရန် သတိပေးပါ။
ပထမကလေးတွင် ဖြစ်သော ကိုယ်ခန္ဓာချို့ယွင်းမှုနှင့် တူသော ဒုတိယကလေး မွေးလာပါက၊ နောက်ထပ် တတိယကလေး ထပ်မယူပါနှင့်။
အသက် ၃၅ ကျော်ပါက ကလေးမယူသင့်ပါ။ သေချာ စဉ်းစားပါ။

တစ်လသားကလေးများ ဖွံ့ဖြိုးမှုနှေးကွေးခြင်း

အချို့ကလေးများသည် မွေးလာစဉ်က ကျန်းမာသော်လည်း၊ ဖွံ့ဖြိုးမှုနှေးသွားတတ်သည်။ အစာ၊ အာဟာရ လုံလောက်စွာ မရသောကြောင့် စိတ်ပိုင်း၊ ရုပ်ပိုင်း ဖွံ့ဖြိုးမှု နှေးကွေးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကလေးငယ်၏ ဦးနှောက် ဖွံ့ဖြိုးမှုသည် ပထမအစ လများတွင် အမြန်ဆုံး၊ အများဆုံး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤအချိန်သည် ကလေး၏ အစာ၊ အာဟာရသည် အထူး အရေးကြီးသည်။ မိခင်နို့သည် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။

တံစဉ်ကွေး သွေးအားနည်းခြင်း (Sickle Cell Anaemia)

အာဖရိကနွယ်ဝင် (နှင့် အိန္ဒိယနွယ်ဝင် အချို့) ကလေးများသည် သွေးအားနည်းရောဂါတစ်မျိုး မွေးရာပါလာတတ်သည်။ တံစဉ်ကွေး သွေးအားနည်းရောဂါ ဟုခေါ်သည်။ မိဘများ၏ မျိုးရိုးဗီဇ ချို့ယွင်းမှုကြောင့် ဖြစ်သည်။ ၆ လအထိ ပုံမှန်ကျန်းမာနေမည်။ ၆ လလွန်ပြီးမှ ရောဂါလက္ခဏာများ ပေါ်လာမည်။

လက္ခဏာများ

ကိုယ်ပူမည်။ အီနေမည်။
ခြေချောင်း၊ လက်ချောင်းများရောင်မည်။ ၁၂ ပါတ်ထိ ကြာတတ်သည်။ မကြာမကြာ ဖြစ်မည်။
ဗိုက်ပူနေမည်။ ဗိုက်အထက်ပိုင်း မာနေမည်။
သွေးအားနည်းမည်။ မျက်စိဝါမည်။ အသားဝါမည်။
မကြာခဏ ဖျားမည်။ ချောင်းဆိုးမည်။ ဝမ်းလျှောမည်။ ငှက်ဖျားထမည်။
ဖွံ့ဖြိုးမှု နှေးကွေးမည်။
အသက် ၂ နှစ်အရွယ်တွင်၊ ခေါင်းတွင် အရိုးဖုလုံးများ ပေါ်လာတတ်သည်။ (‘bossing’)

ငှက်ဖျားရောဂါပါ တွဲဖြစ်ပါက ပြင်းထန်တတ်သည်။ ကိုယ်ပူချိန်များမည်၊ လက်ခြေ၊ ဗိုက်တို့တွင် နာကျင်မည်။ သွေးအား ပိုနည်းသွားမည်။ အရိုးဖုလုံးများမှ ပြည်များထွက်လာတတ်သည်။ အသက် ဆုံးရှုံးတတ်သည်။

ကုသခြင်း

သွေးအားနည်းခြင်းကို ကုရန်ဆေးမရှိပါ။ အခြားရောဂါများနှင့် ငှက်ဖျားမဖြစ်အောင် ကာကွယ်ပေးပါ။ လစဉ် ကျန်းမာရေးဌာနသို့ ပြပါ။

ငှက်ဖျား ဒေသများတွင် ငှက်ဖျားကာကွယ်ဆေးကို ပုံမှန်တိုက်ရမည်။ သွေးနီဥပွားများအောင် ဖောလစ်အက်ဆစ် Folic Acid ဆေးပြားကို တွဲတိုက်ပါ။ သံဓာတ်အားဆေးများ တိုက်ရန်၊ မလိုအပ်ပါ။

ကူးစက်ရောဂါများဖြစ်သော ဝက်သက် (Measles)၊ ရက်တစ်ရာချောင်းဆိုး (whooping Cough)၊ တီဘီ ရောဂါများကို စောလျင်စွာ ကာကွယ်ပေးရမည်။ ကိုယ်ပူ၊ ချောင်းဆိုး၊ ဝမ်းလျှော၊ ဆီးမကြာမကြာသွား၊ ဗိုက်နာ စသည့် လက္ခဏာများ မကြာကြာဖြစ်နေပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများနှင့် ချက်ချင်းပြပါ။ ပဋိဇီဝ ပိုးသတ်ဆေးများ ပေးရန် လိုပါသည်။ ရေများများတိုက်ပါ။ အကိုက်အခဲပျောက်ရန် ပါရာဆီတမော တိုက်နိုင်ပါသည်။

အအေးမခံပါနှင့်။ ညအချိန်များတွင် နွေးနွေးထွေးထွေးဖြစ်အောင် ထားပေးပါ။ အိပ်ယာခင်းနွေးနွေးနှင့် အိပ်ပါစေ။

ကလေးများအား သင်ယူရန် ကူညီပေးခြင်း

ကလေးတစ်ယောက်သည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ သင်ကြားထားသည့် အပေါ်မူတည်၍ လူ့လောက အကြောင်းကို နားလည်လာမည်။ စာသင်ကျောင်းမှသင်ပေးလိုက်သော ဗဟုသုတနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုများကို အသုံးချတတ်လာမည်။ စာသင်ကျောင်းများသည် ကလေးများအတွက် အရေးကြီးသည့် အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေသည်။

သို့သော် လေ့လာသင်ကြားမှုအများစုမှာ အိမ်နှင့် ကျောင်းပြင်ပ၊ ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းမှ ဖြစ်သည်။ ကလေးငယ်သည် စိတ်ဝင်စားစရာများကို စောင့်ကြည့်မည်၊ နားထောင်မည်၊ အခြားသူများလုပ်သည်ကို လိုက်လုပ်ကြည့်၊ လိုက်စမ်းကြည့်မည်။ အခြားသူများ နှုတ်မှ ပြောပြသည်ဆုံးမမှုများထက် တစ်စုံတစ်ယောက်က မည်သို့တုန့်ပြန်၊ ပြုမူသည်ကို မှတ်သား၍ လိုက်လုပ်လေ့ရှိသည်။ သနားကြင်နာခြင်း၊ တာဝန်ယူတတ်ခြင်းနှင့် မျှဝေခြင်းစသည့် ကောင်းမွန်သည့် အကျင့်များကို လိုက်နာလုပ်ဆောင်စေလိုပါက မိမိက ရှေ့မှ နမူနာကောင်းအဖြစ် အလျင်ဦးဆုံး လုပ်ပြရန် လိုအပ်သည်။

ကလေးများသည် စွန့်စားခြင်းမှလည်း သင်ယူကြသည်။ သူကိုယ်တိုင်လုပ်ကြည့်ပါစေ။ မှားလျှင်မှားသွားမည်။ အရေးမကြီးပါ။ သူဖာသာသူ အမှားကို သိပြီး၊ အမှန်ကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်သွားမည်။ ငယ်နေလျှင်မူ ကလေးငယ်အတွက် အန္တရာယ်မရှိအောင် ကာကွယ်မှုပေးရမည်။ သို့သော် ကြီးလာသည်နှင့် အမျှ၊ သူဖာသာသူ စောင့်ရှောက်တတ်ပါစေ။ သူအား တာဝန် တစ်ခုခုပေးပါ။ သူ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်များကို အသိအမှတ်ပြုပေးပါ။ မိဘများတွေးထင်ထားသည်နှင့် တစ်ထပ်တည်း ကျချင်မှ ကျလိမ့်မည်။

ကလေးများ ငယ်ရွယ်စဉ်အခါတွင် မိမိအလိုကိုသာ ဦးစားပေးနေလိမ့်မည်။ အသက်ကြီးလာသည်နှင့် အမျှ၊ တစ်ပါးသူအား ကူညီခြင်းကမှ ပို၍ ကြည်နူးစရာ၊ ပီတိဖြစ်စရာကောင်းကြောင်း သဘောပေါက်လာလိမ့်မည်။ မိမိ၏ ကလေးတွင် တစ်ပါးသူအား ကူညီချင်စိတ်လေးတွေ့ရပါက အားပေးပါ။ ချီးကျူးပါ။ မည်မျှ မွန်မြတ်ကြောင်း ရှင်းပြပေးပါ။

ကလေးများ လူကိုမကြောက်ပဲ၊ မေးမြန်းရဲ၊ စူးစမ်းရဲသော အကျင့်သည်လည်း ကောင်းမွန်သော အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ မိဘများ၊ ဆရာများကလည်း မေးလာသော မေးခွန်းများကို မှန်ကန်တိကျစွာ၊ စိတ်ရှည်စွာဖြင့် ဖြေကြားပေးရမည်။ မေးခွန်း၏ အဖြေကို မသိပါက မသိကြောင်း ပြောပါ။ သို့မှသာ ကလေးငယ်သည် မေးခွန်းများကို ဆက်မေးနေမည် ဖြစ်သည်။ ကြီးပြင်းလာလျှင်လည်း သူ၏ ပတ်ဝန်းကျင်၊ အသိုင်းအဝိုင်း တိုးတက်ရေး၊ ကြီးပွားရေးများကို ကြံဆောင်ပေးနိုင်ပါလိမ့်မည်။

ကလေးများအချင်းချင်းမှ လေ့လာသင်ယူစေခြင်းဖြင့် ကလေးများအား သင်ယူလိုစိတ်၊ လူထုကျန်းမာရေး တိုးတက်ကောင်းမွန်အောင် လုပ်ကိုင်ပေးလိုစိတ်များ တိုးပွားစေပါသည်။

အောက်ပါဌာနသို့လည်း စာရေးသား ဆွေးနွေးနိုင်ပါသည်။

The ChildtoChild Trust
Institute of Education
20 Bedford Way
London WC1H 0AL
England
Tel: +44 (0) 2076126649
Fex: +44 (0) 2076126645
Email: ccenquireies@ioe.ac.uk
www.childtochild.org